Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑azure

Kryształy kowalencyjne a jonowe

Kryształy kowalencyjne

Kryształy kowalencyjne zbudowane są z atomów niemetali, połączonych ze sobą wiązaniem kowalencyjnym, których różnica elektroujemności jest mniejsza od 1,7 wg skali Paulingaskala Paulingaskali Paulinga. Czasami nawet nazywa się je kryształami makromolekularnymi lub olbrzymimi kryształami molekularnymi. Atomy w krysztale molekularnym tworzą struktury trójwymiarowe. Kryształy te do tworzenia wiązań wykorzystują elektrony, znajdujące się na ostatniej powłoce, tzw. elektrony walencyjne.

Jakie wiązania chemiczne występują w strukturze diamentu?

Diament należy do kryształów kowalencyjnych. Jest zbudowany z atomów węgla, połączonych ze sobą wiązaniem kowalencyjnym. Dodatkowo, każdy z nich jest powiązany z czterema innymi atomami węgla, które tworzą zwartą strukturę.

R1ZCHJKzLx905
Film nawiązujący do treści materiału

Diament jest najtwardszym minerałem, występującym naturalnie na Ziemi. Jego twardość wynosi 10skali MohsaMohsa skala skali Mohsa [mo:za]. Nie przewodzi prądu elektrycznego, ponieważ wszystkie elektrony walencyjne są „uwspólniane” przez wiązania węgiel‑węgiel. Krystalizuje w układzie regularnym.

Kryształy jonowe

Kryształy jonowe są zbudowane z przeciwnie naładowanych jonówjonjonów, związanych ze sobą poprzez przyciąganie elektrostatyczne. Powstają one w wyniku przemieszczenia się elektronu z pierwiastka o mniejszej elektroujemności, do pierwiastka o większej elektroujemności. Różnica elektroujemności powinna być duża, w skali Paulingaskala Paulingaskali Paulinga przyjęto, że musi wynosić więcej niż 1,7.

Kryształy jonowe mogą być tworzone przez:

  • chlorki metali grupy I, dzięki którym powstają takie kryształy jonowe, jak chlorek litu, chlorek rubidu, chlorek cezu, chlorek potasu;

  • sole metali, zawierające resztę kwasów beztlenowych, np. siarczek cynku.

W kryształach jonowych ładunki anionów i kationów się znoszą, a cały kryształ jest obojętny elektrycznie.

Jak obliczyć różnicę elektroujemności?

Rf5OHNvQbtBBz1
Układ okresowy pierwiastków
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 1

Oblicz różnicę elektroujemności jonów pierwiastków w chlorku sodu. Strukturę, o jakim charakterze tworzy chlorek sodu?

RgaTuIAkjLO7C
Odpowiedź (Uzupełnij).

Jony w strukturze krystalicznej muszą być „upakowane” w odpowiedni sposób, tzn. muszą utworzyć upakowanie, w którym jony o przeciwnych znakach maksymalnie się przyciągają, a jony o takich samych znakach znajdują się jak najdalej od siebie. Przykładem kryształu jonowego jest chlorek sodu NaCl.

RpZIjp4IMnOlU
Komórka elementarna chlorku sodu (jony sodu – niebieskie, jony chloru – zielone).
Źródło: Ausis, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

W strukturze krystalicznej chlorku sodu anionyanionaniony chloru są umieszczone w narożach i na środku ściany sześcianu, a między nimi mieszczą się mniejsze kationykationkationy sodu. Każdy z jonów chloru jest otoczony sześcioma jonami sodu i odwrotnie – każdy jonjonjon sodu jest otoczony sześcioma jonami chloru. Innym przykładem kryształu jonowego jest chlorek cezu, który krystalizuje w układzie regularnym. Komórka elementarna chlorku cezu zbudowana jest z ośmiu kationów cezu, znajdujących się w narożach. W jej środku znajduje się anion chloru.

Struktury homodesmiczne

Jak wcześniej wspomniano, diament jest przykładem kryształu kowalencyjnego – oddziałują w nim jedynie wiązania kowalencyjne. Struktury, w których występuje tylko jedno oddziaływanie między indywiduami chemicznymi, nazywamy strukturami homodesmicznymistruktury homodesmicznestrukturami homodesmicznymi. Przykładami takich struktur są:

  • diament i węglik krzemu – wiązania kowalencyjne;

  • chlorek sodu i chlorek cezu – oddziaływania jonowe;

  • cynk i sód – wiązania metaliczne.

RaPjwbOoxsKOr1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
bg‑azure

Czym są kryształy jonowo‑kowalencyjne? Struktury heterodesmiczne

Wiesz już, z czego są zbudowane kryształy kowalencyjne i kryształy jonowe. Pozostaje tylko zapytać, czym są kryształy jonowo‑kowalencyjne? W kryształach kowalencyjnych występuje jedynie wiązanie kowalencyjne, a w kryształach jonowych jedynie oddziaływanie elektrostatyczne. Kryształy jonowo‑kowalencyjne należą do grupy struktur heterodesmicznychkryształy heterodesmicznestruktur heterodesmicznych, czyli takich, które powstają w wyniku występowania różnego rodzaju oddziaływań – w tym przypadku mowa jest o oddziaływaniu kowalencyjnym i elektrostatycznym. Przykładami takich związków są  sole oraz, wspomniany wcześniej, cyrkon.

Cyrkon krystalizuje w układzie heksagonalnym. W jego komórce elementarnej znajdują się jony SiO44- i Zr4+.

Sole składają się z atomu metalu i reszty kwasowej. KationkationKation będzie utworzony z atomu metalu, zaś reszta kwasowa pełni rolę anionuanionanionu (może być to jon pojedynczy np. S2, bądź jon złożony SO42-). W cyrkonie kation Zr4+ oddziaływuje elektrostatycznie z jonem złożonym SiO44-. Elektroujemność cyrkonu wynosi 1,4, atomu tlenu 3,5, zaś różnica ich elektroujemności wynosi: 3,5-1,4=2,1. Kiedy wartość jest większa od 1,7, formalnie możemy mówić o oddziaływaniu jonowym między tymi atomami. Kation cyrkonu Zr4+ otoczony jest przez osiem jonów tlenu – oddziaływania między nimi mają charakter jonowy, natomiast atomy tlenu są związane kowalencyjne z atomami krzemu.

R1NCCnpsRk3q9
Kation cyrkonu <math aria‑label="Zet r indeks górny cztery plus koniec indeksu">Zr4+ (wewnątrz – kolor szary) otoczony przez osiem jonów tlenu (na zewnątrz – kolor czerwony)
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ciekawostka

Cyrkon charakteryzuje się mniejszą twardością, wytrzymałością i trwałością termiczną niż diament.

Innym przykładem kryształu jonowo‑kowalencyjnego jest ortofosforan(V) sodu. Między kationem sodu występuje oddziaływanie elektrostatyczne z anionem tlenu, pochodzącym z reszty kwasowej kwasu ortofosforowego (PO43-). Różnica elektroujemności między atomem fosforu a tlenu wynosi 1,3. W tym przypadku, między tymi atomami występuje wiązanie kowalencyjne.

R10E5Q9y7pbJV
Struktura krystaliczna Na3PO4
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Kryształy heterodesmicznekryształy heterodesmiczneKryształy heterodesmiczne wykazują na ogół niższą temperaturą topnieniatemperatura topnieniatemperaturą topnienia niż struktury o budowie homodesmicznej.

Porównanie struktur jonowych i jonowo‑kowalencyjnych przedstawiono w tabeli poniżej.

Właściwość

Kryształy jonowe

Kryształy jonowo‑kowalencyjne

Indywidua chemiczne występujące w krysztale

Jony – kationy i aniony

Atomy, jony – kationy i aniony

Różnica w elektroujemności

Powyżej 1,7

Powyżej 1,7, między jonem metalu a atomem łączącym się z resztą kwasową, oraz poniżej 1,7, w jonie złożonym między atomami wchodzącymi w jego skład

Charakter wiązań

Oddziaływania elektrostatyczne‑jonowe

Oddziaływania elektrostatyczne oraz wiązania kowalencyjne

Temperatura topnienia

Wysoka

Niższa niż w przypadku kryształów jonowych

Rozpuszczalność

Rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych

Rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych

Twardość

Duża

Gorsza niż w przypadku analogicznych struktur homodesmicznych

Słownik

Mohsa skala 
Mohsa skala 

powszechnie używana skala, służąca do określania względnej twardości minerałów; wzorcem jest w niej 10 minerałów uporządkowanych wg rosnącej twardości: 1 talk, 2 gips, 3 kalcyt, 4 fluoryt, 5 apatyt, 6 ortoklaz, 7 kwarc, 8 topaz, 9 korund, 10 diament; skalę tę wprowadził w 1812 mineralog niemiecki F. Mohs (1773-1839)

struktury homodesmiczne
struktury homodesmiczne

struktury, w których występuje jedynie jeden rodzaj oddziaływań między indywiduami

kryształy heterodesmiczne
kryształy heterodesmiczne

struktury, w których występuje więcej niż jeden rodzaj oddziaływań między indywiduami

jon
jon

atom lub grupa atomów obdarzona dodatnim lub ujemnym ładunkiem elektrycznym

skala Paulinga
skala Paulinga

umowna skala elektroujemności pierwiastków opracowana przez L.C. Paulinga w 1932r.

temperatura topnienia
temperatura topnienia

temperatura, w której dana substancja stała zmienia stan skupienia na ciekły

anion
anion

(gr. ánodos „w górę”) jon o ujemnym ładunku elektrycznym

kation
kation

(gr. katin „idący w dół”) jon o dodatnim ładunku elektrycznym

Bibliografia

Bielański A., Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2007.

Borchardt‑Ott W., Crystallography an intoduction, Third Edition, London, New York 2011.

Finger L. W., King H. E., A revised method of operation of the single‑crystal diamond cell and refinement of the structure of NaCl at 32 kbar, „American Mineralogist1978, 63, s. 337-342.

Meerssche M. V., Feneau‑Dupont J., Krystalografia i chemia strukturalna. Warszawa 1984.

Robinson K., Gibbs G. V., Ribbe P. H., The structure of zircon: A comparison with garnet, „American Mineralogist” 197156, s. 782-790.

Wyckoff R. W. G., Crystal Structures, Second Edition, New York 1963, s. 7-83.