Odzyskanie niepodległości i narodziny państwa polskiego spowodowały, że polscy pisarze znaleźli się w samym środku przemian społeczno‑politycznych. Szczególnie wyraźnie odpowiedział na tę sytuację Stefan Żeromski, zarówno na polu działalności publicznej, jak i literackiej. Utwory powstałe po 1918 r. poświęcił kondycji społeczno‑politycznej odradzającej się Polski. Doniosłym tego przykładem jest zbiór reportaży Inter Arma, w których opisał działania zmierzające do odzyskania pierwotnych ziem polskich i obrony przed bolszewikami. W tekście Na probostwie w Wyszkowie gorzko skomentował działania Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski, będącego zalążkiem władzy komunistycznej w czasie wojny polsko‑bolszewickiej, a także postawę polskiej klasy politycznej - skorumpowanej, zbiurokratyzowanej, obojętnej na losy obywateli. Inter Arma jest świadectwem zaangażowania społeczno‑politycznego Żeromskiego, który brał udział w wiecach plebiscytowych na Warmii i Mazurach oraz działał w Towarzystwie Przyjaciół Pomorza na rzecz praw Kaszubów.
Żeromski posłużył się w pochodzących z tego zbioru reportażach stylem publicystycznym. Jego najważniejszymi wyznacznikami są:

  • mniej lub bardziej rygorystycznie zachowywana oficjalność wypowiedzi;

  • sugestywność tekstu: stosowanie słownictwa o charakterze emocjonalnym, subiektywnym, dobitnych sformułowań, słownictwa wartościującego, dopuszczalne środki artystyczne;

  • puentowanie faktów, stawianie pytań;

  • wykorzystanie wyrazów i zwrotów zaczerpniętych z mowy potocznej, idiomów;

  • dopuszczalne występowanie wyrażeń i zwrotów stereotypowych oraz słownictwa modnego, wyrazów obcych.

ma6a8b047b18fab8a_1530859023196_0
classicmobile
Ćwiczenie 1
RUKJU378JmcpE1
Ćwiczenie podsumowujące
Źródło: LEARNETIC SA, licencja: CC BY 4.0.
static