Przeczytaj
Przypomnijmy najpierw definicję potęgi o wykładniku wymiernym.
Jeśli oraz jest liczbą całkowitą, zaś liczbą naturalną większą niż , to:
Zapiszemy w postaci jednej potęgi wyrażenie .
Z definicji potęgi o wykładniku wymiernym:
.
Z własności iloczynu potęg o tych samych podstawach:
.
Z własności potęgowania potęgi:
.
Z własności iloczynu potęg o tych samych podstawach:
.
Z własności potęgowania potęgi:
.
Polecenie zostało wykonane, ale uzyskane wyrażenie ponownie można byłoby zapisać przy pomocy pierwiastka korzystając z definicji potęgi o wykładniku wymiernym .
Uprościmy wyrażenie .
Z definicji potęgi o wykładniku wymiernym:
.
Z własności iloczynu potęg o tych samych podstawach:
.
Z własności potęgowania potęgi:
.
Z definicji potęgi o wykładniku wymiernym:
.
Uprościmy wyrażenie .
Zamienimy najpierw pierwiastki na potęgi
Liczbę możemy przedstawić jako potęgę o podstawie : . Zatem:
.
Możemy teraz, korzystając z własności ilorazu potęg o tych samych podstawach, uprościć iloraz liczb i , otrzymując :
Do licznika powyższego ułamka zastosujemy własność iloczynu potęg o tych samych podstawach:
Pozostaje już tylko zastosować własność ilorazu potęg o tych samych podstawach
Zatem rozważane wyrażenie ma wartość równą .
Rozważymy wyrażenie nieskończone . Zauważmy, że jego wartość jest liczbą dodatnią i oznaczmy jego wartość przez :
Ponieważ wyrażenie po prawej stronie jest liczbą dodatnią, więc możemy obie strony powyższej równości podnieść do kwadratu otrzymując
Zauważmy teraz, że po prawej stronie ponownie pojawiło się początkowe wyrażenie , które oznaczyliśmy przez . Zatem równość przyjmuje postać
, co przekształca się jak następuje:
Korzystając z własności iloczynu równego zeru otrzymujemy, że lub , czyli .
Ponieważ , więc .
W powyższym przykładzie mamy do czynienia z wyrażeniem, które można zdefiniować rekurencyjnierekurencyjnie.
Zauważmy, że wyrażenie nieskończone to nic innego jak nieskończona sekwencja (ciągciąg) liczb: , , , ,
Wprowadźmy oznaczenia , , , ,
Przy takich oznaczeniach możemy zauważyć, że dla dowolnej naturalnej dodatniej liczby prawdziwa jest zależność oraz .
Ogólnie mówiąc wzór rekurencyjny to taki, w którym każdy wyraz, poza pierwszym, jest uzależniony od poprzednich.
Rozważmy liczbę .
Po podniesieniu każdej ze stron do kwadratu otrzymujemy równość , w której ponownie za wyrażenie możemy podstawić otrzymując równość .
Po podniesieniu obu stron do kwadratu, otrzymujemy , czyli , co jest równoważne .
Ponieważ jest liczbą dodatnią, więc , czyli .
Wyrażenie z powyższego przykładu również można zdefiniować rekurencyjnie. W tym przypadku zależność wygląda następująco:
, .
Wykażemy, że jeśli i , to .
Założenia: i .
Teza: .
Dowód
Rozważmy prawą stronę tezy. Z definicji potęgi o wykładniku wymiernym mamy .
Po podstawieniu danej wartości , otrzymujemy .
Możemy teraz skorzystać z własności potęgowania potęgi .
Zamienimy liczbę na potęgę o podstawie i skorzystamy z własności iloczynu potęg o tych samych podstawach:
, co kończy dowód.
Poniżej zastosujemy wzór , który jest prawdziwy dla liczb , .
Korzystając ze wzoru , przekształcimy wyrażenie .
.
Korzystając ze wzoru , przekształcimy wyrażenie .
.
Korzystając ze wzoru , uprościmy wyrażenie .
.
Słownik
przyporządkowanie pewnych obiektów kolejnym liczbom naturalnym dodatnim
odwoływanie się definicji do samej siebie