Przeczytaj
Stare problemy i nowy rząd
Euforia wywołana podpisaniem porozumień sierpniowychporozumień sierpniowych trwała krótko. W tym czasie Solidarność przeistoczyła się w potężny ruch społeczny o charakterze ogólnopolskim. Władza szybko przystąpiła do ofensywy, starając się odwrócić bieg wydarzeń. Po pierwsze rząd nie przestrzegał zawartej ugody, ograniczając np. działaczom Solidarności dostęp do lokali czy do papieru. Dodatkowo odmówił legalizacji wszystkich niezależnych organizacji społecznych poza NSZZ „Solidarność”NSZZ „Solidarność”. Nie wyrażono zatem zgody na rejestrację Niezależnego Stowarzyszenia Studentów ani związków chłopskich. W styczniu 1981 r. władza po raz pierwszy spacyfikowała strajkujących przy użyciu siły. Ostatecznie pod wpływem groźby wywołania strajku powszechnego musiała ustąpić i zgodzić się na rejestrację związków chłopskich.
Na początku 1981 r. przez kraj przetoczyła się fala strajków studenckich, w wielu regionach trwały wystąpienia robotników, a na miejsce wygaszanych ognisk oporu powstawały nowe. Strajki były reakcją na coraz bardziej pogarszającą się sytuację ekonomiczną kraju. Na Boże Narodzenie 1980 r. wprowadzono bowiem reglamentacjęreglamentację podstawowych artykułów spożywczych, a potem także towarów przemysłowych. Doprowadziło to wiosną i latem 1981 r. do ogołocenia rynku z najważniejszych produktów. Symbolem tamtych czasów stała się napisana w 1976 r. pieśń Żeby Polska była Polską. Została ona po raz pierwszy zaprezentowana na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1981 r. i przyniosła wykonawcy Janowi Pietrzakowi nagrodę, Złotą Karolinkę. W latach 80. utwór pełnił funkcję pieśni hymnicznej.
Żeby Polska była PolskąZ głębi dziejów, z krain mrocznych
Puszcz odwiecznych, pól i stepów
Nasz rodowód, nasz początek
Hen, od Piasta, Kraka, Lecha
Długi łańcuch ludzkich istnień
Połączonych myślą prostąŻeby Polska, żeby Polska
Żeby Polska była Polską!
Żeby Polska, żeby Polska
Żeby Polska była Polską!
Indeks dolny Jak rozumiesz tytuł piosenki i werset powtarzający się w refrenie: Żeby Polska byłą Polską? Indeks dolny koniecJak rozumiesz tytuł piosenki i werset powtarzający się w refrenie: Żeby Polska byłą Polską?
Psalm stojących w kolejceZa czym kolejka ta stoi?
Po szarość, po szarość, po szarość.
Na co w kolejce tej czekasz?
Na starość, na starość, na starość.
Co kupisz, gdy dojdziesz? Zmęczenie, zmęczenie, zmęczenie.
Co przyniesiesz do domu? Kamienne zwątpienie, zwątpienie.Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc.Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj
Kiedyś te kamienie drgną
I polecą jak lawina
Przez noc, przez noc, przez noc.
Indeks dolny Dlaczego utwór ten nazwano psalmem? Jaki wydźwięk ma ta nazwa? Indeks dolny koniecDlaczego utwór ten nazwano psalmem? Jaki wydźwięk ma ta nazwa?
Mimo uciążliwości życia codziennego, kolejek i obaw co do przyszłości Polacy w tym czasie cieszyli się z nieznanej od lat wolności. Praktycznie ustała działalność cenzury, w całym kraju czytano solidarnościowe biuletyny i teksty, dyskutowano na temat tzw. „białych plambiałych plam” w historii Polski po 1939 r. i w dziejach stosunków polsko‑sowieckich, szybko odsłonięto pomnik stoczniowców poległych w 1970 r. w Gdańsku.
Aby uspokoić społeczeństwo i wyciszyć nastroje, władze komunistyczne dokonały szeregu zmian w rządzie. Już we wrześniu na VI Plenum KC PZPRPZPR pod pretekstem złego stanu zdrowia odwołano z funkcji I sekretarza Edwarda Gierka, a na jego miejsce wybrano Stanisława Kanię. Jednak nadzieje, jakie komuniści pokładali w tej zmianie personalnej, nie spełniły się. Tym, który w opinii wielu działaczy komunistycznych miał przynieść ratunek, był kierujący dotychczas resortem obrony narodowej Wojciech Jaruzelski.
11 lutego 1981 r. Jaruzelski został powołany na urząd premiera. Zmiana ta była spowodowana koniecznością podjęcia szybkich rozstrzygnięć politycznych i ekonomicznych, wymuszonych pogarszającą się sytuacją polityczną i gospodarczą w Polsce. W swoim exposéexposé nowy premier mówił:
Zwracam się z tej Wysokiej Trybuny do związków zawodowych, do wszystkich ludzi pracy z apelem, z wezwaniem do zaniechania wszelkich akcji strajkowych. Zwracam się w tym momencie o trzy pracowite miesiące – 90 spokojnych dni. Czas ten pragniemy wykorzystać dla porządkowania najbardziej elementarnych spraw naszej gospodarki, dla dokonania remanentów „pozytywów” i „negatywów”, podjęcia najpilniejszych problemów socjalnych, nakreślenia i zapoczątkowania realizacji programu stabilizacji gospodarki kraju oraz dalekosiężnej reformy gospodarczej.
Indeks dolny W jakim celu Jaruzelski wystosował apel do opozycji o 90 dni spokoju? Oceń wiarygodność tej motywacji. Indeks dolny koniecW jakim celu Jaruzelski wystosował apel do opozycji o 90 dni spokoju? Oceń wiarygodność tej motywacji.
Dalej Jaruzelski przedstawił 10‑punktowy plan poprawy zaopatrzenia ludności w podstawowe artykuły, zreformowania służby zdrowia, zahamowania spadku wskaźników produkcji, a także działań mających na celu walkę m.in. ze zjawiskami patologii społecznej, zwłaszcza z alkoholizmem. Duża część społeczeństwa wierzyła, że realizacja tych założeń doprowadzi do przywrócenia stabilności ekonomicznej i ugody politycznej. Jednak następne wydarzenia przekreśliły te oczekiwania – nowy rząd zaczął dążyć do starcia ze środowiskami opozycyjnymi.
Ku konfrontacji
Przesilenie nastąpiło wiosną roku 1981. Fatalna sytuacja gospodarcza w połączeniu z brakiem perspektyw na ułożenie stosunków z władzą spowodowały radykalizację nastrojów w Solidarności. Strona rządowa reprezentowana przez Wojciecha Jaruzelskiego, który już wkrótce oprócz teki premiera i szefa Ministerstwa Obrony Narodowej miał również objąć funkcję I sekretarza PZPR, nie była w stanie znaleźć kompromisowego rozwiązania. Przez kraj przetoczyła się kolejna fala strajków – wiosennych i letnich. Szanse na porozumienie malały z każdym tygodniem. W lecie 1981 r. właściwie trudno było już wierzyć w możliwość jego zawarcia.
W tym samym czasie władza komunistyczna przystąpiła do opracowywania planów wprowadzenia stanu wojennegostanu wojennego. 4 listopada 1981 r. podjęto jeszcze rozmowy tzw. ostatniej szansy, z udziałem Wojciecha Jaruzelskiego, przewodniczącego Solidarności Lecha Wałęsy oraz prymasa Józefa Glempa. Zakończyły się one jednak fiaskiem.
Wejdą, nie wejdą?
W rozwoju sytuacji politycznej w Polsce ważną rolę odgrywał Kreml, któremu zależało na uspokojeniu nastrojów i przywróceniu spoistości bloku wschodniegobloku wschodniego. We wrześniu 1980 r. odbyło się w Moskwie spotkanie przywódców państw wchodzących w skład Układu WarszawskiegoUkładu Warszawskiego, podczas którego dyskutowano nad możliwościami rozwiązania sytuacji. W Polsce zapowiedziano manewry wojsk Układu Warszawskiego pod nazwą „Sojuz ’80”. W marcu 1981 r. zostały one przedłużone (ćwiczenia o kryptonimie „Sojuz ’81Sojuz ’81”). Czy rzeczywiście Moskwa w tym czasie liczyła się z możliwością interwencji w Polsce? Nie byłby to pierwszy raz. Interwencje na WęgrzechInterwencje na Węgrzech w 1956 r. i w Czechosłowacjiw Czechosłowacji w 1968 r. dowodziły determinacji ZSRS w dążeniu do zahamowania ruchów opozycyjnych wobec władzy komunistycznej.
W latach 80. Związek Sowiecki był bliski załamania gospodarczego, w dodatku od ponad roku prowadził wojnę w Afganistanie. Bardziej prawdopodobne jest, że podejmowane przez Kreml działania miały służyć wywarciu presji na polskich polityków, tak by ci szukali rozwiązania na własną rękę – czy to na drodze porozumienia, czy konfrontacji zbrojnej. W czerwcu 1981 r. opublikowany został list Komitetu Centralnego KPZSKPZS skierowany do polskich komunistów, w którym ostrzegano wprost o możliwości interwencji. List kończył się zapewnieniami, że w potrzebie Związek Sowiecki nie opuści Polski.
Jaruzelski decyzję o wprowadzeniu stanu wojennego zawsze uzasadniał tzw. mniejszym złem. Twierdził mianowicie, że miało to uchronić Polskę przed interwencją wojsk Układu Warszawskiego. Gdyby nie udało się władzy spacyfikować sytuacji, Polska miała jego zdaniem podzielić los bratnich republik, które padły ofiarą interwencji sowieckiej. Jak było naprawdę? Nie do końca znamy wszystkie szczegóły wydarzeń z początku lat 80. i dlatego nadal istnieją wątpliwości co do prawdziwych zamiarów Kremla. Pewne jest jednak, że władze sowieckie wywierały nacisk na polskie kierownictwo. Poza groźbą interwencji sowieckiej istniało wiele innych przesłanek, które zadecydowały o wprowadzeniu stanu wojennego. Były wśród nich m.in obawa ekipy rządzącej przed utratą władzy, nieumiejętność zawarcia ugody politycznej z Solidarnością i wypracowania jakiegoś kompromisu. Dodatkowo kraj znajdował się na krawędzi załamania gospodarczego i politycznego.
Zaostrzenie sytuacji
Na przełomie września i października 1981 r. odbyły się dwie części pierwszego zjazdu Solidarności (5–10 sierpnia oraz 26 września – 7 października). Lech Wałęsa, z wynikiem 55 proc. głosów delegatów i przewagą ok. 25 proc. nad kontrkandydatem, został wybrany na przewodniczącego. Na tym samym zjeździe, na wniosek Jana Lityńskiego, przyjęto również Posłanie do ludzi pracy Europy Wschodniej. W październiku doszło do kolejnej fali strajków w zakładach pracy i na uczelniach. Przyczyną nowej fali strajków studenckich, które ogarnęły jesienią 1981 r. większość polskich uczelni i trwały od listopada do grudnia, był protest przeciw części zapisów nowej ustawy o szkolnictwie wyższym. Strajki zapoczątkowała sytuacja w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu, gdzie złamano wcześniejsze porozumienia. Z Senatu uczelni usunięto przedstawicieli Solidarności i Niezależnego Zrzeszenia Studentów, a urzędującego rektora wybrano ponownie łamiąc procedury. Gdy 25 listopada w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie wybuchł strajk okupacyjny, władze go przerwały, wysławszy oddziały ZOMO, które dokonały desantu na okupowaną szkołę. Przed wybuchem stanu wojennego w mediach rządowych rozpoczęła się kampania propagandowa wymierzona w Solidarność. Spreparowano m.in. taśmy nagrań ze spotkania kierownictwa związku w Radomiu 3 grudnia 1981 r. Starannie dobrane fragmenty wypowiedzi miały uzasadniać przygotowywane wprowadzenie stanu wojennego.
Słownik
określenie wcześniej odnoszące się do miejsc nieznanych na mapach, w historii używane w kontekście aspektów nieznanych z powodu przekłamań lub braku źródeł
potoczne określenie państw znajdujących się po zakończeniu II wojny światowej w orbicie wpływów Związku Sowieckiego
(ang. Central Intelligence Agency – Centralna Agencja Wywiadowcza) amerykańska instytucja zajmująca się pozyskiwaniem i analizą informacji na temat zagranicznych rządów
sformułowana w 1982 r. przez I sekretarza KC KPZS Leonida Breżniewa zasada polityki zagranicznej, która głosiła, że w krajach Układu Warszawskiego obowiązywało ograniczenie suwerenności państw członkowskich na rzecz interesów wspólnoty socjalistycznej (w szczególności Związku Sowieckiego).
(franc., wykład, referat, mowa) przemówienie wygłaszane przez osobę obejmującą funkcję przewodniczącego rządu (np. premiera), a mające na celu przedstawienie najważniejszych założeń programowych nowego gabinetu
zbrojna akcja wojsk sowieckich na terytorium Węgier w 1956 r. celem obalenia umiarkowanych rządów Imrego Nagya
interwencja wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w 1968 r., kończąca okres względnej liberalizacji, znanej pod nazwą Praskiej Wiosny
ostatnia nazwa założonej przez Lenina w 1903 r. partii komunistycznej, odgrywała rolę przewodnią w okresie istnienia ZSRS
nazwa polskich sił zbrojnych w latach 1944–1989
państwowa organizacja o charakterze policyjnym istniejąca w latach 1944–1990, powołana celem walki z przestępczością i utrzymania porządku
związek zawodowy powołany w 1980 r. podczas strajków dla obrony praw pracowniczych, w latach 80. główny ośrodek opozycji wobec władzy komunistycznej
organizacja studencka powstała w Polsce we wrześniu 1980 r. na fali strajków solidarnościowych
stałe lub czasowe ograniczenie w wolnym obrocie i w dostępie do towarów
partia powstała w 1948 r. z połączenia Polskiej Partii Socjalistycznej i Polskiej Partii Robotniczej; w okresie PRL odgrywała rolę jedynej partii przewodniej, istniała do 1990 r.
pobicie trzech działaczy Solidarności w marcu 1981 r. na sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy
cztery porozumienia podpisane przez przedstawicieli władzy ludowej i komitety strajkowe w Gdańsku, Szczecinie, Jastrzębiu‑Zdroju i Hucie Katowice, ich podpisanie zakończyło strajki i doprowadziło do zalegalizowania NSZZ „Solidarność”
stan polegający na wprowadzeniu pewnych ograniczeń na terytorium państwa polskiego przez Wojciecha Jaruzelskiego 13 grudnia 1981 r., zawieszony rok później, a odwołany w 1983 r.
kryptonim manewrów wojsk Układu Warszawskiego odbywających się na terytorium Polski w 1981 r.
organizacja państw bloku wschodniego pod przewodnią rolą Związku Sowieckiego, powołana celem ujednolicenia polityki tych krajów; oficjalnie powstał on w 1955 r., a w jego skład weszło osiem państw – wszystkie zależne od ZSRS
oddziały Milicji Obywatelskiej powołane w 1956 r. celem ingerencji w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego
Słowa kluczowe
geneza stanu wojennego, komunizm w Polsce, Polska w latach 1981–1989, prowokacja bydgoska, Układ Warszawski
Bibliografia
W. Roszkowski, Historia Polski 1914–1991, PWN, Warszawa 1992.
R. Kaczmarek, Historia Polski 1914–1989, PWN, Warszawa 2010.