Polska architektura wczesnego średniowiecza były wzorowana na zachodnich budowlach romańskich. Charakteryzowały się one grubymi murami z kamienia, małymi oknami, geometrycznym i masywnym kształtem bryły, okrągłymi wieżami i trójkątnymi dachami. W tym stylu powstawały przede wszystkim budowle sakralne (kościoły, klasztory), fundowane przez władców w X i XI wieku. W XI i XII wieku do grona fundatorówfundowaćfundatorów i mecenasów dołączyli możnowładcymożnowładcamożnowładcy duchowni i świeccy.
R1crc2xnWznLJ
1
R16h0B1p7RMDM
RxEkQUk7JYCVq
R1DEwIqHwZ3kY
Większość budowli świeckich była drewniana, zwykle murowane były te przeznaczone do celów reprezentacyjnych bądź obronnych. Wnętrza romańskich świątyni były bogato zdobione. Ściany pokrywano polichromiami (ozdoby malarskie), kolumny, portale czy tympanony – reliefami (płaskorzeźbami), a posadzki – mozaikami. Szczyt rozwoju architektury romańskiej w Polsce przypada na XII wiek.
Inwestycje budowlane z okresu pierwszego państwa uległy zniszczeniu lub przebudowie. Najlepiej zachowały się ruiny pałacu i kaplicy wzniesionych przez Mieszka I na Ostrowie Lednickim. Jeszcze gorzej sytuacja przedstawia się w zakresie zachowania do naszych czasów romańskiego wystroju wnętrz. Do dziś przetrwał jedynie mały fragment realizacji z okresu wczesnego średniowiecza.
Polska sztuka gotycka
R1NKyWU5JNf271
Sztuka gotyckasztuka gotyckaSztuka gotycka rozkwitła w Polsce razem z wielkimi inwestycjami budowlanymi króla Kazimierza Wielkiego. Trudno jest porównywać polskie realizacje z monumentalnymi katedrami wzniesionymi w znacznie bogatszej Francji czy Niemczech, ale i tak gotyk przyniósł przełom. Charakteryzował się strzelistymi, wysokimi (sięgającymi nawet 100 m) budowlami wykonanymi z czerwonej cegły. Okna były wysokie i często zdobione witrażami. Szkielet budowli składał się z filarów i żeber, przez co wnętrze dzięki sklepieniom krzyżowo‑żebrowym nabierało charakterystycznego wyglądu. W tym stylu zaczęły powstawać katedry, kościoły, a w miastach budowle publiczne – kamienice, ratusze, mury miejskie. Najwspanialsze budowle polskiego gotyku to Kościół Mariacki, Collegium Maius i barbakan w Krakowie, Kościół Najświętszej Marii Panny w Poznaniu, kolegiata w Wiślicy.
Najważniejszym elementem gotyckiej świątyni był bogato zdobiony ołtarz. W XIV wieku upowszechnił się w Polsce typ ołtarza szafowego, składającego się zwykle z trzech części (tzw. tryptyk). Popularne były też rzeźbiarskie przedstawienia Maryi z dzieciątkiem lub ciałem Jezusa (tzw. pieta) – realistyczne, eleganckie, pełne harmonii. Najwyższy poziom europejski reprezentują dzieła norymberskiego rzeźbiarza Wita Stwosza, działającego w Krakowie pod koniec XV w. Stworzył on m.in. ołtarz dla kościoła Mariackiego w Krakowie i nagrobek króla Kazimierza Jagiellończyka w katedrze wawelskiej. Z okresu panowania Władysława Jagiełły zachował się w Polsce bardzo ciekawy zabytek sztuki ruskiej: król Jagiełło sprowadził z Rusi artystów, którzy stworzyli malowidła zdobiące wnętrze gotyckiej kaplicy zamkowej w Lublinie.
R1ai9iTLJMNva
Ciekawostka
Sztuka ormiańska
R18rTOqxfj8VK1
Po przyłączeniu Rusi Halickiej w XIV wieku w granicach państwa polskiego znalazła się spora grupa Ormian, znaczna ich część mieszkała we Lwowie. To tutaj w latach 1356–1363 stanęła pierwsza na ziemiach polskich świątynia ormiańska. Wzniósł ją włoski architekt o nazwisku Doring. Katedra wyróżniała się na tle innych XIV‑wiecznych świątyń zbudowanych w stylu gotyckim. Nawiązywała ona do architektury ormiańskiej na Krymie oraz do stylu grecko‑bizantyńskiego. Zbudowano ją z surowego kamienia, na planie krzyża równoramiennego, w typie bazyliki, trzynawowej z transeptem (nawa poprzeczna). Ornamentyka miała kształt winnej latorośli z widocznymi wpływami armeńskimi i perskimi. Wnętrza zdobiła polichromia. Wspólne z innymi kościołami chrześcijańskimi we Lwowie były tylko łuki elewacyjne.
RCGXOOm3nXazL
RlYNbtIRmg8Hl
Słownik
sztuka gotycka
sztuka gotycka
(niem. gotik) styl w sztuce średniowiecznej, powstał w XII w. we Francji; nazwa gotyk została użyta po raz pierwszy w połowie XV wieku przez włoskiego architekta i malarza L.B. Albertiego, nawiązywała do germańskiego plemienia Gotów i określała wytwory kultury uważanej za prymitywną i barbarzyńską.
sztuka romańska
sztuka romańska
styl w sztuce średniowiecznej w XI‑XIII w.; ukształtowany w Europie zachodniej; związany ze sztuką sakralną; nazwa pochodzi od słowa Roma, łacińskiej nazwy Rzymu i nawiązuje do rzymskiej władzy kościelnej
mecenat
mecenat
opieka nad artystami i finansowanie ich działalności przez miłośników sztuki lub fundatorów i kolekcjonerów; określenie pochodzi od imienia Mecenasa, żyjącego w I w. p.n.e. opiekuna pisarzy rzymskich; określenie wywodzi się od nazwiska Gajusza Cilniusza Mecenasa, rzymskiego polityka i doradcy Oktawiana Augusta, patrona poetów
fundować
fundować
finansować, pokrywać koszty budowy obiektu albo realizacji przedsięwzięcia użyteczne społecznie, mającego służyć innym
możnowładca
możnowładca
członek potężnego, możnego rodu; wpływający na rządy kraju
Słowa kluczowe
styl gotycki, styl romański, średniowiecze, Polska w średniowieczu, kultura średniowieczna
Bibliografia
M. Walczak, Kościoły gotyckie w Polsce, Wydawnictwo M, Kraków 2015.
M. Walicki, Sztuka Polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wieku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1971.
A. Grzybkowski, Gotycka architektura murowana w Polsce, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2015.