Podsumowanie

Kompozytorzy barokowi zaczęli eksperymentować z nowymi formami, jak fuga czy kantata, skomplikowanymi harmoniami i technikami kompozytorskimi, tworząc dzieła o większej ekspresji. Muzyka baroku często była pisana dla dużej ilości wykonawców, takich jak chóry i orkiestry. Duże zespoły pozwalały na kreację monumentalnych dzieł, takich jak oratoria czy pasje. Jednak używano też niewielkich zespołów kameralnych w utworach instrumentalnych.

Barok to okres, w którym narodziła się opera jako gatunek muzyczny. Pierwsza opera, „Dafne” Jacopo Periego, miała swoją premierę w 1597 roku we Florencji. Z czasem opera stała się bardzo popularna w całej Europie, a kompozytorzy tacy jak Monteverdi i Georg Friedrich Händel przyczynili się do jej rozwoju i ugruntowania.

W baroku narodził się gatunek koncertu, gdzie soliści prezentowali swoje umiejętności wirtuozerskie. Barokowa muzyka często korzystała z basso continuo, co stanowiło nowatorski sposób notacji muzycznej. Partia basu była zapisana z liczbami, które wskazywały harmonie, pozwalając na improwizację przez instrumenty akompaniujące, takie jak klawesyn. Popularnym instrumentem była lutnia.

Barokowe wykonanie muzyki często zawierało liczne ozdobniki i ornamenty, które dodawały muzyce szlachetności i uroku.