Mój pamiętniku

Przeczytaj uważnie tekst i odpowiedz na pytania: Co to za rodzaj wypowiedzi? Dlaczego tak sądzisz?

Fragment z pamiętnika Dorotki czyta Elżbieta Golińska.

Anna Kamieńska 'Piątek'.

Ładne są kwiaty

gwiazdy i zwierzęta

Ładne motyle

i słonie

ale najładniejsza jest Misia

jamnik

wczoraj urodziła pięć małych jamniczków

z zamkniętymi oczami

z czerwonymi języczkami

z mięciutkimi uszami

jeszcze nie pozwala nikomu

brać ich na ręce.

To jest mój pierwszy wiersz. Bardzo prawdziwy. Bo to się zdarzyło naprawdę. A stało się to dlatego, że babcia podarowała mi ten pamiętnik. No nie! Nie dlatego Misia urodziła małe, ale wszystko działo się jednocześnie i tak mi wyszło. Jednocześnie były moje urodziny. Mam dziesięć lat. Jestem już duża. Nawet pantofle mamy są na mnie prawie dobre. Ćwiczę się w nich w chodzeniu na wysokich obcasach. Oczywiście, kiedy nikt nie widzi. To jest bardzo trudne. Jak ta mama może chodzić w takich butach? Chodzić? Moja mama nigdy nie chodzi. Tata mówi, że moja mama biega. A jak nie biega, to jeździ maluchem. O, słyszę trzask na dole. To mama zatrzaskuje drzwi od swojego malucha i odjeżdża w siną dal. Tata tak mówi – w siną dal. W istocie mama jedzie do szpitala, bo wreszcie dziś rano urodził się Kuba. Czy ja coś nie kręcę? Więc kto się właściwie urodził, jamniki czy Kuba? – Dom wariatów! – mówi tata, ale oczy jego się śmieją. A babcia drepce w sionce i przesadza swoje aplegierki, bo już czas, niedługo wiosna. Pod ręką babci wszystko się zieleni. Roślinki też się mnożą pod jej ręką. I tego już za wiele. Tu jamniki, tu Kuba, a tu jeszcze ta zielenina. Taki dom.