Grafika od podstaw

Rozpoczynając pracę z programem graficznym, warto zastanowić się, jaki efekt chce się uzyskać. Na wygląd tworzonej grafiki wpływają zarówno dobór kolorów, jak i narzędzia używane w trakcie jej powstawania.

Różnica pomiędzy grafiką komputerową a tradycyjną polega między innymi na łatwości wprowadzania zmian na różnych etapach tworzenia. Jeżeli w trakcie pracy w programie graficznym uznamy, że kolor został dobrany niewłaściwie i chcemy zastosować zupełnie inne barwy, możemy to w każdej chwili skorygować, na przykład za pomocą opcji mieszania warstw. Natomiast jeśli stwierdzimy, że jakiś element nie pasuje, możemy go ukryć, korzystając z maski warstwy. Warto pamiętać, że tworząc grafikę, należy umieszczać każdy obiekt na osobnej warstwiewarstwywarstwie. Zabieg ten umożliwia edycję poszczególnych elementów bez ingerencji w resztę grafiki.

W wypadku umieszczenia w grafice wielu elementów należy podjąć decyzję, czy zastosować różne tryby warstw, czy wystarczy zmienić poziom ich kryciakrycie warstwykrycia. Wybór zależy od tego, jaki efekt końcowy chcemy uzyskać, np. czy chcemy zespolić warstwę z inną, położoną niżej i wydobyć z niej szczegóły, czy chcemy, aby warstwa była półprzezroczysta.

Istotne jest również zapisanie pliku w odpowiednim formacie, rozmiarze oraz rozdzielczości. Każdy program ma swój własny format, w którym przechowywane są warstwy, np. w GIMP-ie to XCF, a w  Photoshopie – PSD. Pliki zapisane w formacie własnym wybranego programu można edytować tylko za pomocą tego właśnie programu. Trzeba przy tym pamiętać, że liczba warstw w pliku wpływa na ilość miejsca, którą zajmuje on na dysku.

Załóżmy teraz, że mamy plik o wymiarach kartki A4 – 210 × 297 mm. W zależności od rozdzielczości, której użyjemy, będzie przyjmował on różne parametry w pikselach: przy 150 ppi będzie to 1240 × 1754 px, a przy 300 ppi –  2480 × 3508 px. Wymiary wydruku, jego rozmiar w pikselach, rozdzielczość i rozmiar pliku w megabajtach sprawdzimy w GIMP‑ie, wybierając Obraz | Właściwości obrazu.

RAzDVQ3jlwU6C

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest okno dialogowe o nazwie: Właściwości obrazu. Są tam różne parametry. W tle jest ilustracja okrągłego żółtego księżyca, wynurzającego się zza ciemnoniebieskich pagórków. Na ciemnoniebieskim niebie są białe gwiazdy. Po lewej stronie jest panel dotyczący skalowania, po prawej warstw.

Ćwiczenie praktyczne

Gdy potrzebujemy konkretnej grafiki, dotyczącej danego tematu lub spełniającej określone cechy, możemy wykonać ją samodzielnie. Przeanalizujmy proces tworzenia krok po kroku.

Celem jest stworzenie nocnej, zimowej grafiki.

RFmrTRFUAwVRK

Na ilustracji jest okrągły żółty księżyc, wynurzający się zza ciemnoniebieskich pagórków. Na ciemnoniebieskim niebie są białe gwiazdy.

Otwieramy nowy dokument o wymiarach kartki A4 w poziomie (210 × 297 mm, 2480 × 3508 px) i rozdzielczości 300 ppi. Zaczniemy od stworzenia tła do obrazu – wybieramy narzędzie Gradient z przybornika. Tworzymy nową warstwę, używając ikony dodawania nowej warstwy z dołu karty warstw. Pokrywamy ją w całości gradientem. Możemy wybierać z gotowych ciemnych odcieni niebieskiego (w przykładzie użyto Deep Sea) lub stworzyć swój gradient. Nową warstwę nazywamy „tło gradient”.

Rw3O6Tqx7ZASP

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący gradientu. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest jasnoniebieski, w górnej ciemnoniebieski. Po prawej stronie w górnym rogu obszaru roboczego jest panel dotyczący Ostatniego punktu końcowego. W opcji Poziomo wpisano wartość: 149,01, w Pionowo: 205,91. W Kolorze wpisano Stały. Tam jasnoniebieski kwadrat.

Tworzymy nową przezroczystą warstwę i nazywamy ją „pagórek”. Wybieramy z przybornika narzędzie Ścieżki i rysujemy kształt pagórka.

RA8OnRg9iAMUa

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Ścieżek. Zaznaczono: Wypełnij ścieżkę. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest jasnoniebieski, w górnej ciemnoniebieski. W dolnej części poprowadzono linie, górna linia ma postać fali. Na liniach są gdzieniegdzie białe kropki.

Zmieniamy kolor pierwszego planu na ciemny odcień granatu i wybieramy opcję Wypełnij ścieżkę.

R1Fp6eX1XxsMi

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Ścieżek. W Trybie modyfikacji zaznaczono: Projektowanie. Na tle obszaru roboczego jest okno dialogowe o nazwie: Zmiana aktywnego koloru. Tu liczne paski w różnych odcieniach oraz prostokąt w odcieniach koloru niebieskiego. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest jasnoniebieski, w górnej ciemnoniebieski. W dolnej części poprowadzono linie, górna linia ma postać fali. Na liniach są gdzieniegdzie białe kropki.

Pagórek jest teraz wypełniony jednolitym kolorem granatowym.

R1XNOx5v9JwDl

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Przesunięcia. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest ciemnoniebieski element przypominający wzniesienie. Nad wzniesieniem jest niebieskie niebo. W dolnej części ma odcień jasnoniebieski. Po prawej stronie jest panel dotyczący Wartości i Warstw.

Powielamy warstwę „pagórek”, poprzez kliknięcie na jej nazwę prawym przyciskiem myszy na karcie warstw i wybranie z listy Powiel warstwę. Z przybornika wybieramy Odbicie (Shift + F) i kierunek Poziomy, a następnie klikamy w obszar roboczy, aby odbić skopiowaną warstwę.

Rxc9mI9H5HmPT

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Odbicia. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest ciemnoniebieski element przypominający dwa wzniesienia. Nieco nad wzniesieniem niebo jest w odcieniu jasnoniebieskim. Wyżej jest ciemnoniebieskie. Po prawej stronie jest panel dotyczący kolorów, gradientów i Warstw.

Wybieramy Skalowanie i powiększamy skopiowany pagórek.

R1BDlHVdaiSnf

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Skalowania. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest ciemnoniebieski element przypominający dwa wzniesienia. Nieco nad wzniesieniem niebo jest w odcieniu jasnoniebieskim. Wyżej jest ciemnoniebieskie. Dookoła obrazka jest prostokąt z żółtej przerywanej linii. Po prawej stronie jest panel dotyczący Wartości i Warstw.

Następnie przechodzimy na warstwę „pagórek”, wybieramy jaśniejszy odcień koloru pierwszoplanowego i zmieniamy narzędzie na Wypełnienie kubełkiem (znajduje się ono w przyborniku). Klikamy w kształt, którego kolor chcemy zmienić (wnętrze lewego pagórka).

RUca91me3yK8m

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Wypełnienia kubełkiem. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest element przypominający dwa wzniesienia. Wzniesienie po prawej stronie jest nieco ciemniejsze od wzniesienia po lewej stronie. Nieco nad wzniesieniem niebo jest w odcieniu jasnoniebieskim. Wyżej jest ciemnoniebieskie. Boki obrazka to żółta przerywana linia. Po prawej stronie jest panel dotyczący Warstw i gradientów, kolorów.

Tworzymy nową przezroczystą warstwę i nazywamy ją „księżyc”. W tym celu z przybornika wybieramy Zaznaczenie eliptyczne i przytrzymując klawisz Shift, tworzymy koło.

RX8mQ7nVhzX89

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Zaznaczenia eliptycznego. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest element przypominający dwa wzniesienia. Wzniesienie po prawej stronie jest nieco ciemniejsze od wzniesienia po lewej stronie. Nieco nad wzniesieniem niebo jest w odcieniu jasnoniebieskim. Wyżej jest ciemnoniebieskie. Boki obrazka to żółta przerywana linia. W centralne części obrazka jest namalowany okrąg. Po prawej stronie jest panel dotyczący Warstw i gradientów, kolorów.

Przechodzimy ponownie do narzędzia Wypełnienie kubełkiem i tym razem jako kolor pierwszego planu wybieramy bardzo jasny kremowy, którym wypełniamy zaznaczenie. Następnie klikamy prawym przyciskiem myszy w obszarze roboczym i z listy wybieramy Zaznaczenie | Brak. Przenosimy warstwę z księżycem tuż nad warstwę „tło gradient”, tak by znalazł się on za pagórkami.

RUwImLY0n7sfB

Ilustracja przedstawia okno programu. Po lewej stronie jest panel dotyczący Wypełnienia kubełkiem. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest element przypominający dwa wzniesienia. Wzniesienie po prawej stronie jest nieco ciemniejsze od wzniesienia po lewej stronie. Nieco nad wzniesieniem niebo jest w odcieniu jasnoniebieskim. Wyżej jest ciemnoniebieskie. W centralnej części obrazka jest żółte koło. W dolnej części został fragment linii okręgu. Po prawej stronie jest panel dotyczący Warstw i gradientów, kolorów.

Żeby księżyc sprawiał wrażenie świecącego, kopiujemy jego warstwę, przesuwamy warstwę „księżyc. kopia” pod „księżyc” i wybieramy Filtry | Rozmycie | Rozmycie Gaussa.

RzfUIwODm423R

Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu wybrano zakładkę: Filtry. Tam wybrano Rozmycie, a następnie: Rozmycie Gaussa. W obszarze roboczym jest prostokąt w odcieniach niebieskiego. W dolnej części jest element przypominający dwa wzniesienia. Wzniesienie po prawej stronie jest nieco ciemniejsze od wzniesienia po lewej stronie. Nieco nad wzniesieniem niebo jest w odcieniu jasnoniebieskim. Wyżej jest ciemnoniebieskie. Boki obrazka to żółta przerywana linia. W centralnej części obrazka jest żółte koło. Po prawej stronie jest panel dotyczący Warstw i gradientów, kolorów.

Wybieramy odpowiedni rozmiar dla rozmycia i potwierdzamy zmiany, klikając OK.

R19AK0uKUQ7Gb

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest prostokąt. W dolnej części jest element przypominający dwa wzniesienia. Wzniesienie po prawej stronie jest nieco ciemniejsze od wzniesienia po lewej stronie. Nieco nad wzniesieniem niebo jest jasnoniebieskie. Wyżej jest ciemnoniebieskie. W centralnej części obrazka jest żółte koło. Wyłania się zza pagórków. Po prawej stronie zdjęcia jest okno dialogowe o nazwie: Rozmycie Gaussa. Tu liczne parametry. Po prawej stronie jest panel dotyczący Warstw i gradientów, kolorów.

Żeby grafika miała więcej szczegółów, dodajmy księżycowi nieco tekstury. Tworzymy nową pustą warstwę i nazywamy ją „szczegóły księżyc”, umieszczając ją tak, aby znalazła się tuż nad warstwą „księżyc”.

R61nZWlYCVuCC

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest prostokąt. W dolnej części jest element przypominający dwa wzniesienia. W centralnej części obrazka jest żółte koło. Wynurza się zza pagórków. To księżyc. Po prawej stronie zdjęcia jest okno dialogowe o nazwie: Nowa warstwa. Tu liczne parametry, między innymi w Nazwie warstwy wpisano: szczegóły księżyc. Po prawej stronie jest panel dotyczący Warstw i gradientów, kolorów.

Aby malować idealnie w obrębie księżyca, klikamy na miniaturkę warstwy „księżyc”  przy jej nazwie, przytrzymując klawisz Alt. Pojawi się zaznaczenie wokół elipsy. Wracamy do warstwy „szczegóły księżyc” i wybieramy odpowiedni pędzel oraz ciemniejszy niż barwa księżyca odcień koloru pierwszoplanowego.

RLL4sSE296oKQ

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest księżyc wyłaniający się zza pagórków. Księżyc ma namalowaną obwódkę. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Wybrano warstwę: księżyc - na tle szarych drobnych kwadratów jest żółte koło.

Możemy zmieniać pędzle i odcienie koloru, aż otrzymamy zadowalający efekt. Klikamy prawym przyciskiem myszy w obszarze roboczym i wybieramy Zaznaczenie | Brak, po skończonej pracy nad teksturą.

RB4lZqNQjRYjD

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest księżyc wyłaniający się zza pagórków. Księżyc ma namalowaną delikatną poświatę. Na tle księżyca pojawiły się żółte plamki. Po lewej stronie jest panel dotyczący pędzla. Wybrano: Acrylic 05 hasz2. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Wybrano warstwę: szczegóły księżyc - na tle szarych drobnych kwadratów jest żółte koło. Na tle koła są szarawe plamy.

Tworzymy nową, przezroczystą warstwę i nazywamy ją „gwiazdy”.

Rv6Ta7VYrGKJu

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest księżyc wyłaniający się zza pagórków. Księżyc ma namalowaną delikatną poświatę. Na tle księżyca są żółte plamki. Po lewej stronie jest panel dotyczący pędzla. Wybrano: 2.Star. Na tle ilustracji wyświetla się okno o nazwie: Nowa warstwa. Tam wpisano: gwiazdy. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Wybrano warstwę: pagórek. kopia - na tle szarych drobnych kwadratów po prawej stronie jest wzniesienie.

W programie GIMP najłatwiejszym sposobem na utworzenie gwiazd jest użycie pędzla o takim kształcie i odpowiednie modyfikowanie jego parametrów. Wybierz narzędzie Pędzel z przybornika. Następnie tuż pod parametrem Krycie, po lewej stronie, znajdziesz biały kwadrat z symbolem aktywnego pędzla – kliknij na niego i z rozwijanej listy wybierz gwiazdę. Ustaw także kolor pierwszego planu na biały.

R1NUO0jyE6yBc

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest księżyc wyłaniający się zza pagórków. Księżyc ma namalowaną delikatną poświatę. Na tle księżyca są żółte plamki. Po lewej stronie jest panel dotyczący pędzla. Wybrano: 2.Star. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Wybrano warstwę: gwiazdy - tam prostokąt z szarymi kwadratami.

Manipulując parametrem Proporcja, zmieniamy kształt i rozmiar gwiazdy. Można zmodyfikować także krycie oraz twardość pędzla.

RN76w6apiKdKs

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest księżyc wyłaniający się zza pagórków. Księżyc ma delikatną poświatę. Na tle księżyca są żółte plamki. Na nocnym niebie są białe, pięcioramienne gwiazdy różnej wielkości. Po lewej stronie jest panel dotyczący pędzla. Wybrano: 2.Star. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Wybrano warstwę: gwiazdy - tam prostokąt z szarymi kwadratami.

Słownik