Przeczytaj – GIMP
Obróbka zdjęć
Dziś każdy z nas ma aparat fotograficzny i album ze zdjęciami w kieszeni, a fotografie możemy na wiele sposobów ulepszać za pomocą programów graficznych. Jeszcze 20‑30 lat temu było to nie do pomyślenia – do dyspozycji były wówczas jedynie klasyczne aparaty (które do dziś mają wielu zwolenników). Fotografowanie wiązało się z tajemnicą, ponieważ jego efekty widoczne były nie po ułamku sekundy, a najczęściej po kilku tygodniach.
W fotografii analogowej (zwanej również tradycyjną) nośnikiem obrazu są klisze, na które naniesiono światłoczułą emulsję o drobnoziarnistej formie. Światło oddziałuje na nią w trakcie robienia zdjęcia, rozpoczynając reakcje rozkładu cząsteczek emulsji.
Do obróbki kliszy przystępuje się, gdy zostanie ona zapełniona zdjęciami. Pierwszym etapem jest wywołanie filmu, kiedy to oddziałuje się na emulsję światłoczułą środkiem powodującym redukcje tylko tych ziaren emulsji, na które podczas robienia zdjęcia padło odpowiednio dużo światła. W trakcie tego procesu należy delikatnie potrząsać pojemnikiem (tzw. koreksem) mieszczącym kliszę.
Na tym etapie można ingerować w obraz – im intensywniejsze wytrząsanie, tym większy kontrast, natomiast im dłuższy czas wywoływania, tym ciemniejszy negatyw (i jaśniejsze zdjęcie).
Kolejnym krokiem jest utrwalanie polegające na wypłukiwaniu substancji, które wystawione na działanie światła mogłyby ulec rozkładowi, a w efekcie zniszczyć obraz. Po wywołaniu i utrwaleniu na filmie powstaje obraz negatywowy, z zaczernionymi tymi obszarami kadru, na które w trakcie wykonywania zdjęcia padło światło.
Po przygotowaniu negatywu można przejść do wykonania odbitek. Tu również kluczową rolę odgrywa światło oraz odpowiednie substancje chemiczne. Do tworzenia odbitek wykorzystuje się powiększalnik. Zbudowany jest on z silnej lampy, pod którą znajduje się ramka na kliszę. Światło przechodząc przez negatyw w odpowiedni sposób, naświetla umieszczony w prowadnicy papier nasączony światłoczułą emulsją.
Naświetlanie zdjęcia to etap, w którym dokonuje się jego korekty. Manipulując głowicą powiększalnika, ustala się powiększenie, natomiast używając ruchomych prowadnic, ustawia się kadr zdjęcia. Powiększalnik ma obiektyw z przesłoną, dzięki któremu można regulować ilość światła docierającego do papieru oraz wyostrzać obraz. Również zwiększając lub zmniejszając czas naświetlania, można zwiększać lub zmniejszać jasność i kontrast zdjęcia. Między powiększalnik a film można również wkładać filtry korygujące zdjęcie.
W przypadku fotografii cyfrowej analogiczne efekty uzyskuje się, pracując nad zdjęciem w programach graficznych.
![Zdjęcie przedstawia ciemnię fotograficzną. Widoczne są prostokątne pojemniki. Na pierwszym planie na płaskiej powierzchni leży podświetlona fotografia. W pokoju na pierwszym planie dominuje światło czerwone, w tle panuje półmrok.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1SVBanSz3sjG/1677593713/1rI0F5KLOkAfQqruwIx8KwyFxey8nxht.jpg)
Korekcja obrazu w fotografii cyfrowej
Pobierz pliki, aby odtworzyć procesy omówione w materiale
Jednym z kluczowych elementów wykonania dobrej fotografii jest właściwa ekspozycjaekspozycja. Często może ona zaważyć na utracie szczegółów, których nie da się odzyskać nawet podczas obróbki zdjęcia (przede wszystkim ma to związek z jasnymi partiami obrazu, które są pozbawione szczegółów). Powinniśmy zatem dołożyć starań już na etapie robienia fotografii, aby właściwie ustawić ekspozycję i ostrość. Nie zawsze jednak się to udaje, a czasami po prostu mamy do czynienia z gotowym materiałem, który możemy jedynie poddać obróbce.
Kolejnym wyzwaniem jest ocenienie zdjęcia, utrudnione przez fakt, że musimy brać pod uwagę właściwości wyświetlacza czy ekranu, na którym pracujemy. Nasza ocena może się okazać zupełnie inna, gdy otworzymy obraz na innym urządzenia. Dlatego ważna jest umiejętność korzystania z narzędzia, które przedstawi nam obiektywne informacje dotyczące naświetlenia fotografii. Funkcję taką pełni histogramhistogram, który jest dostępny w programach graficznych. Przyjrzyjmy się mu zatem bardziej szczegółowo.
Histogram
Histogram jest jedną z bardzo przydatnych funkcji programu graficznego. Dzięki niemu możemy zobaczyć rozkład luminacji, czyli jasności na obrazie. Dodatkowo w programach graficznych możemy także wybrać opcję histogramu RGBhistogramu RGB.
Zobaczmy, jak odczytywać histogram, analizując następujący obraz:
![Zdjęcie przedstawia leśną ścieżkę. Po dwóch stronach ścieżki rosną drzewa. Po prawej stronie przez drzewa przechodzą promienie słońca.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RCuLDjyCCaLzk/1677593714/2OdUi5SFInIFAxjqBF70XckAY0x6sgM7.jpg)
Po otwarciu w programie obrazu uruchamiamy narzędzie histogramu. Wybieramy z górnego menu Okna | Dokowalne okna dialogowe | Histogram
.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano zakładkę Okna. Następnie z listy wybrano: Dokowalne okna dialogowe i kolejno: Histogram.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RcWIdGorEvG1K/1677593714/20h1B3f4Nns0vH0xkFRQgM6tffKBvlbW.png)
Inną ścieżką uruchomienia tego narzędzia jest wybór w górnym menu Kolory | Informacje | Histogram
.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano zakładkę: Kolory, następnie z listy wybrano: Informacje i kolejno Histogram. W obszarze roboczym jest fragment zdjęcia lasu wraz z leśną ścieżką.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/Ra1znpzHKvRhn/1677593714/56pRno7UFWF9KyAIBmMAWGcXO3cUyNGt.png)
Narzędzie otwiera się po prawej stronie programu.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po prawej stronie okna znajduje się histogram. Ma postać wykresu o zmiennej częstotliwości. Z lewej strony wykres jest wysoki, z prawej obniża się. Po lewej jest fragment zdjęcia lasu.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RsvgxkRx7Hu8c/1677593715/22mIFzvyjLuSlAxJsINWPp1ZzWH0ZHX7.png)
W górnej części tego narzędzia mamy możliwość wyboru kanału. W zależności od tego ustawienia możemy dokonać analizy rozkładu:
jasności (kanał
Luminacja
),poszczególnych kolorów indywidualnie (kanały:
Czerwony
,Zielony
,Niebieski
),kolorów zbiorczo (kanał
RGB
),wszystkich tonów obrazu (kanał
Wartość
).
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po prawej stronie okna znajduje się histogram. Na tle histogramu wyświetla się lista: Luminancja. Pod histogramem jest panel dotyczący Warstw.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RiCxzdeFJXF8W/1677593715/iDQ9ICAhHuLlLRdTcdsledrdpbZOZ4DF.png)
Prześledźmy teraz główną część histogramu, czyli wykres.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po prawej stronie okna znajduje się histogram. U góry jest pole listy rozwijanej o nazwie: Luminancja. Obszar histogramu jest otoczony zieloną ramką. Pod histogramem jest panel dotyczący Warstw.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RZnOSQ9Bcq5as/1677593715/OnfAelZvXxSmfzwggViSfCmCKNTGuep9.png)
Na osi poziomej histogramu są tony od ciemnych do jasnych (określane też jako cienie, półcienie i podświetlenia), obrazowane przez różne poziomypoziomy szarości. Każdy kanał wskazuje poziom intensywności od 0 do 255. Kolorowi czarnemu przypisana jest wartość 0.
Pionowa oś pokazuje zaś liczbę pikseli w danej tonacji.
Idealny histogram powinien przedstawiać krzywą Gaussa (niewiele skrajnie ciemnych i skrajnie jasnych elementów, przy największym udziale elementów o średniej jasności). Jeśli więcej słupków pionowych jest w lewej części wykresu, oznacza to, że obraz jest ciemny. Natomiast większa ich liczba po prawej stronie wskazuje, że obraz jest jasny.
Zobaczmy, jak zmieni się histogram, kiedy zmodyfikujemy jasność obrazu. W menu wybieramy Kolory | Jasność i kontrast
.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano zakładkę: Kolory. Następnie z listy: Jasność i kontrast. W obszarze roboczym jest zdjęcie lasu.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R7CdcD4P5qJdb/1677593716/TwhPzgeqK9isj3DwaPtsfRJfE9lid35Z.png)
Następnie ustawiamy jasność na poziomie 60.
![Ilustracja przedstawia panel dotyczący jasności i kontrastu. W polu Jasność jest wartość 60, w polu Kontrast - zero. W Trybie zaznaczono Zastąpienie. W Kryciu jest wartość 100. Zaznaczono: Podgląd.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1ZobJhYZn7Ub/1677593716/2H3ALRbmEUkCoH6zikniDKMkvvYLljXl.png)
A teraz sprawdzamy efekt naszych działań na histogramie.
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie lasu i leśnej ścieżki. Przez drzewa po prawej stronie zdjęcia przechodzą promienie słońca. Zdjęcie jest dosyć jasne. Po prawej stronie okna jest histogram. Histogram zaczyna się wysoko po lewej stronie, następnie opada.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R32c09Sq0xEjV/1677593716/20pGTb5YGjhTwTspfMPpE8wK8S5dsuak.png)
Analizując histogram, widzimy, że zwiększyła się znacząco liczba jasnych pikseli. Wynika to oczywiście ze zwiększenia tego parametru. Obrazy, które są niedoświetlone, mają histogram zaczynający się wysoko na osi pionowej po lewej.
Porównaj umieszczone w galerii zdjęcia i ich histogramy.
Jak już wspominaliśmy, możemy także wyświetlić na histogramie rozkład kolorów, bazując na modelu RGB. W tym celu wybieramy w kanale histogramu opcję RGB
.
Wykres przedstawiający rozkład poziomów intensywności wszystkich kolorów jednocześnie może być trudny do odczytania. Jednak dzięki takiej opcji możemy porównać w jaki sposób rozkładają się wartości tonów dla poszczególnych składowych. Na poniższym zdjęciu kanały są bardzo podobne, co oznacza że fotografia jest dość szara i na pewno nie ma na niej nasyconych barw.
![Ilustracja przedstawia fragment okna programu. Po lewej stronie w obszarze roboczym znajduje się część zdjęcia lasu. Po prawej stronie jest histogram. Jego górna warstwa jest w kolorach: po lewej stronie niebieskim, po prawej czerwonym i żółtym. Powyżej histogramu jest rozwinięta lista Wartości. Z listy wybrano RGB. Poniżej histogramu jest panel dotyczący warstw. Są warstwy o nazwach: czerwony, zielony, niebieski.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R4IyCC9Sk17WG/1677593718/1iX7YAKw7wPYEjG2vaOknxEMQ45CPnPJ.png)
Histogram GIMP‑a umożliwia również wyświetlenie poszczególnych kolorów osobno. Poniższy przykład pokazuje rozkład poziomu intensywności koloru zielonego.
![Ilustracja przedstawia fragment okna programu. Po lewej stronie w obszarze roboczym znajduje się zdjęcie lasu. Po prawej stronie jest histogram. W polu nad histogramem jest nazwa: Zielony. Histogram jest w zielonej ramce. Poniżej histogramu jest panel dotyczący warstw. Jest jedna warstwa o nazwie: droga.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1PScFyiCmyVT/1677593718/1SXwE4uGdLG5JPIias32AbmYlK7DAgV8.png)
Pod wykresem znajduje się sekcja dotycząca statystyk. Obejmuje ona takie pojęcia jak:
średnia – to średnia wartość intensywności,
odchylenie standardowe – daje informację, o ile konkretne wartości odbiegają od średniej; im wyższe tym większa rozpiętość tonalna i kontrast zdjęcia,
mediana – wskazuje wartość, w stosunku do której po obu jej stronach znajduje się taka sama liczba naświetlonych pikseli, czyli jest to środkowa wartość intensywności,
piksele – liczba pikseli w aktywnej warstwie,
liczność – liczba pikseli w pliku,
kafelek procentu – stosunek liczby pikseli w zaznaczonym przedziale do łącznej liczby pikseli w aktywnej warstwie.
Korekcja gamma
Kolejną funkcją używaną przy nanoszeniu poprawek na obraz jest korekcja gamma. Pozwala ona na przystosowanie obrazu prezentowanego na ekranie do sposobu odbierania światła i barw przez ludzkie oko przez poprawienie zakresu tonalnego i balansu kolorów. Korekcja gamma umożliwia dodanie lub odjęcie czerni (czyli dopasowanie poziomu intensywności cieni, półcieni i podświetleń), dzięki czemu zyskujemy zwykle lepszy kontrast, a co za tym idzie – większą głębię. Sprawdźmy, jakie narzędzia służące do korekcji gamma mamy w programie i przetestujmy ich działanie, korzystając z następującego obrazu:
![Zdjęcie przedstawia biały kwiatek, na kwiatku siedzi pszczoła.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1WylPEXH3G2r/1677593719/1cT2fYzzMh7up24pSG7Nqfnrni1hHlXk.jpg)
W pierwszej kolejności uruchamiamy potrzebne narzędzie. W pasku górnym menu wybieramy Kolory | Poziomy
.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano opcję: Kolory. Z listy wybrano Poziomy. Obok informacja: Modyfikacja poziomów kolorów. Naciśnięcie klawisza F1 wyświetli pomoc. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący jasności i kontrastu.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RWeE4k8dOJlrY/1677593719/lMg55VtcrpxJarx9Wu5cNmgVon3wvkys.png)
Otwiera się okno dialogowe Modyfikacja poziomów kolorów
. Najpierw wprowadzamy opcję Podzielony widok
, aby widzieć zmiany, które będziemy wprowadzać.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Wyróżniono ramką opcję: Podzielony widok. Na zdjęciu w obszarze roboczym okna jest pszczoła siedząca na białym kwiatku. Przez środek zdjęcia pionowo poprowadzono linię.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1Dr1HhGQA4B4/1677593720/j4oqYfLS7OK3orcWMtPpj5CaoWHzlhRM.png)
Zobaczmy teraz, jak działają poszczególne opcje modyfikacji poziomu kolorów. W histogramie domyślnie Kanał
mamy ustawiony na Wartość
(tak jak wspomniano wcześniej, pokazuje on informacje dotyczące jasności obrazu). W tej opcji możemy wybrać również kanały Czerwony, Zielony i Niebieski
, które będą pokazywały nasycenie tych kolorów na obrazie. Jest też kanał Alfa
, który dotyczy przeźroczystości.
Skalę poziomów możemy zmienić, korzystając z dwóch pipet pod histogramem. Wybieramy pierwszą pipetę po lewej stronie i wskazujemy nią najciemniejsze (według naszej oceny) miejsce na obrazie. W kolejnym kroku wybieramy drugą pipetę (po prawej stronie) i wybieramy najjaśniejsze miejsce. W ten sposób uzyskujemy następujący efekt (po lewej stronie widok po zmianie ustawień):
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Wyróżniono ramką opcję: Zaciskanie wejścia z ikona zakraplacza. Na zdjęciu w obszarze roboczym okna jest pszczoła siedząca na białym kwiatku. Przez środek zdjęcia pionowo poprowadzono linię. Zdjęcie po lewej stronie zdjęcia jest wyraźniejsze, ma bardziej intensywne kolory.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RfzyGAcZwsdSW/1677593720/2SgpimgqpESNUOrwIpgUsTGapmyLsNqH.png)
Podobny efekt możemy uzyskać, korzystając z trzech pipet, które pozwalają nie tylko na wskazanie miejsca najjaśniejszego i najciemniejszego, ale także pośredniego.
Postępując w ten sposób, możemy uzyskać następujący przykładowy efekt:
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Wyróżniono ramką trzy ikony zakraplacza z różnymi kolorami - czarnym, szarym, białym. Po ich lewej stronie jest pole: Automatyczne poziomy wejściowe. Na zdjęciu w obszarze roboczym okna jest pszczoła siedząca na białym kwiatku. Przez środek zdjęcia pionowo poprowadzono linię. Zdjęcie po lewej stronie linii jest wyraźniejsze, tło jest ciemnoniebieskie, prawa część zdjęcia ma szare tło, fotografia jest ciemniejsza.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RPuJabEWPLx38/1677593721/1kjGNjGcGTuJXhGqk4QkeyhGbOLdNoUB.png)
Analogiczne działania możemy podejmować w stosunku do innych kanałów.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Wyróżniono ramką Kanał: Zielony. W opcji Poziomy wyjściowe jest poziomy pasek - po lewej stronie jest czarny, a w prawo coraz intensywniej zielony. Na zdjęciu w obszarze roboczym okna jest pszczoła siedząca na kwiatku. Przez środek zdjęcia pionowo poprowadzono linię. Zdjęcie po lewej stronie linii jest zielonkawe, prawa część zdjęcia ma szare tło, kwiatek jest biały.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1FFopDWVlrjQ/1677593721/2cNtBXd56qja06DXc8WLQSD4ipZxVmcy.png)
Wszystkie modyfikacje możemy resetować, wybierając przycisk Przywróć
.
Modyfikacja krzywych
Kolejną opcją, której możemy użyć do poprawienia balansu kolorów (w tym jasności i kontrastu), jest skorzystanie z krzywychkrzywych.
Aby otworzyć to narzędzie, w menu górnym wybieramy Kolory
| Krzywe
.
Modyfikacja krzywych polega na manipulowaniu linią krzywej i ustawianiu w ten sposób odpowiednich efektów: jasności, balansu kolorów i kontrastu. Przesunięcie punktu w górnej części krzywej powoduje modyfikację podświetleń. Zmieniając położenie punktu na środku krzywej, dopasujemy przede wszystkim półcienie. Natomiast przesunięcie punktu w dolnej części krzywej ma wpływ głównie na cienie.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Modyfikacji krzywych kolorów. Wyróżniono ramką Kanał, tam wykres z krzywą, która się wznosi. Wykres otoczono zieloną ramką. Na zdjęciu w obszarze roboczym okna jest pszczoła siedząca na białym kwiatku. Przez środek zdjęcia pionowo poprowadzono linię. Zdjęcie po lewej stronie linii jest wyraźne, prawa część zdjęcia ma nieco przygaszone kolory, szare tło.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R3IpbAhpSYOQA/1677593722/18RhAdbrvy2ExVKdiYQ6zQjX5V8vJGDg.png)
Każde dodatkowe kliknięcie na pole wykresu dodaje punkt do krzywej i wprowadza kolejne zmiany.
Używając krzywych, powinniśmy być bardzo ostrożni, ponieważ bardzo łatwo sprawić, że zdjęcie przestaje wyglądać naturalnie, a staje się przejaskrawione.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Modyfikacji krzywych kolorów. Tam wykres z krzywą, która się wznosi. Krzywa jest w dolnym odcinku wklęsła w kierunku lewej strony. Na zdjęciu w obszarze roboczym okna jest pszczoła siedząca na białym kwiatku. Przez środek zdjęcia pionowo poprowadzono linię. Zdjęcie po lewej stronie linii jest wyraźne, ma intensywne kolory, płatki kwiatka mają szarawe brzegi i końcówki, prawa część zdjęcia ma nieco przygaszone kolory, szare tło.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RAFjYKRl1lqqB/1677593722/1rsmlczOXgIDECEcYNzU4TzKnGu17B9i.png)
Przy korekcji obrazów warto pracować na dodatkowej warstwie. Tworzymy ją, korzystając na przykład z opcji Warstwa | Nowa z widoku.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano zakładkę Warstwa. Z listy wybrano opcję: Nowa z widoku. Obok informacja: Tworzy nową warstwę z bieżącą widoku obrazu. Naciśnięcie klawisza F1 wyświetli pomoc. Po lewej stronie jest panel dotyczący poziomów.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RTIjujY0Zy2Ql/1677593722/18oU0eIfYDydwKCHAAi75J3pvY6zffMP.png)
Zastosowanie takiego rozwiązania powoduje, że modyfikujemy właściwości na dodatkowej warstwie, nie zmieniając oryginalnego obrazu. Wszystkie zmiany możemy szybko cofnąć, usuwając zawierającą je warstwę. Domyślnie krycie jest na poziomie 100%, dzięki czemu widać efekt wprowadzanych zmian.
W przypadku ustawień warstwy korzystamy z menu bocznego po prawej stronie, gdzie mamy widoczne informacje o warstwach.
![Ilustracja przedstawia panel dotyczący Warstw. Są dwie warstwy: pierwsza ma nazwę Widoczny, druga pszczola.jpg.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1YmbpAaeYXYr/1677593723/5mqDcuEOVedoKHEkboRjOn6jjuGyUBwG.png)
Korekcja histogramu na przykładzie
Prześledźmy jeszcze raz w praktyce działania związane z korekcją obrazu na przykładzie następującego zdjęcia:
![Zdjęcie przedstawia różowe kwiatki. Na jednym z nich siedzi biedronka.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RPJmrxL3KOHJj/1677593723/1eBQQpPkCgKpBgPeYP5eg0X7MnO6IRyU.jpg)
Aby nie pracować na oryginalnym obrazie i tym samym uniknąć skutków ewentualnych błędów, tworzymy nową warstwę. W tym celu wybieramy Warstwa | Powiel warstwę.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano zakładkę: Warstwa, następnie z listy wybrano: Powiel warstwę. Tam informacja: Tworzy kopię warstwy i dodaje ją do obrazu. Naciśnięcie klawisza F1 wyświetli pomoc. Po lewej stronie jest panel dotyczący Poziomów.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1ANsM1qXKA6I/1677593723/2CGxzXuboETW76agcepLFWEdukIwDVOG.png)
Histogram tego zdjęcia prezentuje się w następujący sposób:
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie biedronki siedzącej na różowym kwiatku. Po prawej stronie okna jest panel. Znajduje się tam histogram z tendencją rosnącą po prawej stronie oraz opcja warstw.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/Rg22EhN4zdx3j/1677593724/1DlJLDlqovVPnzeMz0r489xHAicoX5hv.png)
W oknie Poziomy
sprawdzamy histogramy poszczególnych kanałów i dopasujemy je. Przesuwamy czarny suwak pod histogramem w prawo, ustawiając wartość w polu Niskie wejście
na około 30, aby zlikwidować widok płaskiego wykresu po lewej stronie (w tonach ciemnych).
Dopasowanie poziomu kanału Wartość
.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Zieloną ramką zaznaczono opcję: Poziomy wejściowe. Znajduje się tam histogram. Na zdjęciu w obszarze roboczym poprowadzono pionową linię dzielącą zdjęcie niemal na pół. Po lewej stronie linii zdjęcie jest wyraźniejsze niż po prawej stronie.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1AfSN6jbIHeS/1677593724/2XOgG24NLHXI7UKJqta36lBFxxaCBvHv.png)
Dopasowując kanał, sprawdzamy zmieniający się histogram i nie pozwalamy, aby wprowadzone zmiany spowodowały zbyt duży pik tonów jasnych lub ciemnych. Dotyczy to również zmian na innych kanałach.
![Ilustracja przedstawia histogram z tendencją rosnącą po prawej stronie. Pod histogramem są parametry.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1cq8DZlC9iOy/1677593725/2DQEczoPREnegTDsXXG5XT4AEB9sO9Dd.png)
Dopasowanie poziomu kanału Czerwonego
– Niskie wejście
ustawiamy na około 22.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Zieloną ramką zaznaczono opcję: Poziomy wejściowe. Znajduje się tam histogram. Histogram rośnie po prawej stronie, a następnie opada. Poniżej jest czerwony pasek o nazwie: Poziomy wyjściowe. Na zdjęciu w obszarze roboczym poprowadzono pionową linię dzielącą zdjęcie niemal na pół. Po lewej stronie linii zdjęcie jest wyraźniejsze niż po prawej stronie. Biedronka ma bardziej pomarańczowe skrzydła.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RORBAtwfQRTbL/1677593725/10MI1uhivKKnE3GDm7wHwWViRBClK5RB.png)
Dopasowanie poziomu kanału Zielonego
– Niskie wejście
ustawiamy na około 26.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. Zieloną ramką zaznaczono opcję: Poziomy wejściowe. Znajduje się tam histogram. Histogram rośnie po prawej stronie, a następnie opada. Poniżej jest zielony pasek o nazwie: Poziomy wyjściowe. Na zdjęciu w obszarze roboczym poprowadzono pionową linię dzielącą zdjęcie niemal na pół. Po lewej stronie linii zdjęcie jest wyraźniejsze niż po prawej stronie.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RhbtAo4KZOIwp/1677593726/B3hLUV1RmtLlVnmVemJQItysSfDFdSBc.png)
Kanał Niebieski
pozostawiamy bez zmian, ponieważ jest rozłożony na całej szerokości histogramu i nie wymaga korekcji.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie okna jest panel dotyczący Poziomów. W Poziomach wejściowych znajduje się tam histogram. Histogram rośnie po prawej stronie. Poniżej jest niebieski pasek o nazwie: Poziomy wyjściowe. Na zdjęciu w obszarze roboczym poprowadzono pionową linię dzielącą zdjęcie z biedronką siedzącą na różowym kwiatku niemal na pół. Po lewej stronie linii zdjęcie jest wyraźniejsze niż po prawej stronie.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R3F6XOd9EaEjc/1677593727/gKy9rcMSQBU4W0Y56H0KUMurrPM9DXx9.png)
Histogram, który uzyskaliśmy po modyfikacjach, wygląda następująco:
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie biedronki siedzącej na różowym kwiatku. Po prawej stronie jest panel dotyczący wartości wraz z histogramem, poniżej jest opcja warstw. Są dwie warstwy o nazwach: Widoczny oraz ladybug‑gld6fe5b92_1920.jpg.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R16M5fmpsplNa/1677593727/OkfZPQi28XfJtqhD0QdUcTa1hMqXzUFD.png)
Oczywiście nie zawsze trzeba określać właściwości wszystkich kanałów. Czasami wystarczy zwiększyć lub zmniejszyć poziom czerni i bieli lub tylko jednego z tych atrybutów, aby obraz zyskał na wyrazistości.
Obrazy monochromatyczne
Bardzo ciekawą formę zdjęć stanowią fotografie monochromatyczne. Niegdyś uzyskiwano je, stosując odpowiednie odczynniki przy wywoływaniu negatywów. Dzisiaj możemy uzyskać taki rodzaj zdjęć za pomocą narzędzi w programach do obróbki grafiki rastrowej.
Obraz, na którym będziemy dokonywać zmian:
![Zdjęcie przedstawia sportowców - biegaczy. Biegną na stadionie. Uchwycono moment, w którym część biegaczy jest nad płotkiem, a część biegnie w płytkiej wodzie.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R16JwE239wTWZ/1677593728/2PnaWLnQHhRor2DjaZmFLoeJ1DuWjRc9.jpg)
W pierwszej kolejności zmieniamy obraz z kolorowego na monochromatyczny. Wybieramy z menu Kolory | Desaturacja
. I następnie wybieramy jedną z proponowanych możliwości.
Pierwszą z nich jest Zmiana koloru na odcienie szarości
.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano opcję Kolory, a następnie Desaturację, a w niej: Zmianę koloru na odcienie szarości. Obok informacja: Konwersja koloru do odcieni szarości. Używa obwiedni uformowanych za pomocą podejścia STRESS do wykonywania funkcji kolorów, zachowując tworzenie odcieni szarości. Naciśnięcie klawisza F1 wyświetli pomoc. Po lewej stronie jest panel dotyczący Działania biblioteki GEGL.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R13YLbhKk7N37/1677593728/2M3WajvugOuSDYGvU2VO2iYgxna7ZDAo.png)
Wybierając tę opcję, możemy jeszcze skorzystać z dodatkowych ustawień czy mieszania, uwydatniając określone kolory.
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie biegnących zawodników na stadionie. Zdjęcie jest utrzymane w odcieniach szarości. Na tle zdjęcia jest okno o nazwie: Zmiana koloru na odcienie szarości. W oknie są odpowiednie parametry.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1KM1V1zfwPtg/1677593729/LxTBD7dpJfbyoCWSudxT3hxwiaKzquQa.png)
W przypadku wybrania funkcji Desaturacja
pojawia się okno dialogowe, które także umożliwia liczne modyfikacje.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano opcję Kolory, a następnie Desaturację, a w niej: Desaturacja. Obok informacja: Zamienia kolory na odcienie szarości. Po lewej stronie jest panel dotyczący Poziomów. Zaznaczono Próbowanie średniej kolorów, Promień.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1AAjFXJVHfiE/1677593729/ope5DboFRSmol1BSmxRDG9MZeWwWKr2B.png)
Możemy między innymi wybrać tryb Ustawienia
– wydobywający różne poziomy szarości, czy dodać opcję mieszania, wracając do opcji kolorystycznej, ale już innej niż oryginalna.
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie biegnących zawodników na stadionie. Zdjęcie jest utrzymane w odcieniach szarości. Na tle zdjęcia jest okno o nazwie: Desaturacja. W oknie są odpowiednie parametry, między innymi Tryb - Luma, w Opcjach mieszania Tryb - Zwykłe, Krycie 100,0. Zaznaczono: Podgląd.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R14DSnVavsPxZ/1677593730/11jqhnpfmCTU1yIgTnYbwgHqGn8u9mAB.png)
Korzystając z opcji Mikser monochromatyczny
, mamy dostęp do sterowania odcieniami szarości poprzez kanały czerwony, zielony i niebieski.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano opcję Kolory, a następnie Desaturację, a w niej: Mikser monochromatyczny. Obok informacja: Monochromatyczny mikser kanałów. Po lewej stronie jest panel dotyczący Działania biblioteki GEGL. W obszarze roboczym jest kolorowe zdjęcie zawodników, podczas biegu na stadionie.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R16lO33twRGOG/1677593730/9qFYl4E6R2ez02CED4uPQqUJtjNqfrfW.png)
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie biegnących zawodników na stadionie. Zdjęcie jest utrzymane w odcieniach szarości. Na tle zdjęcia jest okno o nazwie: Mikser monochromatyczny. Tam parametry: mnożnik kanału czerwieni 0,120, mnożnik kanału zieleni 0,419, mnożnik kanału niebieskiego 0,267. W Opcjach mieszania zaznaczono Tryb - Zastąpienie, Krycie - 100,0. Zaznaczono: Podgląd.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1ZCBnVX1Iylo/1677593731/9mbzlUweIcigqDuFBEOGt1dHktfhbmBm.png)
Ostatnią opcją jest SepiaSepia
. Jest to odmiana obrazów czarno‑białych, ponieważ polega na utracie kolorów, jednak pozostaje w kolorystyce brązowej.
![Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano opcję Kolory, a następnie Desaturację, a w niej Sepię. Obok informacja: Nakłada odcienie sepii na obraz wejściowy. Po lewej stronie jest panel dotyczący Działania biblioteki GEGL. W obszarze roboczym jest kolorowe zdjęcie zawodników podczas biegu na stadionie.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1UI7i2FvaDxq/1677593731/1phNxNU6d0h67zz8XHnmpKgf2KCIimTw.png)
![Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest zdjęcie biegnących zawodników na stadionie. Zdjęcie jest utrzymane w odcieniach koloru żółtego. Na tle zdjęcia jest okno o nazwie: Sepia. Tam parametry: Siła efektu 1,000, zaznaczono: sRGB. W Opcjach mieszania zaznaczono Tryb - Zastąpienie, Krycie 100,0. Zaznaczono: Podgląd.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1HYVmQSXKqO2/1677593732/2K3byDqAAuD3vJwPZmttQn86xfxWqHQF.png)
Słownik
w fotografii to czynnik będący połączeniem czasu naświetlania, jakości materiału światłoczułego (filmu w aparacie analogowym i matrycy w cyfrowym) i wartości przesłony
wykres pokazujący rozkład jasności na obrazie: cieni, półcieni i podświetleń
wykres pokazujący rozkład na obrazie w trzech kanałach kolorystycznych: czerwonym, zielonym i niebieskim
linie, za pomocą których można określić poziom jasności oraz kontrastu wszystkich barw użytych w obrazie lub wybranych składowych RGB
liczba ciemnych, jasnych i pośrednich tonów użytych w obrazie
technika tonowania odbitek fotograficznych podczas ich wywoływania powodująca charakterystyczne brązowe zabarwienie zdjęcia