Przeczytaj
Modyfikacja genetyczna
Aby uzyskać organizmy o ulepszonych lub nowych cechach korzystnych dla rolnictwa, medycyny, biotechnologii czy innych dziedzin działalności człowieka, modyfikuje się ich geny. Modyfikacja genetyczna polega na wprowadzeniu do genomu biorcy takiego fragmentu DNA z innego organizmu, który odpowiada za daną cechę (np. szybki wzrost). Przeniesiony fragment genu (transgen) jest na stałe włączany do genomu gospodarza i przekazywany organizmom potomnym.
Proces modyfikacji genetycznej obejmuje kilka etapów: fragmentację DNA zawierającego żądaną informację genetyczną, powielanie odcinka DNA i włączenie obcego DNA do docelowego organizmu.
Obce DNA przed wprowadzeniem do nowego organizmu można poddawać modyfikacjom. Jest to szczególnie istotne, gdy wprowadza się geny organizmu eukariotycznego do komórki bakteryjnej. Ponieważ geny bakterii nie zawierają intronów, organizmy te nie mogą wycinać ich z mRNA. Dlatego zwykle wprowadza się do nich geny otrzymane poprzez syntezę DNA (tzw. cDNA) na podstawie mRNA z wyciętymi intronami (proces odwrotnej transkrypcji). Po procesie transformacji genetycznej zwykle konieczne jest jeszcze wyselekcjonowanie osobników o zmienionym genotypie.
Więcej na temat:
łańcuchowej reakcji polimerazy – w e‑materiale Łańcuchowa reakcja polimerazyŁańcuchowa reakcja polimerazy;
klonowania – w e‑materiale Klonowanie DNAKlonowanie DNA;
zrekombinowanego DNA – w e‑materiale Tworzenie zrekombinowanego DNATworzenie zrekombinowanego DNA;
wektorów – w e‑materiale Wektory genetyczneWektory genetyczne.
Słownik
roztwór o stałym stężeniu jonów wodorowych (pH), które pod wpływem dodatku niewielkich ilości kwasu lub zasady oraz przy rozcieńczaniu roztworu ulega nieznacznym zmianom
struktura zawierająca materiał genetyczny komórki
jedno ze zjawisk elektrokinetycznych polegające na poruszaniu się naładowanych cząstek (makrocząsteczek lub cząstek koloidowych w nieruchomym ośrodku rozpraszającym albo jonów w roztworze wewnątrz kapilary) pod wpływem pola elektrycznego
rozpoznają określone kilkunukleotydowe sekwencje łańcucha DNA obcego dla komórki (np. DNA wirusa, który przeniknął do bakterii) i wycinają je, rozkładając hydrolitycznie wiązanie fosfodiestrowe w tych odcinkach łańcucha; przecięcie może być tzw. tępe, gdy przechodzi przez te same miejsca obu nici DNA, lub tzw. lepkie, gdy cięcia w obu niciach są przesunięte względem siebie np. o kilka nukleotydów
łańcuchowa reakcja polimerazy; metoda powielania fragmentów DNA poprzez wielokrotne podgrzewanie i oziębianie próbki
wprowadzenie do komórek eukariotycznych obcego DNA przez wytworzenie porów w błonie komórkowej za pomocą prądu elektrycznego, bombardowania komórek kulkami ze złota lub wolframu opłaszczonymi DNA lub wprowadzeniu obcego DNA do komórki za pomocą cienkich kapilar
zmiana cech dziedzicznych danego szczepu bakterii pod wpływem pobranego z otoczenia DNA
trifosforany deoksynukleotydów (dNTP) to mieszanina nukleotydów, w której skład wchodzą: dATP, dGTP, dCTP oraz dTTP, odpowiadające kolejno adeninie, guaninie, cytozynie i tyminie
cząsteczki lub organizmy zdolne do przeniesienia informacji genetycznej do organizmu biorcy