1926 – otwarcie lokalu Savoy Ballroom w Harlemie, jednego z najważniejszych miejsc w erze swingu
1928 – powstanie nowego swingowego tańca lindy hop, który wkrótce rozprzestrzenił się w całych Stanach Zjednoczonych
1934 – powstanie Quintette du Hot Club de France gitarzysty Django Reinhardta
1935‑1946 – era swingu
1938 – koncert big bandu Benny’ego Goodmana w nowojorskiej Carnegie Hall
1944 – pierwsze nagranie bebopu – Woody'n You Dizzy’ego Gillespie
15 grudnia 1944 – śmierć Glenna Millera w niewyjaśnionych okolicznościach nad Kanałem La Manche, prawdopodobnie w wyniku działań wojennych
1949 – nagranie albumu EarlyAutumn Orkiestry Woody’ego Hermana, jeden z pierwszych przejawów cool jazzu
1949‑1950 – nagranie materiału albumu Birth of the Cool nonetu Milesa Daviesa, wydanego ostatecznie w 1957 r.
1959 – nagranie albumu Kind of Blue Milesa Daviesa, uznawanego za jedną z najważniejszych płyt w historii jazzu
1959 – nagranie albumu Time Out przez The Dave Brubeck Quartet, z wyraźnymi wpływami cool jazzu
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela.
R1b6vO6uiqtPL1
I. Muzyka w ujęciu historycznym – periodyzacja, język, właściwości i charakterystyka.
8. Muzyka XX i XXI wieku. Uczeń:
1) charakteryzuje muzykę w kontekście estetyki epoki – wymienia i opisuje wybrane style i techniki muzyki XX i XXI w.: impresjonizm, ekspresjonizm, dodekafonia, serializm, punktualizm, neoklasycyzm, nawiązania do jazzu, folkloryzm, witalizm, aleatoryzm, sonoryzm, muzyka elektroakustyczna, improwizowana, multimedialna, performance;
3) wymienia i charakteryzuje twórczość kompozytorów: Claude Debussy, Maurice Ravel, Aleksander Skriabin, Arnold Schönberg, Siergiej Prokofiew, Igor Strawiński, Béla Bartók, Siergiej Rachmaninow, Dymitr Szostakowicz, Manuel de Falla, George Gershwin, John Cage, Olivier Messiaen, Pierre Boulez, Karheinz Stockhausen, Steve Reich, Gerard Grisey, Kaija Saariaho, Thomas Adès i in..
II. Analiza i interpretacja dzieł muzycznych. Uczeń:
1. zna podstawowe terminy i pojęcia właściwe dla opisu i zrozumienia wybranych dzieł muzycznych;
2. nazywa i porządkuje główne nurty, gatunki i style muzyczne, wskazuje formy wypowiedzi artystycznej spoza tradycyjnej klasyfikacji, uzasadniając swoją wypowiedź;
4. dokonuje analizy percepcyjnej, uwzględniając:
c) cechy stylów muzycznych,
5. rozpoznaje cechy stylistyczne utworu reprezentującego określoną epokę muzyczną.
Nauczysz się
charakteryzować poszczególne nurty muzyki jazzowej od lat 30. do końca XX wieku;
identyfikować najważniejsze nazwiska muzyków z konkretnymi nurtami jazzu;
wymieniać instrumentarium poszczególnych sekcji;
używać słownictwa związanego z muzyką jazzową.
Powstanie big‑bandów
Po ekspansji jazzu z Nowego Orleanu na inne ośrodki w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie lat 20., dotychczasowy styl zaczął ulegać przemianom, a muzyka jazzowa pojawiała się coraz częściej w salach tanecznych. W tym czasie pojawiły się większe zespoły – jazzowe orkiestry. Jednym z najważniejszych zespołów była orkiestra Paula Whitemana – twórcy jazzu symfonicznego, zrzeszająca białych wykonawców. Whiteman angażował świetnych improwizatorów, takich jak kornecista Bix Beiderbecke, saksofonista Frankie Trumbauer, skrzypek Joe Venuti czy gitarzysta Eddie Lang, których solowe improwizacje pozostające w dialogu z resztą orkiestry stały się początkiem nowego stylu gry.
R1Aot26dd9BYE1
Wykształceni w latach 20. w orkiestrach jazzowych muzycy w kolejnej dekadzie zaczęli zakładać własne zespoły o bardzo szczególnej obsadzie złożonej z sekcji melodycznej: 3‑4 trąbki, 2‑3 puzony, 5 saksofonów (2 altowe, 2 tenorowe i barytonowy) oraz z sekcji rytmicznej (fortepian, gitara, kontrabas, perkusja). Tego typu grupy zaczęto określać mianem big‑bandówBig‑bandbig‑bandów. Do najważniejszych liderów big‑bandów tego okresu należeli: Benny Goodmann, Glenn Miller, Chick Webb, Count Basie, Cab Calloway, Duke Ellington.
Ten typ zespołu spowodował nowy rodzaj wykonawstwa. Jednym z elementów nowego nurtu stała się solowa improwizacja na tle riffówRiffriffów sekcji rytmicznej. Najważniejszą jednak cechą muzyki jazzowej od końca lat 20., która przetrwała aż do końca lat 40., była trudna do zdefiniowana płynność rytmiczna oparta na wyraźnie podkreślanym przez sekcję rytmiczną beacie i niezwykła zgodność i precyzyjność dużej obsady. Charakterystyczną rytmikę bazującą na triolach ósemkowych, z których pierwsza była przetrzymana, zaczęto określać nieco mglistym terminem swingSwingswing, od którego swą nazwę wziął cały nurt jazzu w latach 30. i 40.
RJsJcjcKzUgb0
Swingowa gorączka
Swing był pod wieloma względami zjawiskiem socjologicznym. Po pierwsze rozpoczął historię muzyki rozrywkowej we współczesnej formie – liderzy zespołów zyskali w tym okresie status gwiazd, a coraz prężniej rozwijający się przemysł fonograficzny przeżywał prawdziwy boom. W czasie II wojny światowej miał też znaczenie propagandowe – Glenn Miller od 1942 r. przewodził big‑bandowi i orkiestrze Amerykańskich Sił Powietrznych, z którymi koncertował dla żołnierzy. Muzyk zginął zresztą w trakcie lotu na koncert do Paryża, prawdopodobnie jego samolot został zestrzelony. Należy również pamiętać o dyskryminacji rasowej jaka panowała wówczas w Stanach Zjednoczonych i miała swoje przełożenie także w muzyce. W większości „białych” big‑bandów nie mogli grać czarnoskórzy muzycy. Do wielu klubów muzycznych, jak na przykład Cotton Club w Nowym Jorku, Afroamerykanie nie mieli wstępu, co było na tyle przewrotne, że najczęściej występowali tam w roli gwiazd czarnoskórzy jazzmani.
RtdJOqeWWNQM71
O ile w początkach jazzu najważniejszym miejscem dla rozwoju muzyki okazała się dzielnica rozpusty – Storyville, to w erze swingu muzyka opanowała nowojorski Harlem, a przede wszystkim jego sale taneczne. Wraz ze swingową gorączką wybuchło bowiem taneczne szaleństwo, którego symbolem stał się między innymi słynny Savoy Ballroom, w którym występowała Ella Fitzgerald wraz z orkiestrą perkusisty Chicka Webba. Klub ten był jednym z nielicznych, gdzie nie istniała segregacja ze względu na kolor skóry.
Savoy Ballroom
R1aF1E6CpjY3l
W latach 30. we Francji pojawiła się też europejska odmiana swingu, tzw. gypsy jazz lub gypsy swing, zainicjowana przez gitarzystę Django Reinhardta. Styl ten odznaczał się nietypową dla amerykańskiego jazzu obsadą – bez udziału instrumentów dętych, natomiast ze skrzypcami oraz dwiema gitarami i kontrabasem w sekcji rytmicznej. W 1934 r. Reinhardt założył Quintette du Hot Club de France, w skład którego wszedł m.in. skrzypek Stéphane Grappelli.
RxL9VHWgPINkG1
Bebop
R1PiYAlBBbIiQ1
Nie wszystkim muzykom odpowiadała wizja jazzu jako muzyki tanecznej, skomercjalizowanej i sprowadzonej właściwie wyłącznie do roli użytkowej. W gronie reformatorów znaleźli się zresztą młodzi członkowie swingowych big‑bandów – Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Bud Powell, którzy od początku lat 40. postanowili wprowadzić bardziej złożone rozwiązania, niż miało to miejsce w swingu.
Nowy styl, określony jako bebopBebopbebop, będąc pewnym zaprzeczeniem swingu, zdecydowanie nie nadawał się do tańca. Zrywał też z grzeczną i śpiewną melodyjnością jazzu lat 30. wprowadzając bardziej agresywne i gwałtowne brzmienia, szybsze tempa, popisowe improwizacje i bardziej złożoną harmonię. Znacznemu ograniczeniu uległa obsada, skupiająca się na kameralnych zespołach i eksponująca solowe improwizacje. Twórcy bebopu wykorzystywali też w nowy sposób jazzowe standardy – pozostawiając z nich zaledwie szkielet harmoniczny, który wypełniali nową – „bebopową”Bebop„bebopową” treścią. Przykładem takiej kompozycji jest Ornithology Parkera, bazująca na popularnej swingowej balladzie How High The Moon.
Rz4wOFDkKyG7v1
RfZriT4gol35y
Począwszy od bebopu dalsze losy jazzu określa się jako modern jazz, czyli jazz nowoczesny. Jest to związane ze zmianą statusu muzyki jazzowej, która z użytkowej, mainstreamowej, zaczęła być traktowana przez twórców i słuchaczy jako muzyka artystyczna. Parker i Gillespie interesowali się zresztą współczesną muzyką poważną – Debussym, Bergiem, Schönbergiem. Muzycy bebopu tworzyli wokół siebie aurę ekskluzywności – pojawiło się nawet określenie hip lub hipster (nie mylić ze współczesnymi konotacjami), na określenie słuchacza podążającego za nowym nurtem jazzu, ale też posługującego się powiązanym z tym slangiem, zachowującego się i ubierającego w odpowiedni dla tego kręgu sposób.
Cool jazz
Koniec lat 40. i powojenny kryzys ekonomiczny spowodował likwidację dużych zespołów, a tym samym koniec ery swingu. Wykształtował się wówczas kolejny nurt, stanowiący reakcję na gwałtowną, wręcz agresywną narrację bebopu. Jedną z zapowiedzi cool jazzuCool jazzcool jazzu było nagranie kompozycji Early Autumn Woody’ego Hermana w 1949 r., w którym udział wziął m.in. saksofonista Stan Getz, późniejszy ważny przedstawiciel tego rodzącego się nurtu.
R19CNcE1YS8bv
Przymiotnik cool oznaczający zimny odnosi się do stonowanych emocji, introwertycznego charakteru nowego stylu. Jest też nawiązaniem do początków jazzu nowoorleańskiego, określanego jako hot jazz. Wykonawcy mieli stosować jak najmniej wibrata, a dźwięki grane były z możliwie jak najczystszą intonacją. Pojawiły się też nietypowe dla jazzu instrumenty, takie jak oboje, rogi, harfy, a także nawiązania do muzyki latynoamerykańskiej, na przykład bossa novy. Wśród twórców cool jazzu dominują biali muzycy, m.in. saksofoniści Stan Getz, Paul Desmond, trębacz Chet Baker, Dave Brubeck. Cool jazzCool jazzCool jazz tworzony właśnie przez białych muzyków na Zachodnim Wybrzeżu określa się również mianem West Coast Jazz. A jednak jednego z najważniejszych nagrań, które ugruntowało termin cool – Birth of the Cool, dokonał w 1950 r. nonet Milesa Daviesa. Najbardziej komercyjnym osiągnięciem cool jazzu okazało się jednak nagranie Time Out kwartetu Dave’a Brubecka ze słynną kompozycją Take Five.
R166FsQiu6RWw
R1KHN5PD89V8E1
Trzeci nurt: Hard bop, Free jazz
Od lat 50. następuje dalsze rozwijanie nowych nurtów i ich coraz większe zagęszczenie. Idee te przenikają się często wzajemnie i trudno jest przypisać danemu twórcy, czy utworowi, konkretną etykietę.
Trzeci nurt (Third Stream) tworzą coraz lepiej wykształceni muzycy, łączący tradycje afroamerykańskie z osiągnięciami europejskiej kompozycji. Jednym z przedstawicieli trzeciego nurtu jest kontrabasista Charles Mingus.
W tym samym czasie następuje ponowny zwrot ku ideom bebopu – bardzo szybkiej, żywiołowej rytmice i dalszemu pogłębianiu złożoności harmonicznej, tzw. hard bop. Stanowi on reakcję na przeintelektualizowany i zbyt europejski cool jazzCool jazzcool jazz i nawiązuje do źródeł jazzu, takich jak gospel czy blues. W tym stylu tworzyli przez pewien okres saksofonista John Coltrane i trębacz Miles Davies.
R1Gd6f55rL3ln1
RtRlSu7gOBpVL
Poszerzanie harmonii uzyskało natomiast swoje apogeum we free jazzie, nurcie powstałym w latach 60. Brak w nim metrum, skal czy powtórzeń rytmicznych – na pierwszy plan wysuwa się natomiast niezwykle wirtuozowska improwizacja. Jednym z pierwszych wykonawców free jazzu był Ornette Coleman. Nurt ten nadal znajduje kontynuatorów.
Zadania
R1CS2GqrAsPbm
Ćwiczenie 1
R1arciOarzwqM
Ćwiczenie 2
Inna wersja zadania
Bebop to: Możliwe odpowiedzi: 1. taniec społeczny, którego powstanie związane jest z rozwojem muzyki swingowej, cieszący się ogromną popularnością w latach 30. i 40. 2. styl jazzowy zaliczany do nurtu jazzu nowoczesnego. 3. krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji.
RZGQuEdFcaRiE
Ćwiczenie 3
R14k9UmgnDchL
Ćwiczenie 4
R1CzWA0oSkSFt
Ćwiczenie 5
Podczas zajęć pojawiło się wiele specjalistycznych zwrotów. Sprawdź, ile z nich udało Ci się zapamiętać. Połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją. Swing Możliwe odpowiedzi: 1. Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu., 2. Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., 3. Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana. Cool jazz Możliwe odpowiedzi: 1. Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu., 2. Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., 3. Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana. Riff Możliwe odpowiedzi: 1. Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu., 2. Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., 3. Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana.
Podczas zajęć pojawiło się wiele specjalistycznych zwrotów. Sprawdź, ile z nich udało Ci się zapamiętać. Połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją. Swing Możliwe odpowiedzi: 1. Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu., 2. Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., 3. Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana. Cool jazz Możliwe odpowiedzi: 1. Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu., 2. Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., 3. Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana. Riff Możliwe odpowiedzi: 1. Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu., 2. Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., 3. Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana.
Podczas zajęć pojawiło się wiele specjalistycznych zwrotów. Sprawdź, ile z nich udało Ci się zapamiętać. Przeciągając podane elementy połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją.
Określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana., Krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji., Styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu.
Swing
Cool jazz
Riff
RJsJcjcKzUgb0
R166FsQiu6RWw
RfZriT4gol35y
Ćwiczenie 6
Rozpoznaj kompozytora i tytuł utworu.
RMBVticJmBhIe
RFve7wEbm7hTd
R1QKZ5w9dYqh0
RRrbgnSHJYYPk
Połącz nazwisko muzyka ery swingu z charakterystycznym dla niego instrumentem. Benny Goodman, Sing, sing, sing utwór 1 Możliwe odpowiedzi: 1. Swing, 2. Bebop, 3. Cool jazz Dave Brubeck Quartet, Take Five utwór 2 Możliwe odpowiedzi: 1. Swing, 2. Bebop, 3. Cool jazz Charlie Parker, Ornithology utwór 3 Możliwe odpowiedzi: 1. Swing, 2. Bebop, 3. Cool jazz
Połącz nazwisko muzyka ery swingu z charakterystycznym dla niego instrumentem. Benny Goodman, Sing, sing, sing utwór 1 Możliwe odpowiedzi: 1. Swing, 2. Bebop, 3. Cool jazz Dave Brubeck Quartet, Take Five utwór 2 Możliwe odpowiedzi: 1. Swing, 2. Bebop, 3. Cool jazz Charlie Parker, Ornithology utwór 3 Możliwe odpowiedzi: 1. Swing, 2. Bebop, 3. Cool jazz
Utwór 2, Utwór 3, Utwór 1
Benny Goodman, Sing, sing, sing
Charlie Parker, Ornithology
Dave Brubeck Quartet, Take Five
Inna wersja zadania
Wymień najważniejsze nazwiska muzyków z konkretnymi nurtami jazzu.
RtRvQqOS3CP0L
Ćwiczenie 7
Połącz w pary kompozytorów i wykonawców z właściwymi stylami jazzu. Benny Goodman Możliwe odpowiedzi: 1. cool jazz, 2. bebop, 3. swing Charlie Parker Możliwe odpowiedzi: 1. cool jazz, 2. bebop, 3. swing Dave Brubeck Możliwe odpowiedzi: 1. cool jazz, 2. bebop, 3. swing
Połącz w pary kompozytorów i wykonawców z właściwymi stylami jazzu. Benny Goodman Możliwe odpowiedzi: 1. cool jazz, 2. bebop, 3. swing Charlie Parker Możliwe odpowiedzi: 1. cool jazz, 2. bebop, 3. swing Dave Brubeck Możliwe odpowiedzi: 1. cool jazz, 2. bebop, 3. swing
Połącz w pary kompozytorów i wykonawców z właściwymi stylami jazzu.
swing, cool jazz, bebop
Benny Goodman
Charlie Parker
Dave Brubeck
Polecenie 1
Wysłuchaj kompozycji Georga Gershwina I Got Rhythm w wersji na fortepian solo, a następnie dwóch innych opracowań tych kompozycji. Zastanów się:
jakie nurty reprezentują,
co powoduje, że nadal rozpoznajemy w nich kompozycję Gershwina,
jakie elementy dzieła muzycznego zostały zmienione, co zostało dodane?
R1XT57xB3p8ur1
R1Ldk0DJlnICN
R1VrfTSIOcVOE
Inna wersja zadania
Scharakteryzuj poznane nurty muzyki jazzowej od lat 30. do końca XX wieku.
Polecenie 2
Podzielcie się na 2 grupy. Jedna grupa reprezentuje stanowisko, że jazz należy zaliczyć do muzyki rozrywkowej, druga, że jazz jest nurtem muzyki poważnej. Zgromadźcie jak najwięcej argumentów za każdym ze stanowisk – możecie odwołać się też do swojej wiedzy na temat początków jazzu
RfRU89Dv8LRF7
Słownik pojęć
Bebop
Bebop
styl jazzowy zaliczany do nurtu jazzu nowoczesnego. Powstał w latach 40. jako artystyczna przeciwwaga dla tanecznej muzyki swingowej i nie był przeznaczony do tańca. Charakteryzował się szybkimi tempami, poszerzoną harmoniką i nagłymi zmianami harmonicznymi oraz bardzo swobodną melodyką.
Big‑band
Big‑band
zespół muzyczny złożony z sekcji melodycznej w składzie: 3‑4 trąbki, 2‑3 puzony, 5 saksofonów (2 altowe, 2 tenorowe i barytonowy) oraz z sekcji rytmicznej (fortepian, gitara, kontrabas, perkusja). Pierwsze zespoły tego typu zaczęły powstawać pod koniec lat 20. i zdominowały sceny w erze swingu do końca lat 40.
Cool jazz
Cool jazz
styl jazzowy rozwijany od końca lat 40. charakteryzujący się znacznie spokojniejszym i mniej dynamicznym brzmieniem i rytmiką w porównaniu do wcześniejszych nurtów jazzu. Wykorzystywał bardzo poszerzoną harmonię, a także elementy poli- i atonalne.
Lindy hop
Lindy hop
taniec społeczny, którego powstanie związane jest z rozwojem muzyki swingowej, cieszący się ogromną popularnością w latach 30. i 40. W odróżnieniu od dotychczasowych tańców towarzyskich charakteryzował się tzw. otwartą pozycją i improwizacjami tancerzy. Często wzbogacany był o figury akrobatyczne.
Riff
Riff
krótka, powtarzana uporczywie przez dłuższy czas fraza, w muzyce swingowej stanowiąca tło dla solowych improwizacji.
Swing
Swing
1. określenie swobodnie płynącego, synkopowanego rytmu opartego na grupach triolowych, w których pierwsza wartość zostaje zatrzymana. 2. gatunek muzyki jazzowej, którego rozkwit przypadł na lata 30. i 40., związany z działalnością big‑bandów. Oparty na swingowym rytmie, wyraźnie podkreślanym przez sekcję rytmiczną.
Źródła:
encyklopedia.pwn.pl
sjp.pwn.pl
Biblioteka muzyczna
Rz4wOFDkKyG7v1
Utwór: Morgan Lewis, „How High The Moon”, wykonanie: muzycy z AMFN. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się żywiołowym charakterem.
R1Gd6f55rL3ln1
Utwór: John Coltrane, „Giant Steps” – fortepian, wykonanie: muzycy z AMFN. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
R1XT57xB3p8ur1
Utwór: George Gershwin, „I Got Rhythm” – fortepian solo, wykonanie: muzycy z AMFN. Kompozycja posiada szybkie tempo. Cechuje się żywiołowym charakterem.
RJsJcjcKzUgb0
Utwór:Sing, sing, singWykonawca: Benny Goodman. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się skocznym, żwawym, wesołym charakterem.
RfZriT4gol35y
Utwór:OrnithologyWykonawca: Charlie Parker. Kompozycja posiada szybkie tempo. Cechuje się skocznym, żwawym, wesołym charakterem.
R19CNcE1YS8bv
Utwór:Early AutumnWykonawca: Woody Herman. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się spokojnym charakterem.
R166FsQiu6RWw
Utwór: Take Five Wykonawca: Dave Brubeck Quartet. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
RtRlSu7gOBpVL
Utwór:Giant StepsWykonawca: John Coltrane. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się żywiołowym charakterem.
R1Ldk0DJlnICN
Utwór:I Got RhythmWykonawca: Sarah Vaughan. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się skocznym, żwawym, wesołym charakterem.
R1VrfTSIOcVOE
Utwór:I Got RhythmWykonawcy: Django Reinhardt, Stéphane Grappelli, Gianni Safred, Carlo Pecori, Aurelio de Carolis. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się skocznym, żwawym, wesołym charakterem.