Przeczytaj
W pierwszej części materiału będziemy posługiwać się pojęciami związanymi z lokatami zakładanymi w banku. Kwotę, którą wpłacamy na lokatę, nazywamy kapitałem początkowymkapitałem początkowym. W czasie trwania lokaty do kapitału początkowego dodawane są odsetkiodsetki, które zależą od oprocentowania lokaty, jej rodzaju i czasu trwania. Gdy likwidujemy lokatę lub upływa jej termin, zgromadzone na lokacie środki nazywamy kapitałem końcowym.kapitałem końcowym.
Lokatę zakładamy po to, aby nasze oszczędności rosły. Zwracamy wtedy uwagę na to, o ile procent w czasie roku zwiększy się kwota wpłacona na lokatę – o tym informuje nas roczna stopa procentowaroczna stopa procentowa. W zależności od rodzaju lokaty odsetki mogą być dopisywane raz w roku lub częściej. Ten proces nazywamy kapitalizacją odsetek. Poniższe przykłady i zadania pozwolą lepiej Ci zrozumieć wszystkie te pojęcia.
W ofercie banku znajdują się trzy rodzaje lokat, na których oprocentowanie kapitału jest równe w stosunku rocznym:
lokata – kapitalizacja odsetekkapitalizacja odsetek ma miejsce po roku;
lokata – kapitalizacja odsetek ma miejsce co pół roku;
lokata – kapitalizacja odsetek ma miejsce co kwartał.
Sprawdzimy, która lokata jest najbardziej korzystna, jeżeli chcemy na nią wpłacić na okres jednego roku.
Rozwiązanie
Lokata
Kapitał początkowy jest równy . Po roku klient banku otrzymuje odsetki w wysokości z , czyli:
.
Oznacza to, że kapitał końcowy jest równy .
Lokata
Kapitał początkowy jest równy . Oprocentowanie roczne jest równe , ale kapitalizacja następuje co pół roku, czyli dwa razy w czasie trwania lokaty.
Po pół roku do kwoty na lokacie zostają dopisane odsetki w wysokości z .
.
Oznacza to, że po pół roku środki zgromadzone na lokacie są równe .
Mija drugie półrocze, pod koniec którego następuje kolejna kapitalizacja odsetek. Klient za ten czas otrzymuje drugą część należnych odsetek w wysokości z , ponieważ na początku drugiego półrocza wartość lokaty była równa . Stąd po drugiej kapitalizacji odsetki są równe:
.
Kwota zgromadzona na lokacie jest więc równa .
Inaczej możemy to zapisać w postaci:
.
Wartość tego wyrażenia jest równa:
Lokata
Kapitał początkowy jest równy . Oprocentowanie roczne jest równe , ale kapitalizacja następuje co kwartał, czyli cztery razy w czasie trwania lokaty.
Po pierwszym kwartale do kwoty na lokacie zostają dopisane odsetki w wysokości z .
.
Oznacza to, że po pół roku środki zgromadzone na lokacie są równe .
.
Pod koniec drugiego kwartału następuje kolejna kapitalizacja odsetek. Do środków zgromadzonych na lokacie dodawane są odsetki w wysokości z , ponieważ na początku drugiego kwartału wartość lokaty była równa . Stąd po drugiej kapitalizacji odsetki są równe:
.
Kwota zgromadzona na lokacie jest więc równa .
Inaczej możemy to zapisać w postaci:
Wartość tego wyrażenia jest równa:
.
Po trzecim kwartale do kwoty zostaną dopisane odsetki w wysokości z kwoty .
.
Kwota zgromadzona na lokacie po trzecim kwartale jest więc równa:
Inaczej możemy to zapisać w postaci:
.
Po czwartym kwartale odsetki są równe:
Kwota zgromadzona na lokacie po trzecim kwartale jest więc równa:
Inaczej możemy to zapisać w postaci:
.
Podsumujmy informacje na temat lokat w tabeli.
lokata | lokata | lokata | |
---|---|---|---|
kapitał początkowy | |||
oprocentowanie roczne | |||
liczba kapitalizacji w czasie roku | |||
kapitał końcowy | |||
wzór na kapitał końcowy | |||
Wnioski
Przy takim samym kapitale początkowym oraz oprocentowaniu rocznym największe zyski (odsetki) uzyska klient, który założy lokatę z większą liczbą kapitalizacji odsetek w czasie trwania lokaty.
Aby obliczyć kapitał końcowy zgromadzony na lokacie w czasie roku, możemy skorzystać ze wzoru:
,gdzie:
– kapitał końcowy,
– kapitał początkowy,
– oprocentowanie roczne (zapisane w postaci ułamka dziesiętnego),
– liczba kapitalizacji w czasie roku.
Oznaczmy jako , wtedy:
Z otrzymanego wzoru i schematu wynika, że kapitał zgromadzony na lokacie rośnie wykładniczo.
Procentem składanym nazywamy sposób oprocentowania wkładu pieniężnego (kapitału początkowego). Polega on na tym, że dochód w postaci odsetek jest doliczany do kapitału początkowego po każdym okresie oszczędzania i wraz z tym wkładem początkowym procentuje w następnym okresie oszczędzania.
Na dwie lokaty w banku wpłacono na okres pięciu lat. Oprocentowanie roczne obu lokat jest takie samo i jest równe . W przypadku pierwszej lokaty kapitalizacja odsetek następuje po każdym roku, natomiast w przypadku drugiej lokaty odsetki zostają obliczone na koniec okresu oszczędzania. Obliczymy wartość kapitału końcowego w przypadku każdej z lokat.
Rozwiązanie
Lokata
W przypadku pierwszej lokaty kapitalizacja odsetek następuje po każdym roku oszczędzania.
Po pierwszym roku kwota zgromadzona na lokacie jest równa:
.
Po drugim roku kwota lokaty ma wartość:
.
Po trzecim roku oszczędzania kwota lokaty jest równa:
.
Zauważmy, że po pięciu latach kapitał zgromadzony na lokacie można obliczyć w następujący sposób:
.
Lokata
W przypadku drugiej lokaty odsetki są obliczane pod koniec okresu oszczędzania. Za każdy rok dolicza się kwotę z .
.
Wnioski
Przy takim samym kapitale początkowym oraz oprocentowaniu rocznym korzystniej jest założyć lokatę, w której kapitalizacja odsetek odbywa się po każdym roku.
W Przykładzie 2. w przypadku lokaty pierwszej mamy do czynienia z procentem składanymprocentem składanym, natomiast w przypadku lokaty drugiej – z procentem prostymprocentem prostym.
Procentem prostymProcentem prostym nazywamy sposób oprocentowania wkładu pieniężnego (kapitału początkowego). Polega on na tym, że dochód w postaci odsetek jest doliczany do kapitału początkowego po każdym okresie oszczędzania i nie jest brany pod uwagę jako wkład w następnym roku – nie jest uwzględniany przy obliczaniu oprocentowania w kolejnym roku.
Zwróćmy uwagę, że w przypadku procentu składanego kapitał rośnie wykładniczo.
Z kolei w przypadku procentu prostego kapitał rośnie liniowo.
Na podstawie przykładów pierwszego i drugiego można sformułować wzór, który pozwala obliczyć kapitał końcowy, jeżeli lokata została założona na kilka lat i kapitalizacja odsetek ma miejsce kilka razy w czasie jednego roku.
Przyjmijmy, że kapitał początkowy został wpłacony na lokatę taką, że:
oprocentowanie roczne jest równe ,
kapitalizacja odsetek ma miejsce razy w ciągu roku,
okres trwania lokaty jest równy lat.
Wtedy kapitał końcowy obliczamy ze wzoru:
gdzie:
– kapitał końcowy,
– kapitał początkowy,
– oprocentowanie roczne (zapisane w postaci ułamka dziesiętnego),
– liczba kapitalizacji w ciągu roku,
– czas trwania lokaty w latach.
W okresie wiosennym w jednym ze sklepów odzieżowych postanowiono zorganizować wyprzedaż kurtek zimowych. Cena kurtki w czasie sezonu była równa . Podczas wyprzedaży cenę kurtki zmniejszano co dwa tygodnie o
. Obliczymy cenę kurtki po tygodniach.
Rozwiązanie
Po upływie kolejnych dwóch tygodni cena kurtki zmniejsza się o . W czasie tygodni cena zostanie obniżona razy. Za każdym razem cenę obniżamy o od ceny obniżonej wcześniej:
pierwsza obniżka:
druga obniżka: .
Można więc zauważyć, że mamy do czynienia z procentem składanym.
Po tygodniach, czyli po pięciu obniżkach, cena kurtki jest równa:
Pan Hubert wpłacił na lokatę, której roczna stopa procentowa jest równa z kapitalizacją odsetek co kwartał. Obliczymy, po ilu latach oszczędzania kapitał końcowy na lokacie przekroczy .
Rozwiązanie
Kapitalizacja odsetek na tej lokacie odbywa się cztery razy w roku przez kilka lat. Skorzystamy więc ze wzoru:
Po podstawieniu danych z treści zadania, otrzymujemy:
Przekształcamy równanie tak, aby wyznaczyć liczbę lat .
Korzystamy z własności logarytmów:
Do obliczenia wartości wyrażenia korzystamy z tablic logarytmów dziesiętnych.
Kapitał końcowy na lokacie założonej przez pana Huberta przekroczy po latach i trzech miesiącach oszczędzania.
Funkcję logarytmiczną i jej wykres można wykorzystać do ustalenia liczby cyfr, za pomocą których zapisujemy daną liczbę.
Zanim jednak wyprowadzimy ogólny wzór, zauważmy pewną prawidłowość. Rozważmy liczbę złożoną z czterech cyfr. Ta liczba spełnia nierówność:
co inaczej możemy zapisać w postaci:
Podobną nierówność możemy zapisać dla :
co inaczej możemy zapisać w postaci:
.
Zwróćmy uwagę, że wykładnik potęgi z prawej strony nierówności jest równy liczbie cyfr danej liczby.
Wyprowadźmy więc ogólny wzór, który umożliwi nam obliczenie liczby cyfr tworzących liczbę. Rozważmy liczbę naturalną , która złożona jest z cyfr. W systemie dziesiętnym ta liczba spełnia nierówność:
Skorzystamy z własności funkcji logarytmicznej, która jest różnowartościowa i monotoniczna.
Zwróćmy uwagę, że .
Powyższą nierówność możemy zapisać w postaci:
Oznacza to, że liczba cyfr , za pomocą której liczbę naturalną zapisujemy w systemie dziesiętnym, jest większa od i mniejsza od .
Narysujmy więc wykresy funkcji oraz w jednym układzie współrzędnych.
Na osi odczytujemy liczbę, natomiast na osi liczbę cyfr, za pomocą których tę liczbę opisujemy (czyli liczbę cyfr jej rozwinięcia dziesiętnego). Za pomocą suwaka możemy zmieniać liczbę.
Wzór, za pomocą którego można obliczyć liczbę cyfr rozwinięcia dziesiętnego liczby , wyznaczymy z nierówności:
,
Aby ustalić liczbę cyfr potrzebujemy znać jedynie część całkowitą liczby , co w matematyce zapisujemy .
Zapis oznacza , czyli .
Z nierówności
wynika więc, że
.
Stąd
Sprawdźmy więc, czy otrzymany wzór działa.
Liczba rzeczywiście ma cztery cyfry.
Za pomocą wzoru można więc ustalić liczbę cyfr, za pomocą których zapiszemy liczbę w systemie dziesiętnym.
Sprawdzimy, za pomocą ilu cyfr zapiszemy liczbę w systemie binarnym.
Rozwiązanie
W systemie binarnym liczby zapisujemy za pomocą zer i jedynek.
system dziesiętny | system binarny |
---|---|
Można zauważyć, że liczba cyfr rozwinięcia binarnego liczby zwiększa się o jedną w przypadku liczb, które są potęgami dwójki.
Liczba jest najmniejszą liczbą, którą w systemie binarnym można zapisać za pomocą dwóch cyfr. Liczba jest najmniejszą liczbą, którą w systemie binarnym można zapisać za pomocą trzech zer i jedynek. Liczba z kolei jest najmniejszą liczbą, którą w systemie binarnym można zapisać za pomocą czterech zer i jedynek.
Liczba spełnia więc nierówność:
czyli
Liczbę w systemie binarnym przedstawiamy jako , czyli za pomocą trzech cyfr.
Podobnie liczba spełnia nierówność:
Liczbę w systemie binarnym przedstawiamy jako , czyli za pomocą czterech cyfr.
Zwróćmy uwagę, że liczba cyfr, za pomocą których przedstawiamy liczbę w systemie binarnym, pojawia się w wykładniku potęgi z prawej strony nierówności. Poczynioną obserwację możemy więc uogólnić
Liczba naturalna , która w rozwinięciu binarnym ma cyfr, spełnia nierówność:
Skorzystamy z własności funkcji logarytmicznej, która jest różnowartościowa i monotoniczna.
Skoro to liczba cyfr, więc .
Wynika stąd, że liczba cyfr , za pomocą której liczbę naturalną zapisujemy w systemie binarnym, jest większa od i mniejsza od .
Narysujmy więc wykresy funkcji oraz w jednym układzie współrzędnych.
Na osi odczytujemy liczbę, natomiast na osi liczbę cyfr, za pomocą których tę liczbę opisujemy (czyli liczbę cyfr jej rozwinięcia binarnego). Za pomocą suwaka możemy zmieniać liczbę.
Wyznaczymy wzór, za pomocą którego można obliczyć liczbę cyfr rozwinięcia binarnego liczby .
,
Aby ustalić liczbę cyfr potrzebujemy znać jedynie część całkowitą liczby , co w matematyce zapisujemy .
Z nierówności
wynika więc, że
.
Stąd
Gdy :
.
Z wykresu również odczytujemy, że liczba ma sześć cyfr rozwinięcia binarnego.
Słownik
dopisanie odsetek do kapitału po upływie określonego czasu
początkowa kwota pieniędzy, wkład pieniężny
końcowa kwota pieniędzy wraz z doliczonymi odsetkami za czas oszczędzania
kwota dopisana do kapitału początkowego po upływie określonego czasu, zysk
sposób oprocentowania wkładu pieniężnego (kapitału początkowego). Polega on na tym, że dochód w postaci odsetek jest doliczany do kapitału początkowego po każdym okresie oszczędzania i nie jest brany pod uwagę jako wkład w następnym roku – nie jest uwzględniany przy obliczaniu oprocentowania w kolejnym roku
sposób oprocentowania wkładu pieniężnego (kapitału początkowego). Polega on na tym, że dochód w postaci odsetek jest doliczany do kapitału początkowego po każdym okresie oszczędzania i wraz z tym wkładem początkowym procentuje w następnym okresie oszczędzania
kwota (koszt), który przysługuje posiadaczowi kapitału w zamian za to, że pożyczył swoje pieniądze; zazwyczaj wyrażona jest jako procent od pożyczonej sumy i obliczana jest za każdy rok, w którym kwota była pożyczona