Wstęp

R2KQhtIVoxHls1

Obraz przedstawia siedzącego mężczyznę w jasnej szacie, który trzyma w prawej ręce niebieski globus. Lewą ręką wskazuje na jego punkt. Ma ciemnie, półdługie włosy oraz gęstą brodę z wąsami. Za nim znajduje się inny mężczyzna, który przygląda się sytuacji z ręką podtrzymującą podbródek.

W V w. p.n.e. stolicą filozofii stały się Ateny, dzięki działającym tu Anaksagorasowi, Sokratesowi, Platonowi i Arystotelesowi. Owe polis, położone z dala od ziem macierzystych, zdane były najczęściej na samorządność i samowystarczalność. Ich mieszkańcy musieli wykazać się ponadprzeciętną przedsiębiorczością i pomysłowością, potrafili myśleć praktycznie, ale także abstrakcyjnie.

Anaksagorasa uważa się za pierwszego myśliciela, który zapoczątkował tzw. dualizm ontologicznydualizm ontologicznydualizm ontologiczny materii i ducha, do jego poglądów nawiążą zarówno Platon, jak i Arystoteles.

Anaksagoras i teoria ducha niezależnego od materii

Poglądy

Poglądy Anaksagorasa były bliskie zarówno Parmenidesowi, gdy przyjmował, że byt jest niezmienny, i to, co jest, nie może przestać być, jaki i Empedoklesowi, gdy zgadzał się z nim, że materia składa się z niezmiennych składników.

W uzupełnieniu teorii tego ostatniego Anaksagoras dodawał jednak ważne uwagi:

Anaksagoras uważał, że postrzegamy to, co przeciwne. Ostrożnie oceniał wiarygodność poznania zmysłowego. Myśliciel uważał, że istnieje świat zjawisk niewidzialnych. Nie wszystko jest zatem dostępne poznaniu zmysłowemu. Istnieją prawdy o świecie, które odsłaniają się dopiero poznaniu rozumowemu.

Słowniczek