Kaplica Zygmuntowska została wzniesiona na polecenie Zygmunta I Starego przez Bartolommea Berecciego.

R1a05OSpD5Lp5

Zdjęcie przedstawia wnętrze kaplicy. Jest ona ozdobiona licznymi rzeźbami, płaskorzeźbami, freskami. Uwagę zwraca srebrno‑złoty ołtarz oraz znajdująca się w jego pobliżu ława bogato rzeźbionym frontem oraz fotelem.

Powstała w latach 1524 – 1531 r. w miejscu zburzonej XIV‑wiecznej kaplicy Kazimierza Wielkiego. Konsekracja Kaplicy Zygmuntowskiej odbyła się w 1533 r.

Została zbudowana na planie centralnym jako zespół czterech brył geometrycznych ułożonych w trzech kondygnacjach: przyziemia w formie sześciościanu, ośmiobocznego bębna przeprutego kolistymi oknami oraz walcowatej latarni.

Ołtarz ufundowany przez Zygmunta I Starego został wykonany w latach 30. XVI w. według projektu Hansa Dürera przez artystów norymberskich. Płaskorzeźby otwartego ołtarza przedstawiają sceny z życia Marii, a skrzydła zamkniętego sceny Męki Pańskiej.

Nagrobki Zygmunta I Starego i Zygmunta II Augusta zostały umieszczone w arkadowej wnęce.

Płyta nagrobna Zygmunta I Starego jest dziełem samego Berecciego, który w Polsce po raz pierwszy stworzył postać zmarłego w tzw. pozie sansovinowskiej – leżącej, z głową wspartą na ręce zgiętej w łokciu i ze skrzyżowanymi nogami. Zygmunt I został przedstawiony w zbroi maksymiliańskiej w momencie budzenia się z martwych po przyjściu Zbawiciela.

Pierwotnie w arkadowej wnęce znajdował się tylko nagrobek Zygmunta I. Po śmierci Zygmunta II Augusta jego sarkofag podniesiono, umieszczając pod nim rzeźbioną trumnę z posągiem jego syna.

Nagrobek Zygmunta II Augusta powstał na zlecenie królewny Anny Jagiellonki, która powierzyła jego wykonanie florenckiemu rzeźbiarzowi i architektowi Santi Gucciemu.

Wykonana przez niego figura powtarza schemat zastosowany w nagrobku Zygmunta I. Zygmunt II August został przedstawiony w bardziej naturalnej pozie, a jego ubiór stanowi lekka zbroja paradna. Twarz zmarłego króla stanowi wierny portret monarchy.

Anna Jagiellonka nagrobek dla siebie również zamówiła u Santi Gucciego. Pomnik umieszczono w miejscu usuniętego w tym celu przedpiersia ławy tronowej. Ponieważ się nie mieścił, został pozbawiony stosownego obramienia. Rzeźbiarz przedstawił królową w pozycji półleżącej i wiernie odwzorował jej twarz.