Ilustracja interaktywna przedstawia program ćwiczeniowy do projektowania. Interfejs programu oznaczony jest jako ciemnoniebieski i niebieski. W pierwszym rzędzie na ciemnoniebieskim tle mamy wyświetlony tytuł pliku. Poniżej znajdują się właściwe narzędzia do projektowania. W drugim właściwym rzędzie na niebieskim tle znajdują się następujące opcje: Plik. Biblioteka. Baza Wiedzy. Samouczki i Pomocnicze. Plik oraz Pomocnicze to rozwijalne elementy i może z nich uzyskać nowe opcje. Z menu Plik rozwijają się opcje: Nowy. Otwórz. Zapisz. Zapisz jako oraz Drukuj. Z kolei z menu Pomocnicze rozwijają się: Hide Diagram Help. Show Selection Help. Pokaż bibliotekę. Show Overview. Show Statistics. Show Options. W pomocniczych możemy także ustawić skalę od zera do stu procent. Poniżej w rzędzie znajdują się piktogramy z których mamy opcję zaznaczania, rysowania lini, rysowania wielokształtów, przenoszenia, kopiowania, dodawania opisów, wymiarowania, powiększania i obracania elementów. Poniżej, na ciemnoniebieskim tle znajduje się okno opisu i podpowiedzi co możemy zrobić z aktualnie wybraną opcją.

Rysunek techniczny to sposób graficznego przedstawienia budowy i konstrukcji, działania, montażu wszelkich wyrobów, mechanizmów, urządzeń i układów (mechanicznych, hydraulicznych, pneumatycznych, elektrycznych) według ogólnie przyjętych zasad (spisane wg ściśle określonych norm), charakterystycznych dla danej dziedziny techniki. Rysunek techniczny jest specjalnym rodzajem rysunku wykonanym według ustalonych zasad i przepisów. Przepisy regulujące m.in. rozmiary arkuszy, rodzaje linii, sposób podawania wymiarów, opis rysunku określają Polskie Normy. Opracowuje je Polski Komitet Normalizacyjny. Znajomość zasad sporządzania i umiejętność odczytywania rysunku technicznego umożliwia przekazywanie myśli naukowo‑technicznej. Różnorodne dziedziny techniki i przemysłu spowodowały potrzebę wydzielenia następujących grup tematycznych rysunku technicznego: rysunek techniczny maszynowy stosowany w przemyśle ogólno‑maszynowym i gałęziach pokrewnych; rysunek techniczny elektryczny  stosowany w przemyśle elektrotechnicznym, energetycznym; rysunek techniczny budowlany stosowany w przemyśle budowlanym i gałęziach pokrewnych. Formaty arkuszy przeznaczonych do wykonania rysunków technicznych są znormalizowane. Jako format podstawowy przyjęto arkusz o wymiarach 297 x 210 mm i oznaczono go symbolem A4. Inne formaty są 2, 4, 8 lub 16 razy większe od A4 i oznaczone symbolami A3, A2, A1, A0.Podziałka rysunkowa jest to liczbowy stosunek wymiarów liniowych przedstawionych na rysunku do rzeczywistych wymiarów przedmiotu.

Podziałka rysunkowa jest to liczbowy stosunek wymiarów liniowych przedstawionych na rysunku do rzeczywistych wymiarów przedmiotu.
W rysunku technicznym maszynowym stosuje się podziałki rysunkowe zgodne z normą PN‑80/N‑01610, tj.:

• zwiększające 50:1, 20:1, 10:1, 5:1, 2:1

• naturalną 1:1

• zmniejszające 1:2, 1:5, 1:10, 1:20, 1:50 itd.

Dopuszcza się stosowanie podziałek pośrednich oraz rozszerzenie skali przez podziałki będące wielokrotnością 10. W rysunku technicznym wyróżnia się podziałkę główną (wpisywaną do tabliczki rysunkowej) oraz podziałki pomocnicze pisanymi nad szczegółami przestawianymi w innej podziałce niż główna.

Zastosowanie:
Podziałka 1: 2. Wymiary rzeczywiste przedmiotu 150 cm na 250 cm. Wymiary rysunku 75 cm na 125 cm.

Podziałka 1: 5. Wymiary rzeczywiste przedmiotu 150 cm na 250 cm. Wymiary rysunku 30 cm na 50 cm.

Podziałka 1: 10. Wymiary rzeczywiste przedmiotu 150 cm na 250 cm. Wymiary rysunku 15 cm na 25 cm.

Na rysunku technicznym stosuje się linie rysunkowe, stosuje się dwie grubości linii: grubą i cienką. Współczesne systemy komputerowego wspomagania dają możliwość dokładnego określania grubości linii. W rysunku technicznym maszynowym stosuje się pięć rodzajów linii: linię ciągłą, kreskową, punktową, dwupunktową, falistą, zygzakowa.

Typ linii: ciągła. Bardzo gruba ma zastosowanie do oznaczania przekroju narożników przekrojów łamanych. Gruba do oznaczania krawędzi rysunków. Cienka do oznaczania linii wymiarowych, linii pomocniczych, obiektów przyległych, kreskowania. Typ linii: kreskowa. cienka ma zastosowanie do oznaczania zarysów i krawędzi niewidocznych. Typ linii: punktowa. Gruba do oznaczania powierzchni powlekanych. Cienka do oznaczania osi symetrii, linii podziałów, powierzchni obrabianych cieplnie. Typ linii: dwupunktowa. Cienka do oznaczenia skrajnego położenia elementów ruchomych wyfrezowanych krawędzi. Typ linii: falista. Cienka do oznaczania urwania i przerwania obiektów. Typ linii: zygzakowa. Cienka do oznaczania urwania i przerwania obiektów.

Do kreskowania elementów rysunku w przekrojach i wyrwaniach stosuje się różne style w celu pokazania rodzaju materiału użytego do wykonania elementu.

Wymiarowanie należy do bardzo ważnych czynności przy wykonaniu rysunku technicznego. Wymiarowanie to podawanie wymiarów przedmiotów na rysunku technicznym za pomocą linii, liczb i znaków wymiarowych.

Podstawowe zasady stosowane przy wymiarowaniu:

Linie wymiarowe należy rysować linią cieńszą, zakończoną grotami strzałek.

Liczbę wymiarową należy podawać w milimetrach, ale bez miana.

Liczba wymiarowa powinna wyrażać wymiar rzeczywisty, pomimo rysowania z uwzględnieniem skali.

Zawsze należy podawać wymiary tzw. gabarytowe, czyli główne, te największe.

Wymiary składowe powinno się podawać o jeden wymiar mniej, tak aby nie zamykać łańcucha wymiarowego.

Nie należy ponownie podawać wymiarów już raz podanych.

Parametry:

Cechy wytrzymałościowe szkła.

Gęstość 25 kiloniutonów na metr sześcienny. 

Moduł Younga 70 giga paskali.

Moduł Kirchhoffa 30 gigapaskali.

Współczynnik Poissona 0,22.

Wytrzymałość na ściskanie 800 – 1000 megapaskali.

Wytrzymałość na rozciąganie 5 megapaskali.

Twardość w skali Mohsa 6.

Normy:

Zestawienie polskich norm dotyczących rysunku technicznego.

PN – EN ISO 10209-:2012 dokumentacja techniczna wyrobu – terminologia – terminy dotyczące rysunku technicznego, określania wyrobu i dokumentacji związanej. 

PN – EN ISO 5457:2002 dokumentacja techniczna wyrobu – wymiary i układy arkuszy rysunkowych. 

PN – EN ISO 128—2:2021‑02 dokumentacja techniczna wyrobu (TPD) – zasady ogólne przedstawiania – Część 2: zasady podstawowe dotyczące linii.

PN – EN ISO 3098‑02:2002 dokumentacja techniczna wyrobu – pismo – Część 2: alfabet łaciński, cyfry i znaki.

PN – EN ISO 5455:1998 rysunek techniczny. Podziałki.

PN – EN ISO 547:2002 dokumentacja techniczna wyrobu. Wymiary i układy arkuszy rysunkowych. 

PN – EN ISO 7200:2007 dokumentacja techniczna wyrobu. Pola danych w tabliczkach rysunkowych i nagłówkach dokumentów.

PN – EN ISO 9431:2011 rysunek budowlany. Części arkusza rysunkowego przeznaczone na rysunek, tekst i tabliczkę tytułową.