Wstęp
Wiele problemów z otaczającej nas rzeczywistości rozwiązywanych jest przy wykorzystaniu narzędzi, jakimi posługuje się matematyka. Czasami otrzymujemy nieoczekiwane wyniki, które wydają się sprzeczne z intuicją, a nawet ze zdrowym rozsądkiem. Te pozornie niemożliwe sytuacje, z których wypływają całkowicie wykluczające się wnioski, nazywamy paradoksami.
Rozpatrując takie nietypowe problemy, nie należy kierować się zwyczajowymi założeniami, ale opierać na rzetelnej wiedzy.
Jednym z najbardziej znanych paradoksów jest spostrzeżenie sformułowane przez greckiego filozofa Platona:
„Poszukiwanie wiedzy nie pozwala na jej zdobycie. Jeśli bowiem już coś wiesz, to nie potrzebujesz się tego dowiadywać. Jeśli czegoś nie wiesz, to nie wiesz, czego szukać, więc niczego nie znajdziesz”.
Przykładem zadania matematycznego, którego rozwiązanie wydaje się niemożliwe, jest zagadka zaginionego w trójkącie kwadratu:
Trójkąt prostokątny zbudowany jest z 4 części. Części te rozłożono i ponownie zbudowano z nich trójkąt. Okazało się, że brakuje jednego kwadratu. Jak to jest możliwe?
sformułujesz i uzasadnisz wnioski na podstawie wykonywanych doświadczeń;
opiszesz prowadzone rozumowania językiem matematyki;
wykorzystasz narzędzia prawdopodobieństwa do wyboru najlepszego rozwiązania w sytuacjach z życia codziennego.
Cele edukacyjne zgodne z etapem kształcenia
wykorzystuje język matematyczny do tworzenia tekstów matematycznych;
wie, jak używać języka matematycznego do opisu prowadzonych rozumowań i uzasadniania wniosków;
potrafi przedstawiać dane przy użyciu języka matematycznego.
ODJECHAĆ SAMOCHODEM CZY NA... KOZIE –
WYKORZYSTANIE PRAWDOPODOBIEŃSTWA KLASYCZNEGO
W PRAKTYCE – audiobook
Rozdziały:
Paradoks Monty’ego Halla
Czasem lepiej zmienić podjętą wcześniej decyzję
Podsumowanie
Przed rozpoczęciem pracy z audiobookiem, możesz skorzystać z przygotowanego scenariusza lekcji, który pokazuje, jak włączyć materiały multimedialne w tok lekcji.
Podczas odsłuchiwania audiobooka zwróćcie uwagę na zawodność naszej intuicji i na to, że przyjęcie nieprzemyślanych założeń może doprowadzić do otrzymania błędnych wyników. Przeprowadzone rozumowanie, ukazane w audiobooku, pomoże wam zrozumieć, jak ważna jest znajomość podstawowych zasad rachunku prawdopodobieństwa.
Odjechać samochodem czy… na kozie – wykorzystanie prawdopodobieństwa klasycznegoprawdopodobieństwa klasycznegow praktyce
Rozdział 1
Paradoks Monty’ego Halla
Rozmowa Joli i Michała.
— Witaj, Michale. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć ci pewną historię, która być może rozbudzi w tobie zainteresowanie rachunkiem prawdopodobieństwa. Mowa będzie o paradoksie Monty’ego Halla. Nazwa paradoksu pochodzi od nazwiska gospodarza popularnego teleturnieju, emitowanego w latach 1963–1976 w amerykańskiej telewizji. Polska wersja tego programu nazywała się Idź na całość.
— Chętnie posłucham.
— Wyobraź sobie zatem, że bierzesz udział w grze, w której główną nagrodą jest samochód. Stoisz przed trzema zasłoniętymi bramkami – bramką numer 1, bramką numer 2 i bramką numer 3. Za jedną z nich jest samochód. Tylko ja wiem, za którą. Za pozostałymi stoją kozy. Jeśli chcesz wygrać, musisz wskazać bramkę zawierającą samochód.
— Szansa, że wygram, to jeden do trzech.
— Oczywiście. Wskaż więc jedną z bramek.
— Wybieram bramkę numer 1.
— Jesteś pewien?
— Tak, w zupełności.
— Odkrywam jedną z pozostałych bramek – bramkę numer dwa.
— Ale za nią nie ma samochodu. Jest koza.
— No, właśnie. I teraz pytam cię, czy nadal wybierasz bramkę numer 1, czy chcesz zmienić swoją decyzję?
— Trudny wybór, ale moja szansa na wygraną się zwiększyła. Jest teraz równa jeden do dwóch. Pozostaję przy swojej decyzji.
— Odkrywam więc bramkę, którą wybrałeś. Niestety, nie ma za nią samochodu. Jak myślisz, czy zmiana twojej decyzji – czyli gdybyś wskazał inną bramkę – wpłynęłaby na wzrost szansy wygrania przez ciebie samochodu?
— A wy, jak myślicie? Czy moje rozumowanie w czasie gry było poprawne? Czy powinienem był wybrać za drugim razem inną bramkę? A może to tylko pech sprawił, że przegrałem?
Rozdział 2
Czasem lepiej zmienić podjętą wcześniej decyzję
Jola i Michał omawiają wyniki gry.
— Okazuje się, że w grze, o której rozmawialiśmy, opłaca się zmienić decyzję, czyli za drugim razem wybrać inną bramkę, gdyż w ten sposób szansa na wygraną zwiększa się dwukrotnie.
— To chyba niemożliwe!
— Podane przeze mnie rozwiązanie nie tylko dla ciebie jest zaskoczeniem. Większość osób stykających się z tym problemem uważa, że jest ono błędne i sprzeczne z intuicją. Z powodu tej sprzeczności rozważany problem uznawany jest właśnie za paradoks.
— Nadal nie rozumiem, dlaczego twierdzisz, że powinienem zmienić decyzję.
— Gdy dwie bramki pozostawały zakryte, twierdziłeś, że wygrać możesz z prawdopodobieństwem jedna druga – podobnie zresztą jak przegrać. Jednak prawdopodobieństwo wygranej dla wariantu, gdy gracz zmienia decyzję, jest równe dwie trzecie. Czy wiesz – dlaczego?
— Chyba dlatego, że gospodarz programu wie, w której bramce ukrywa się samochód.
— Masz rację. Na początku gry gracz wybiera jedną z trzech bramek. Z prawdopodobieństwem jedna trzecia wskazuje tę, za którą stoi samochód. A z prawdopodobieństwem dwie trzecie wybiera kozę.
— Jeśli jednak w pierwszym wyborze wskazałbym bramkę, za którą jest samochód, to zmiana decyzji w drugim etapie gry spowodowałaby przegraną.
— Owszem, ale w przypadku, gdy w pierwszym wskazaniu wybierzesz którąkolwiek z bramek, za którą znajduje się koza, prowadzący musi odkryć bramkę, za którą nie ma samochodu. Oznacza to, że nieotwarta i niewybrana w pierwszym etapie bramka kryje samochód i wtedy zmiana decyzji prowadzi do wygranej.
— No, tak. Pierwsza z opisanych przez ciebie sytuacji zdarza się teoretycznie tylko raz na trzy. Druga: dwa razy na trzy.
— Oczywiście. Strategia zmiany decyzji prowadzi do wygranej z prawdopodobieństwem dwie trzecie.
— Można stwierdzić, że najczęściej ludzie intuicyjnie uważają, że zmiana wyboru bramki nie wpłynie na prawdopodobieństwo wygranej, tymczasem zmiana strategii z wytrwać przy wyborze na ulec namowie i zmienić go, w istotny statystycznie sposób wpływa na szansę wygranej.
— Nie zapominajmy, że w jednostkowych przypadkach może być zgoła inaczej. Nie wpływa to jednak na teoretyczny model prawdopodobieństwa wygranej.
Rozdział 3
Podsumowanie
Jola i Michał podsumowują swoje rozważania i wyciągają wnioski.
— Nasza rozmowa doprowadziła nas do wniosku, że jeśli gracz pozostanie przy pierwotnym wyborze, wygra tylko wtedy, gdy wygrana będzie znajdowała się w bramce, którą wskaże na początku. Prawdopodobieństwo wygranej wynosi jedna trzecia.
— W przypadku, gdy gracz dokona zmiany wyboru, przegra tylko wtedy, gdy wygrana będzie znajdowała się w bramce, która wskazał na początku. Prawdopodobieństwo wygranej wynosi więc dwie trzecie.
— I jest dwukrotnie większe…
— Chcąc jednak przeprowadzić formalny dowód, należy skorzystać z prawdopodobieństwa warunkowegoprawdopodobieństwa warunkowego.
XVII‑wieczny francuski pisarz, Antoine Gombaud (zwany kawalerem de Mere), sformułował problem zwany dzisiaj paradoksem kawalera de Mere:
Przy rzucie trzema kostkami do gry, sumę oczek równą 11 można uzyskać 6 sposobami:
11 = 6 + 4 + 1
11 = 6 + 3 + 2
11 = 5 + 5 + 1
11 = 5 + 4 + 2
11 = 5 + 3 + 3
11 = 4 + 4 + 3
Podobnie sumę oczek równą 12:
12 = 6 + 5 + 1
12 = 6 + 4 + 2
12 = 6 + 3 + 3
12 = 5 + 5 + 2
12 = 5 + 4 + 3
12 = 4 + 4 + 4
Wszystkich możliwości jest:
Zatem wydaje się, że szanse są równe, gdyż oba zdarzenia mają prawdopodobieństwa równe
A jednak okazuje się, że szansa wypadnięcia sumy oczek równej 11 jest większa od szansy wypadnięcia sumy oczek równej 12. Dlaczego?
Dobierzcie się w pary i przygotujcie 3 kartoniki. Na jednym narysujcie samochód, na dwóch kozy. Zagrajcie 10 razy w grę przedstawioną w audiobooku.
Zmieniajcie się rolami (gracza i prowadzącego teleturniej). Notujcie wyniki. Zbierzcie wyniki otrzymane przez wszystkie pary i przeanalizujcie je wspólnie. Czy potwierdza się twierdzenie mówiące o tym, że warto zmieniać początkowo wybraną bramkę? Uzasadnijcie swoją wypowiedź.
Przeanalizujcie w grupach następujący problem:
Bierzecie udział w grze, w której można wygrać wycieczkę dookoła świata. Przed wami 100 pudełek. W jednym z nich ukryty jest kupon na tę wycieczkę. Wybieracie jedno pudełko (na przykład numer 10), a prowadzący grę otwiera pozostałych 98 pudełek, pozostawiając nieotwartymi pudełko wybrane przez was i jeszcze jedno (na przykład numer 20). W żadnym z otwartych pudełek nie ma kuponu. Jakie jest prawdopodobieństwo, że nagroda znajduje się w wybranym przez was pudełku? A w pudełku numer 20? Jeśli zmienicie swój wybór, wskazując pudełko numer 20, jakie będzie teraz prawdopodobieństwo wygranej? Jak myślicie – dlaczego prowadzący odsłonił 98 bramek, a nie jedną (jak w grze omawianej w audiobooku)?
Podsumowanie
Najczęściej w grach losowych intuicyjnie zakładamy, że wszystkie możliwości są jednakowo prawdopodobne. Jednak nie zawsze tak jest. Przystępując do gry, warto więc dokładnie zapoznać się z jej regulaminem.
Analiza gier losowych podejmowana przez XVII‑wiecznych matematyków doprowadziła do rozwoju rachunku prawdopodobieństwa. Teoria prawdopodobieństwa początkowo wykorzystywała metody kombinatoryczne do badania tylko zjawisk dyskretnych.
Rachunek prawdopodobieństwa, z którym stykamy się w szkole, zajmuje się badaniem zmiennych losowych – w przypadku pojedynczych zdarzeń – oraz procesów stochastycznych – w przypadku zdarzeń powtarzających się w czasie.
Do obliczania prawdopodobieństw wykorzystujemy najczęściej klasyczną definicję.
W sytuacjach, gdy zdarzenia następują kolejno jedno po drugim, a zdarzenia przeszłe determinują wyniki zdarzeń przyszłych, stosujemy prawdopodobieństwa warunkoweprawdopodobieństwa warunkowe.
Zadanie 1.
Znajdź w Internecie przykłady paradoksów rachunku prawdopodobieństwa. Przygotuj na temat jednego z nich informację, którą zaprezentujesz w klasie. Postaraj się, aby forma prezentacji była atrakcyjna.
Zadanie 2.
Poproście o rozwiązanie Zadania o trzech rycerzach 10 uczniów z waszej szkoły. Możecie pracować w grupach 2–3 osobowych. Zaprezentujcie wyniki w klasie. Porównajcie z wynikami uzyskanymi przez innych uczniów. Wykonajcie diagram wszystkich tak uzyskanych wyników. Co zauważacie? Jaki jest poprawny wynik zadania? Czy zadanie to można nazwać paradoksem?
Zadanie o trzech rycerzach
Trzech rycerzy A, B, C starało się o rękę księżniczki Brygidy. Król postanowił, że wyda Brygidę za jednego z nich, ale nie powiedział za którego.
Rycerz A ma wśród zaufanej służby króla znajomego, który jest doskonale poinformowany o decyzji władcy i zna imię wybranego rycerza. Chce go zapytać, ale krępuje się pytać o siebie. Pyta więc o imię jednego z pozostałych rycerzy (B lub C), który nie dostanie księżniczki za żonę.
Przed zadaniem pytania ocenia, że każdy z nich ma szansę zostać zięciem króla równą 1/3. Myśli, że jeśli służący powie, że na przykład B nie otrzyma ręki księżniczki, to jego szanse rosną do 1/2. Gdzie popełnia błąd?
Zadania
W przypadku braku możliwości rozwiązania zadania z klawiatury lub trudności z odczytem przez czytnik ekranu skorzystaj
z innej wersji zadania.
Oceń prawdziwość podanych informacji.
Prawda | Fałsz | |
Z talii 52 kart losujemy jedną. Prawdopodobieństwo wylosowania kiera jest równe 0,5. | □ | □ |
Z talii 52 kart losujemy bez zwracania 2 karty. Prawdopodobieństwo wylosowania dwóch dam jest równe. | □ | □ |
W windzie ośmiopiętrowego domu jedzie 5 pasażerów. Prawdopodobieństwo tego, że każdy wysiądzie na innym piętrze jest równe. | □ | □ |
W pudełku są 2 kule białe i 8 czarnych. Losujemy jedną kulę. Prawdopodobieństwo, że będzie to kula czarna jest równe 0,2. | □ | □ |
W koszyku jest 20 jabłek, w tym 3 robaczywe. Wyciągamy z koszyka 3 jabłka. Prawdopodobieństwo, że co najmniej jedno jabłko będzie dobre jest większe od 0,9. | □ | □ |
Słowniczek
Niech będzie niepustym, skończonym zbiorem zdarzeń elementarnych jadnakowo prawdopodobnych.
Prawdopodobieństwem zdarzenia nazywamy liczbę
gdzie:
- liczba zdarzeń elementarnych sprzyjających zdrzeniu A
- liczba wszystkich zdarzeń elementarnych.
Niech , i .
Prawdopodobieństwem zajścia zdarzenia A pod warunkiem zajścia zdarzenia B, nazywamy liczbę
Powrót do e‑podręcznika
E‑podręcznik „Odkryj, zrozum, zastosuj...”
http://www.epodreczniki.pl/reader/c/247160/v/latest/t/student-canon
4.1. Klasyczna definicja prawdopodobieństwa. Własności prawdopodobieństwa. Obliczanie prawdopodobieństw zdarzeń losowych:
http://www.epodreczniki.pl/reader/c/247160/v/latest/t/student-canon/m/iz3aPJUGz3