Grafika od podstaw

Rozpoczynając pracę z programem graficznym, warto zastanowić się, jaki efekt chce się uzyskać. Na wygląd tworzonej grafiki wpływają zarówno dobór kolorów, jak i narzędzia używane w trakcie jej powstawania.

Różnica pomiędzy grafiką komputerową a tradycyjną polega między innymi na łatwości wprowadzania zmian na różnych etapach tworzenia. Jeżeli w trakcie pracy w programie graficznym uznamy, że kolor został dobrany niewłaściwie i chcemy zastosować zupełnie inne barwy, możemy to w każdej chwili skorygować, na przykład za pomocą opcji mieszania warstw. Natomiast jeśli stwierdzimy, że jakiś element nie pasuje, możemy go ukryć, korzystając z maski warstwy. Warto pamiętać, że tworząc grafikę, należy umieszczać każdy obiekt na osobnej warstwiewarstwywarstwie. Zabieg ten umożliwia edycję poszczególnych elementów bez ingerencji w resztę grafiki.

W wypadku umieszczenia na grafice wielu elementów należy podjąć decyzję, czy zastosować różne tryby warstw, czy wystarczy zmienić poziom ich kryciakrycie warstwykrycia. Wybór zależy od tego, jaki efekt końcowy chcemy uzyskać, np. czy chcemy zespolić warstwę z inną, położoną niżej i wydobyć z niej szczegóły, czy chcemy, aby warstwa była półprzezroczysta.

Istotne jest również zapisanie pliku w odpowiednim formacie, rozmiarze oraz rozdzielczości. Każdy program ma swój własny format, w którym przechowywane są warstwy, np. w Photoshopie to  PSD, a w GIMP-ie – XCF. Pliki zapisane w formacie własnym wybranego programu można edytować tylko za pomocą tego właśnie programu. Trzeba przy tym pamiętać, że liczba warstw w pliku wpływa na ilość miejsca, którą zajmuje on na dysku.

Załóżmy teraz, że mamy plik o wymiarach kartki A4 – 210 × 297 mm. W zależności od rozdzielczości, której użyjemy, będzie przyjmował on różne parametry w pikselach: przy 150 ppi będzie to 1240 × 1754 px, a przy 300 ppi –  2480 × 3508 px. Wymiary wydruku, jego rozmiar w pikselach, rozdzielczość i rozmiar pliku w megabajtach sprawdzimy w Photoshopie, wybierając Obraz | Rozmiar obrazu.

R1amRu5vYrziM

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest ilustracja. Zza dwóch pagórków wyłania się żółty księżyc w pełni. Na księżycu są ciemniejsze plamki. Na pagórkach stoją trzy drzewa iglaste. Na tle obrazka jest otwarte okno dialogowe o nazwie: Rozmiar obrazu. Tam wyróżniono szerokość: 297,01 milimetry. W oknie jest prostokąt. Ma żółty kolor i nieco ciemniejsze plamy. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Wybrano warstwę: szczegóły księżyc. To prostokąt pokryty białymi i szarymi drobnymi kwadratami.

Ćwiczenie praktyczne

Gdy potrzebujemy konkretnej grafiki, dotyczącej danego tematu lub spełniającej określone cechy, możemy wykonać ją samodzielnie. Przeanalizujmy proces tworzenia krok po kroku.

Celem jest stworzenie nocnej, leśnej grafiki.

RnfKXZZUIytFx

Ilustracja przedstawia ilustrację. Zza dwóch pagórków wyłania się żółty księżyc w pełni. Na księżycu są ciemniejsze plamki. Na pagórkach stoją trzy drzewa iglaste. Pagórek po prawej stronie obrazka jest ciemnoniebieski, po lewej nieco jaśniejszy. Niebo jest ciemnoniebieskie, drzewa również.

Otwieramy nowy dokument o wymiarach kartki A4 w poziomie (210 × 297 mm, 2480 × 3508 px) i rozdzielczości 300 ppi. Zaczniemy od stworzenia tła obrazu. Klikamy ikonę Utwórz warstwę na dole panelu warstw, nazywając ją „tło gradient”. Wybieramy narzędzie Gradient z przybornika i pokrywamy tło gradientem. Możemy wybrać z gotowych ciemnych odcieni niebieskiego lub stworzyć swój gradient.

RPp2cUgFlii81

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest tło w odcieniach koloru niebieskiego. Po lewej stronie okna jest panel z małymi kwadratami w różnych odcieniach koloru niebieskiego. Wybrano odcień ciemnoniebieski. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw. Zaznaczono warstwę o nazwie: tło gradient.

W przyborniku zaznaczamy narzędzie Pióro, a na pasku opcji z listy wybieramy Kształt, co od razu pozwoli wypełnić kolorem utworzony kształt. Klikamy w prostokąt przy słowie Wypełnienie, aby wybrać kolor. Następnie klikamy w Próbnik kolorów. Próbkujemy kolor z górnej części obrazu i w oknie Próbnik kolorów (kolor wypełnienia) wybieramy odcień nieco ciemniejszy. Zwracamy uwagę, by w miejscu Obrys nie znajdował się żaden kolor.

RXm0VNI0MTF9q

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest tło w odcieniach koloru ciemnoniebieskiego. Po lewej stronie okna z paska u góry okna wybrano: Kształt, a następnie Wypełnienie, Obrys. Poniżej znajduje się panel z próbnikami kolorów. Po prawej stronie jest panel dotyczący warstw.

Rysujemy kształt przypominający pagórek – w przypadku kształtów program tworzy warstwy automatycznie.

ReanwcEqbyq2i

Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu bocznego wybrano ikonę stalówki. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części jest granatowy element, po lewej stronie jest wyższy, po prawej niższy. Powyżej elementu jest niebieskie tło - to nocne niebo. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: kształt 1.

Kopiujemy warstwę z kształtem, poprzez kliknięcie na nią w panelu warstw prawym przyciskiem myszy i wybranie z listy Powiel warstwę. Następnie używamy skrótu Ctrl + T i klikamy prawym przyciskiem myszy w obszar roboczy. Z otwartego w ten sposób menu wybieramy Odbij w poziomie.

R10OE3KcjKTVt

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części jest granatowy element, po lewej stronie jest wyższy, po prawej niższy. To pagórek. Powyżej elementu jest niebieskie tło - to nocne niebo. Pagórek znajduje się w niebieskiej prostokątnej ramce. Na tle obrazka jest wyświetlona lista: Wybrano: Odbij w poziomie. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: kształt 1 kopia.

Powiększamy skopiowany kształt i przesuwamy go, aby pagórki różniły się nieco od siebie. Potwierdzamy transformację klawiszem Enter. Zmieniamy nazwy kształtów na „pagórek tył” i „pagórek przód”. Przechodząc do któregokolwiek narzędzia kształtu (lub klikając U na klawiaturze), aktywującego jego pasek opcji, zmieniamy wypełnienie warstwy „pagórek tył” na jaśniejszy odcień.

Rg3F3tzleXyPS

Ilustracja przedstawia okno programu. Pod paskiem narzędzi jest otwarty panel dotyczący ostatnio używanych kolorów. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: pagórek tył.

Z przybornika wybieramy narzędzie Elipsa, za pomocą którego tworzymy księżyc. Zmieniamy jego wypełnienie na bardzo jasny kremowy.

R1aYzu8sjKktt

Ilustracja przedstawia okno programu. Pod paskiem narzędzi jest otwarty panel dotyczący ostatnio używanych kolorów. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest granatowe koło. Na tle obrazka wyświetlone jest okno o nazwie: Próbnik kolorów (kolor wypełnienia). W panelu są między innymi dwa prostokąty: górny ma kolor jasnożółty, prostokąt opisany jest jako: nowy, dolny prostokąt jest granatowy, opisany jako bieżący. Po lewej stronie okna jest żółty kwadrat w odcieniach koloru żółtego. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: elipsa 1.

Warstwę z elipsą nazywamy „księżyc”.

R1Np98Tqt8jzx

Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu bocznego wybrano opcję: elipsa. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Księżyc znajduje się w kwadratowej ramce. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: księżyc.

Warstwę „księżyc” przesuwamy nad warstwę „tło gradient”, tak aby księżyc znalazł się za pagórkami. Żeby księżyc sprawiał wrażenie intensywnie świecącego, kopiujemy jego warstwę i przesuwamy warstwę „księżyc kopia” pod „księżyc”. Wybieramy Filtr | Rozmycie | Rozmycie Gaussowskie. Program automatycznie spyta, czy chcemy zrasteryzować warstwę lub zamienić ją na obiekt inteligentny – wybieramy obiekt inteligentny.

R2DFSugVpXYuu

Ilustracja przedstawia okno programu. Z menu górnego wybrano zakładkę: Filtr. Tam z listy wybrano opcję: Rozmycie, a następnie w Rozmyciu opcję: Rozmycie gaussowskie. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: księżyc kopia.

Wybieramy odpowiedni promień dla rozmycia i potwierdzamy zmiany, klikając OK.

RqMxjPWfwaqG9

Ilustracja przedstawia okno programu. Na tle obrazka jest okno dialogowe o nazwie: Rozmycie gaussowskie. Tam kwadrat zbudowany z biało‑szarych kwadratów. Na dole okna zaznaczono wartość promienia: 150. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Wokół księżyca jest poświata. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: księżyc kopia.

Uzupełnimy grafikę, korzystając z dostępnych kształtów własnych. Wybieramy jedno z drzew.

Rv0EfzxD5rVS6

Ilustracja przedstawia okno programu. W menu wybrano zakładkę: Kształt, a następnie drzewa liściaste z różnymi ikonami drzew. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Zaznaczono pagórek zlokalizowany po prawej stronie obrazka. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: pagórek przód.

Ustawiamy wypełnienie kształtu na ciemne granatowe/czarne i rysujemy – tak jak elipsę czy prostokąt – przytrzymując klawisz Shift.

RAPRZm7AN3r7r

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Na pagórku po lewej stronie pojawiło się drzewo. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Wybrano warstwę o nazwie: martwa sosna 1.

Kopiujemy kilka razy warstwę z drzewem i rozstawiamy te kopie w obszarze grafiki. Możemy zmieniać rozmiar i kolor kopii.

R82ZCxxWtxUk3

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Na pagórku po lewej są dwa drzewa iglaste, po prawej stronie jest jedno drzewo. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Tam między innymi trzy warstwy o nazwie: martwa sosna.

Żeby dodać trochę szczegółów do grafiki, nałóżmy nieco tekstury na księżyc. Utworzymy nową pustą warstwę, którą nazywamy „szczegóły księżyc”. Umieszczamy ją nad warstwą „księżyc”. Aby malować idealnie w obrębie księżyca, klikamy, przytrzymując klawisz Alt, w miniaturkę przy nazwie warstwy „księżyc”– stworzy to zaznaczenie wokół elipsy.

R1cZLcp54juab

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Na pagórku po lewej są dwa drzewa iglaste, po prawej stronie jest jedno drzewo. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Księżyc ma obrys. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Tam między innymi trzy warstwy o nazwie: księżyc.

Wracamy do warstwy „szczegóły księżyc” i wybieramy odpowiedni pędzel oraz odcień ciemniejszy niż barwa księżyca. Możemy zmieniać pędzle, odcienie koloru, a także parametry pędzla (np. jego krycie), aż otrzymamy zadowalający efekt. Po skończeniu dodawania tekstury, odznaczamy księżyc skrótem Ctrl + D.

R1cevbll4GtiI

Ilustracja przedstawia okno programu. W obszarze roboczym jest obrazek - w dolnej części są dwa pagórki. Pagórek po prawej stronie jest ciemniejszy, po lewej jaśniejszy. Na pagórku po lewej są dwa drzewa iglaste, po prawej stronie jest jedno drzewo. Powyżej pagórków jest nocne, niebieskie niebo niebo. Na styku pagórków jest żółte koło - to księżyc w pełni. Księżyc ma obrys. Na tle księżyca pojawiły się ciemnożółte plamki. Po prawej stronie obrazka jest wyświetlony panel dotyczący wyboru pędzla. Wybrano jeden z nich. Po prawej stronie okna jest panel dotyczący Warstw. Tam między innymi trzy warstwy o nazwie: szczegóły księżyc.

Słownik