Oto najważniejsze informacje - opisy wydarzeń, daty i postaci - które pozwolą napisać wypracowanie na temat monarchii stanowej w XIII i XIV w. oraz procesu formowania się społeczeństwa stanowego w Polsce na tle zachodniej Europy.

Stany Generalne – przedstawicielstwo stanowe szlachty, duchowieństwa i mieszczaństwa we Francji, zwołane po raz pierwszy w 1302 r. przez Filipa Pięknego, który szukał poparcia w swoim konflikcie z papieżem;

Wielka Karta Swobód (Magna Charta Libertatum) – akt wydany przez króla Anglii Jana bez Ziemi w 1215 r., wywołany przez naciski stanów uprzywilejowanych, wzburzonych nałożeniem nowych podatków oraz nieudolną polityką króla. Dokument zakładał ograniczenie władzy monarszej m.in. w sądownictwie, nakładaniu podatków, podstawa angielskiego parlamentaryzmu;

feudalizm – stosunki w jakiejś instytucji lub grupie społecznej polegające na całkowitej zależności osób stojących niżej w hierarchii od tych, które mają władzę

wasal (łac. vassus) w ustroju feudalnym osoba wolna - dostojnik świecki, duchowny lub rycerz) oddająca się pod opiekę seniorowi i otrzymująca od niego w zamian za służbę i wierność ziemię lub jakieś inne dobra

lenno (łac. feudum) w ustroju feudalnym ziemia lub inne dobro, które było przekazywane przez seniora wasalowi

przywilej – akt wydawany przez monarchę uprawniający do czegoś określone w nim osoby; prawo do korzystania ze szczególnych względów

monarchia patrymonialna – forma monarchii feudalnej, charakterystyczna dla wczesnego średniowiecza; charakteryzowała się tym, że państwo stanowiło prywatną własność władcy, jako właściciela wszystkich ziem, zasobów naturalnych, pana wszystkich poddanych i najwyższego sędziego