Ożywić zjawiska przyrody

Nazwy różnych wiatrów znajdziesz w słowniku synonimów.

Nazwy różnych wiatrów: wicher, bryza, wichura, orkan, huragan, tornado, zefir, cyklon.

Weź pod uwagę, czym charakteryzują się poszczególne rodzaje wiatru. Pamiętaj, że zdanie rozpoczyna się wielką literą i kończy kropką.

Gdy Paweł odpoczywał nad Bałtykiem, lubił w gorące dni czuć powiew morskiej bryzy.

Wyrazy dźwiękonaśladowcze to takie, których brzmienie podobne jest do dźwięków, które nazywają, np. szelest, szum, buczeć.

Czasowniki naśladujące dźwięki wydawane przez wiatr: wyć, świszczeć, huczeć, szumieć.

Podmiot liryczny to fikcyjna postać, stworzona przez autora wiersza, która w utworze prezentuje swoje emocje, uczucia i przeżyte wydarzenia.

Podmiot liryczny w utworze nie ujawnia się bezpośrednio. Na podstawie szczegółowego opisu możemy się domyślać, że jest obserwatorem znajdującym się w miejscach, gdzie wiały wiatry.

Pierwszy wiatr, to ten, który wiał w polu; drugi wiał w sadzie. Pamiętaj o zapisaniu cytatów w cudzysłowach.

- pierwszy wiatr: 'w polu wiał', 'pędziwiatr!/Fiknął kozła, plackiem spadł,/Skoczył, zawiał, zaszybował,/Świdrem w górę zakołował/I przewrócił się, i wpadł', 'Wziął wiatr brata za kamrata,/Teraz z nim po polu lata';
- drugi wiatr: 'w sadzie grał:/Cichuteńko, leciuteńko,/Liście pieścił i szeleścił,/Mdlał...';
- dwa wiatry: 'Gonią obaj chmury, ptaki,/Mkną, wplątują się w wiatraki,/Głupkowate mylą śmigi/W prawo, w lewo, świst, podrygi,/Dmą płucami ile sił,/Łobuzują'.

Czasownik odpowiada na pytania: Co robi? Co się z nim dzieje? W jakim jest stanie?
Przysłówek odpowiada na pytania: Jak? Gdzie? Kiedy?
Rzeczownik odpowiada na pytania: Kto? Co?

- czasowniki: 'wiał', 'grał', 'pieścił', 'szeleścił', 'fiknął', 'spadł', 'skoczył', 'zawiał', 'zaszybował', 'zakołował', 'przewrócił się', 'wpadł', 'sfrunął', 'wziął', 'lata', 'gonią', 'mkną', 'wplątują się', 'mylą', 'dmą', 'łobuzują';
- przysłówki: 'cichuteńko', 'leciuteńko', 'cichutko', 'leciutko', 'cicho';
- rzeczowniki: 'plackiem', 'świdrem'.

Szybkość i żywiołowość wiatru podkreśla nagromadzenie czasowników.

Rym to układ dwóch wyrazów, których zakończenia brzmią podobnie. Najczęściej rymy znajdują się w wierszach na końcu wersów.

Przykłady rymów: wiał - gnał; ptaki - wiatraki; licho - cicho.

Zwróć uwagę na określenia, które opisują pojawienie się pierwszego i drugiego wiatru, a następnie ich spotkanie.

Nastrój wiersza jest pogodny, wesoły. Wiatry są na początku pokazane na zasadzie kontrastu. Jeden wiał 'leciuteńko', 'mdlał'; drugi 'świdrem w górę zakołował', był dynamiczny. Gdy wiatry spotykają się, zaczyna się ich wspólna zabawa, przypominająca wesołą gonitwę.