Oczekiwanie

Zastanów się przez chwilę i opisz w kilku zdaniach krótką scenę przedstawiającą czekanie, oczekiwanie na coś.
Przeczytaj wiersz Juliana Tuwima. Zastanów się, kto może być osobą mówiącą w wierszu.
Spóźniony słowikPłacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,
A tu już po jedenastej – i Słowika nie ma!Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser – tort z wietrzyka w księżycowym blasku.Może mu się co zdarzyło? Może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka – głupstwo, bo odrosną, ale głos – majątek!Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze...
Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!
A pan Słowik słodko ćwierka: Wybacz, moje złoto,
Ale wieczór taki piękny, że szedłem piechotą!Julian Tuwim, Spóźniony słowik, [w:] tegoż, Wiersze dla dzieci, Warszawa 2013, s. 130.
Pamiętaj, żeby używać poprawnej formy rodzaju męskiego czasu przeszłego: szedłem, wyszedłeś, poszedłem itp., a nie: szłem, wyszłeś, poszłem.
Opowiedz historię, która została opisana w wierszu pt. „Spóźniony słowik”.
Rozpocznij od podania miejsca akcji i czasu akcji.
Zarysuj dramatyzm sytuacji.
Przedstaw rozwiązanie.
Wskaż w słowiczej rodzinie elementy przypominające rodzinę ludzką i elementy przypominające rodzinę ptasią. Zapisz notatkę na ten temat w formie tabeli.
Państwo Słowikowie | Państwo Słowikowie |
Zbadajcie budowę utworu i odpowiedzcie na pytania:
Z ilu strof składa się wiersz pt. „Spóźniony Słowik”?
Ile wersów jest w kolejnych zwrotkach?
Ile sylab jest w każdym wersie?
Jakie występują rymy? Podajcie odpowiednie przykłady.
Rym to powtórzenie tych samych lub podobnych głosek w wyrazach. Rymy mogą być: dokładne, jeśli ostatnie głoski są identyczne, np. miętowe – zdrowe, mogą też być niedokładne, kiedy brzmią podobnie, ale nie do końca tak samo, np. pozdrawiam – Wrocławia, proszku – gorzką.
Przygotuj małą formę teatralną na podstawie wiersza JulianaTuwima „Spóźniony słowik”. Zaznacz fragmenty wiersza:
- kolorem niebieskim – tekst poboczny (zachowanie postaci, miejsce akcji);
- kolorem żółtym – tekst główny (partia dialogu pani Słowikowej);
- kolorem zielonym – tekst główny (partia dialogu pana Słowika).
Nazwij uczucia, które przeżywa pani Słowikowa, czekając na swego męża. Ustal, jakie gesty, mimika, wyraz twarzy, postawa ciała wyrażą je najdokładniej.
Przedstaw przygotowaną scenkę teatralną.
niebieski żółty zielony
Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan Słowik przed dziewiątą miał być na kolacji,
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma
A tu już po jedenastej – i Słowika nie ma!
Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser – tort z wietrzyka w księżycowym blasku.
Może mu się co zdarzyło? Może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka – głupstwo, bo odrosną, ale głos – majątek!
Nagle zjawia się pan Słowik, poświstuje, skacze...
Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!
A pan Słowik słodko ćwierka:Wybacz, moje złoto
Ale wieczór taki piękny, że szedłem piechotą
Zredaguj dalszy ciąg historyjki o spóźnieniu pana Słowika na kolację. Co odpowie pani Słowikowa na tłumaczenie męża? Jak będzie wyglądała dalsza część wieczoru? Wprowadź dialog.
Jakie potrawy przygotowała pani Słowikowa? Zredaguj przepis kulinarny na jedno z dań.
Naucz się na pamięć wiersza Juliana Tuwima pt. „Spóźniony słowik”. Oddaj głosem uczucia bohaterów lirycznych.