FILM EDUKACYJNY

Spis treści

• Parametry stanu ogólnego dziecka i pomiary antropometryczne2Parametry stanu ogólnego dziecka i pomiary antropometryczne

• Materiały uzupełniające3Materiały uzupełniające

Parametry stanu ogólnego dziecka i pomiary antropometryczne

RhG4mTD70ZXBG

Film przedstawiający parametry stanu ogólnego dziecka i pomiary antropometryczne.

Film przedstawiający parametry stanu ogólnego dziecka i pomiary antropometryczne.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RhG4mTD70ZXBG

Film przedstawiający parametry stanu ogólnego dziecka i pomiary antropometryczne.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Materiały uzupełniające

Temperatura ciała dziecka

Temperatura ciała to wartość pomiarowa odczytywana na skali termometru. Mierzenie temperatury ciała jest to określenie ciepłoty ciała człowieka za pomocą skali termometru. Najczęściej mierzy się ją termometrem ze skalą Celsjusza. W ciągu doby ulega ona wahaniom od 0,5 do 1 stopnia Celsjusza – najniższa temperatura ciała jest nad ranem, koło godziny 4.00, a najwyższa koło 16.00.

Miejsca mierzenia temperatury

Temperaturę można mierzyć zewnętrznie, np. pod pachą, w pachwinie, na czole oraz wewnętrzne, np. w odbycie, w pochwie, w ustach, w przewodzie słuchowym zewnętrznym.

Prawidłowe parametry temperatury ciała dziecka w zależności od miejsca pomiaru

• Pod pachą – od 36,0 do 37,0.

• W pachwinie – od 36,0 do 37,0.

• W odbycie jest wyższa o 0,5 stopnia niż pod pachą.

• W jamie ustnej jest wyższa o 0,3 stopnia niż pod pachą.

• W przewodzie słuchowym - różna, w zależności od wieku dziecka, tj. do 2 roku życia wynosi od 36,4 do 38,0, a w wieku 3‑10 lat wynosi od 36,1 do 37,08.

Mierzenie temperatury ciała i ocena jej wartości

Podczas mierzenia temperatury i oceny wartości temperatury ciała należy brać pod uwagę:

• wiek dziecka,

• płeć – nie ma to znaczenia w przypadku małych dzieci,

• porę dnia,

• miejsce mierzenia temperatury,

• rodzaj termometru.

Prawidłowe parametry oddechu w spoczynku

Prawidłowe parametry tętna u dzieci

• Noworodek – zakres normy 90‑190 uderzeń na minutę, średnia wartość – 140.

• Niemowlę w pierwszym półroczu życia – 80‑180 uderzeń na minutę, średnia wartość – 130.

• Niemowlę w drugim półroczu życia – 75‑155 uderzeń na minutę, średnia wartość – 115.

• 2 rok życia – 70‑150 uderzeń na minutę, średnia wartość – 110.

• 3‑6 rok życia – 68‑138 uderzeń na minutę, średnia wartość – 103.

Normy ciśnienia tętniczego krwi

• Noworodki: poniżej 90/55 (skurczowe/rozkurczowe) mmHg.

• Niemowlęta: 90‑100/60 mmHg.

• Dzieci młodsze: 100/60 mmHg.

• Dzieci starsze: 110/70 mmHg.

• Młodzież: 110–120/70‑80 mmHg.

• Dorośli: 120/80 mmHg.

Dokonywanie pomiaru tętna u małego dziecka

W przypadku pomiaru na tętnicy ramiennej opiekunka układa ramię dziecka w lekkim odwiedzeniu, odwraca dłoń stroną zgięciową do góry. Zakłada mankiet na wybraną kończynę, na ramieniu, powyżej 3 cm stawu łokciowego. Mankiet musi ścisłe przylegać do ramienia, a gumowe przewody powinny znajdować się na przyśrodkowym boku ramienia. Mankietu do mierzenia ciśnienia nie należy zakładać na ramię kończyny, w której znajduje się wkłucie żylne lub przetoka tętniczo‑żylna. Następnie opiekunka dziecięca mocuje manometr do mankietu w aparacie zegarowym. Wyczuwa tętno na tętnicy łokciowej – w zgięciu łokciowym poniżej mankietu po stronie przyśrodkowej. Zakłada stetoskop/fonendoskop/słuchawki lekarskie na uszy, a membranę stetoskopu przykłada w miejscu badania ciśnienia – w zgięciu łokciowym. Zamyka zaworek pompki, zakręcając go w prawo i napełnia mankiet powietrzem. Pompuje pompkę manometru do momentu, gdy ciśnienie będzie o 20‑30 mmHg wyższe niż w chwili zaniku tętna. Wypuszcza z mankietu powietrze tak, by wskazówka zegara opadała w tempie 2‑3 mmHg/s. Wysłuchuje pierwszy ton ciśnienia i zapamiętuje stan wskazówki zegara – jest to wartość ciśnienia skurczowego. Powoli wypuszcza powietrze, słysząc wyraźne tony, zapamiętuje stan zegara w momencie zaniku tętna – jest to wartość ciśnienia rozkurczowego i wypuszcza powietrze do końca z mankietu. Zdejmuje słuchawki z uszu i mankiet z ramienia dziecka. Zapamiętuje wynik pomiaru ciśnienia tętniczego krwi u dziecka.

Powrót do spisu treści1Powrót do spisu treści

Powiązane ćwiczenia