Zatem wykres funkcji powstaje w następujący sposób:
.
Sporządzamy wykres funkcji i w układzie współrzędnych.
RNl05lgN7IHxL
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z pionową osią Y od minus 4 do siedmiu oraz poziomą osią X od minus 3 do dziewięciu. Zaznaczono na nim hiperbolę f z asymptotami oraz przecinającymi się w pierwszej ćwiartce układu. Hiperbole f przecina prosta g. Punkty przecięcia to i prosta przechodzi również przez punkt przecięcia asymptot.
Rozwiążmy nierówność .
RtceC4ePUByFT
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z pionową osią Y od minus 4 do siedmiu oraz poziomą osią X od minus 3 do dziewięciu. Zaznaczono na nim hiperbolę f z asymptotami oraz przecinającymi się w pierwszej ćwiartce układu. Hiperbole f przecina prosta g. Punkty przecięcia to i prosta przechodzi również przez punkt przecięcia asymptot. Punkty przecięcia hiperbol zaznaczono żółtym punktem.
Odpowiedź: Wszystkie rozwiązania nierówności należą do zbioru .
Poniższy aplet przedstawia graficzne rozwiązanie nierówności wymiernej.
R12bPudI0YbaV
Aplet przedstawiający układ współrzędnych z osiami X i Y. Zaznaczono na nim hiperbole oraz dwie asymptoty. oraz . Asymptoty przecinają się w pierwszej ćwiartce. Punkt zaznaczony to
Przykład pierwszy. Rozwiązanie nierówności . Przyciskiem wybraliśmy znak mniejszości. Wartości mniejsze od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z przerywaną linią.
Przykład drugi. Rozwiązanie nierówności. Przyciskiem wybraliśmy znak mniejsze bądź równe. Wartości mniejsze bądź równe od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z linią.
Przykład trzeci. Rozwiązanie nierówności . Przyciskiem wybraliśmy znak większości. Wartości większe od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z przerywaną linią.
Przykład czwarty. Rozwiązanie nierówności . Przyciskiem wybraliśmy znak większe bądź równe. Wartości większe bądź równe od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z linią.
Aplet przedstawiający układ współrzędnych z osiami X i Y. Zaznaczono na nim hiperbole oraz dwie asymptoty. oraz . Asymptoty przecinają się w pierwszej ćwiartce. Punkt zaznaczony to
Przykład pierwszy. Rozwiązanie nierówności . Przyciskiem wybraliśmy znak mniejszości. Wartości mniejsze od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z przerywaną linią.
Przykład drugi. Rozwiązanie nierówności. Przyciskiem wybraliśmy znak mniejsze bądź równe. Wartości mniejsze bądź równe od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z linią.
Przykład trzeci. Rozwiązanie nierówności . Przyciskiem wybraliśmy znak większości. Wartości większe od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z przerywaną linią.
Przykład czwarty. Rozwiązanie nierówności . Przyciskiem wybraliśmy znak większe bądź równe. Wartości większe bądź równe od zostały zaznaczone zamalowaną płaszczyzną z linią.
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 12 do 7 i pionową osią y od minus 2 do dziewięć. W układzie zaznaczono wykresy dwóch funkcji f oraz g. Wykres funkcji f składa się z trzech części i posiada dwie asymptoty. Asymptota pozioma ma równanie: z kolei asymptota pionowa ma równanie <mathx=1. Wykres ten pojawia się na płaszczyźnie w drugiej ćwiartce układu tuż pod poziomą asymptotą, następnie biegnie po łuku do punktu nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż pionowej asymptoty, przecina oś y w punkcie nawias zero średnik sześć zamknięcie nawiasu i wychodzi poza płaszczyznę układu. Pojawia się z powrotem na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce i wychodzi poza płaszczyznę w tej samej ćwiartce nad pozioma asymptotą. Wykres g ma kształt litery V, jego lewe ramię przechodzi przez punkt nawias minus siedem średnik sześć zamknięcie nawiasu i kończy się w punkcie nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu wychodzi drugie ramię, które przecina oś y w punkcie nawias zero średnik jeden zamknięcie nawiasu i przechodzi przez punkt nawias pięć średnik sześć zamknięcie nawiasu.
Rozwiążmy nierówność .
R14ftBySPO0JE
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 12 do 7 i pionową osią y od minus 2 do dziewięć. W układzie zaznaczono wykresy dwóch funkcji f oraz g. Wykres funkcji f składa się z trzech części i posiada dwie asymptoty. Asymptota pozioma ma równanie: z kolei asymptota pionowa ma równanie <mathx=1. Wykres ten pojawia się na płaszczyźnie w drugiej ćwiartce układu tuż pod poziomą asymptotą, następnie biegnie po łuku do punktu nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż pionowej asymptoty, przecina oś y w punkcie nawias zero średnik sześć zamknięcie nawiasu i wychodzi poza płaszczyznę układu. Pojawia się z powrotem na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce i wychodzi poza płaszczyznę w tej samej ćwiartce nad pozioma asymptotą. Wykres g ma kształt litery V, jego lewe ramię przechodzi przez punkt nawias minus siedem średnik sześć zamknięcie nawiasu i kończy się w punkcie nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu wychodzi drugie ramię, które przecina oś y w punkcie nawias zero średnik jeden zamknięcie nawiasu i przechodzi przez punkt nawias pięć średnik sześć zamknięcie nawiasu. Wykresy przecinają się w punktach: nawias minus pięć średnik cztery zamknięcie nawiasu, nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, nawias siedem średnik osiem zamknięcie nawiasu. Fragmenty wykresy f znajdujące się ponad ramionami wykresu g zostały zaznaczone kolorem.
Odpowiedź: Rozwiązanie nierówności: .
Przykład 3
Rozwiążmy graficznie nierówność .
Rozwiązanie:
Postępując analogicznie jak w przykładzie powyżej, sporządzamy wykres funkcji , gdzie i .
R1ZIwj0NjpJde
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 12 do 7 i pionową osią y od minus 2 do dziewięć. W układzie zaznaczono wykresy dwóch funkcji f oraz g. Wykres funkcji f składa się z trzech części i posiada dwie asymptoty. Asymptota pozioma ma równanie: z kolei asymptota pionowa ma równanie <mathx=1. Wykres ten pojawia się na płaszczyźnie w drugiej ćwiartce układu tuż pod poziomą asymptotą, następnie biegnie po łuku do punktu nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż pionowej asymptoty, przecina oś y w punkcie nawias zero średnik sześć zamknięcie nawiasu i wychodzi poza płaszczyznę układu. Pojawia się z powrotem na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce i wychodzi poza płaszczyznę w tej samej ćwiartce nad pozioma asymptotą. Wykres g ma kształt odwróconej litery V, jego wierzchołek znajduje się w punkcie nawias pięć średnik dwa zamknięcie nawiasu. Lewe ramię przecina oś y w punkcie nawias zero średnik minus trzy zamknięcie nawiasu, a prawe ramię przecina oś x w punkcie nawias siedem średnik zero zamknięcie nawiasu.
Rozwiążmy nierówność
R1VuG1otR81yx
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 12 do 7 i pionową osią y od minus 2 do dziewięć. W układzie zaznaczono wykresy dwóch funkcji f oraz g. Wykres funkcji f składa się z trzech części i posiada dwie asymptoty. Asymptota pozioma ma równanie: z kolei asymptota pionowa ma równanie <mathx=1. Wykres ten pojawia się na płaszczyźnie w drugiej ćwiartce układu tuż pod poziomą asymptotą, następnie biegnie po łuku do punktu nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż pionowej asymptoty, przecina oś y w punkcie nawias zero średnik sześć zamknięcie nawiasu i wychodzi poza płaszczyznę układu. Pojawia się z powrotem na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce i wychodzi poza płaszczyznę w tej samej ćwiartce nad pozioma asymptotą. Wykres g ma kształt odwróconej litery V, jego wierzchołek znajduje się w punkcie nawias pięć średnik dwa zamknięcie nawiasu. Lewe ramię przecina oś y w punkcie nawias zero średnik minus trzy zamknięcie nawiasu, a prawe ramię przecina oś x w punkcie nawias siedem średnik zero zamknięcie nawiasu. Wykresy nie mają punktów wspólnych, wykres f znajdujący się ponad wykresem g został zaznaczony kolorem.
Odpowiedź: Rozwiązanie nierówności: .
Dana nierówność jest nierównością tożsamościową.
Nierówność tożsamościowa
Definicja: Nierówność tożsamościowa
Nierównością tożsamościową nazywamy nierówność, która jest spełniona przez każdą liczbę należącą do dziedziny tej nierównościdziedzina nierówności wymiernejdziedziny tej nierówności.
Przykład 4
Rozwiążmy graficznie nierówność .
Rozwiązanie:
Postępując analogicznie jak powyżej, sporządzamy wykres funkcji , gdzie i .
R1ZIwj0NjpJde
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 12 do 7 i pionową osią y od minus 2 do dziewięć. W układzie zaznaczono wykresy dwóch funkcji f oraz g. Wykres funkcji f składa się z trzech części i posiada dwie asymptoty. Asymptota pozioma ma równanie: z kolei asymptota pionowa ma równanie <mathx=1. Wykres ten pojawia się na płaszczyźnie w drugiej ćwiartce układu tuż pod poziomą asymptotą, następnie biegnie po łuku do punktu nawias minus jeden średnik zero zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż pionowej asymptoty, przecina oś y w punkcie nawias zero średnik sześć zamknięcie nawiasu i wychodzi poza płaszczyznę układu. Pojawia się z powrotem na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce i wychodzi poza płaszczyznę w tej samej ćwiartce nad pozioma asymptotą. Wykres g ma kształt odwróconej litery V, jego wierzchołek znajduje się w punkcie nawias pięć średnik dwa zamknięcie nawiasu. Lewe ramię przecina oś y w punkcie nawias zero średnik minus trzy zamknięcie nawiasu, a prawe ramię przecina oś x w punkcie nawias siedem średnik zero zamknięcie nawiasu.
Zbiór rozwiązań nierówności jest zbiorem pustym.
Odpowiedź: Zbiór rozwiązań nierówności: .
Dana nierówność jest nierównością sprzeczną.
Nierówność sprzeczna
Definicja: Nierówność sprzeczna
Nierównością sprzeczną nazywamy nierówność, której nie spełniona żadna liczba należącą do dziedziny tej nierówności.
Przykład 5
Funkcja jest określona wzorem dla wszystkich liczb rzeczywistych . Rozwiążmy nierówność .
Rozwiązanie:
Obliczamy .
Wówczas
,
możemy zapisać jako
,
.
Naszkicujmy wykresy funkcji , gdzie oraz .
R1NafyMixFMY8
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 6 do 6 i pionową osią y od minus 3 do siedmiu. W układzie zaznaczono dwa wykresy h oraz g. Wykres h jest poziomą prostą o równaniu . Wykres g składa się z trzech części i posiada trzy asymptoty. Dwie pionowe, pierwsza o równaniu oraz oraz asymptotę poziomą o równaniu . Pierwsza część zaczyna w drugiej ćwiartce tuż nad poziomą asymptotą i wychodzi poza płaszczyznę również w drugiej ćwiartce po lewej stronie asymptoty . Druga część wykresu pojawia się w trzeciej ćwiartce układu z prawej strony asymptoty i biegnie po łuku do punktu nawias zero średnik minu jeden zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż lewej strony asymptoty i wychodzi poza płaszczyznę w czwartej ćwiartce układu. Trzecie część pojawia się na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce układu z prawej strony asymptoty i wychodzi poza płaszczyznę układu w tej samej ćwiartce tuż nad poziomą asymptotą. Punkty wspólne dwóch wykresów mają współrzędne: nawias minus trzy średnik dwa zamknięcie nawiasu, nawias trzy średnik dwa zamknięcie nawiasu. Fragmenty wykresu g znajdujące się nad wykresem h zaznaczono kolorem.
Z wykresu możemy odczytać rozwiązanie nierówności .
R1ZdS66h0QgAp
Ilustracja przedstawia układ współrzędnych z poziomą osią x od minus 6 do 6 i pionową osią y od minus 3 do siedmiu. W układzie zaznaczono dwa wykresy h oraz g. Wykres h jest poziomą prostą o równaniu . Wykres g składa się z trzech części i posiada trzy asymptoty. Dwie pionowe, pierwsza o równaniu oraz oraz asymptotę poziomą o równaniu . Pierwsza część zaczyna w drugiej ćwiartce tuż nad poziomą asymptotą i wychodzi poza płaszczyznę również w drugiej ćwiartce po lewej stronie asymptoty . Druga część wykresu pojawia się w trzeciej ćwiartce układu z prawej strony asymptoty i biegnie po łuku do punktu nawias zero średnik minu jeden zamknięcie nawiasu, z tego punktu biegnie wzdłuż lewej strony asymptoty i wychodzi poza płaszczyznę w czwartej ćwiartce układu. Trzecie część pojawia się na płaszczyźnie w pierwszej ćwiartce układu z prawej strony asymptoty i wychodzi poza płaszczyznę układu w tej samej ćwiartce tuż nad poziomą asymptotą. Punkty wspólne dwóch wykresów mają współrzędne: nawias minus trzy średnik dwa zamknięcie nawiasu, nawias trzy średnik dwa zamknięcie nawiasu. Fragmenty wykresu g znajdujące się nad wykresem h zaznaczono kolorem.
Zatem dla .
Odpowiedź: Zbiorem rozwiązań nierówności , gdzie jest zbiór: .
Słownik
dziedzina nierówności wymiernej
dziedzina nierówności wymiernej
dziedziną nierówności wymiernej są wszystkie liczby rzeczywiste za wyjątkiem pierwiastków wielomianu znajdującego się w mianowniku danego wyrażenia
nierówność wymierna
nierówność wymierna
nierównością wymierną z niewiadomą nazywamy nierówność, którą można sprowadzić do postaci
lub lub lub ,
gdzie , są wielomianami, przy czym nie jest wielomianem zerowym