Wyznaczając  zbiór rozwiązań nierówności wymiernej,  będziemy korzystać  z poniższego twierdzenia.

o równoważności nierówności
Twierdzenie: o równoważności nierówności
  1. ab<0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab<0b0,

  1. ab>0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab>0b0,

  1. ab0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab0b0
    (ab0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab<0 lub a=0),

  1. ab0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab0b0
    (ab0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab>0 lub a=0).

Przypomnijmy algorytm rozwiązywania nierówności wymiernych

I sposób
  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Sprowadzamy nierówność do postaci ogólnej- przenosimy wszystkie wyrażenia na jedną stronę nierówności.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Nierówność wymierną rozwiązujemy doprowadzając ją do równoważnej postaci wielomianowej przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernej (zastępujemy iloraz iloczynem z uwzględnieniem założeń).

  5. Wyznaczamy pierwiastki wielomianupierwiastek wielomianupierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.

  6. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  7. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

II sposób
  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Mnożymy obustronnie nierówność przez kwadrat mianownika lub przez inne wyrażenia, których znak jest jednoznacznie określony.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Wyznaczamy pierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.

  5. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  6. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

Rozwiążmy kilka przykładów.

Przykład 1

Wyznaczamy zbiór rozwiązań danej nierównościzbiór rozwiązań nierówności z jedną niewiadomązbiór rozwiązań danej nierówności 2x+105-x0.

Rozwiązanie:

D=5.

Korzystamy z twierdzenia

ab0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab0b0.

Możemy zapisać nierówność wymierną 2x+105-x0 w postaci równoważnej nierówności iloczynowej

2x+105-x0x5,

-2x+5x-50x5.

Wielomian Wx=-2x+5x-5 ma dwa jednokrotne pierwiastki: -5, 5.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=5 szicujemy wykres.

Reop1Ny5bK538

Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór -;-55;+.

Następny przykład rozwiążemy na kilka sposobów.

Przykład 2

Podajmy zbiór rozwiązań nierówności x2-x2-9>3x.

Określamy dziedzinę nierówności wymiernej:

-x2-90,

x2-9,

czyli D=.

I sposób rozwiązania nierówności wymiernej

Przekształcamy nierówność do postaci ogólnej

x2-x2-9-3x>0,

x2-3x-x2-9-x2-9>0,

x2+3x3+27x-x2-9>0,

Zapisujemy nierówność w postaci równoważnej nierówności iloczynowej

x2+3x3+27x-x2-9>0,

-x3x2+x+27x2+9>0.

Jedynym jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu Wx=-x3x2+x+27x2+9 jest liczba 0.

RTA3F0Y0qwL5v

Na podstawie fragmentu wykresu nierówności wielomianowej odczytujemy zbiór tych wszystkich argumentów, dla których funkcja wielomianowa przyjmuje wartości dodatnie. Zbiorem rozwiązań nierówności wymiernej jest przedział -;0.

II sposób rozwiązania nierówności wymiernej

x2-x2-9>3x |·-x2-9

Daną nierówność wymierną możemy pomnożyć obustronnie przez -x2-9, ponieważ dla każdej liczby rzeczywistej x prawdziwa jest nierówność -x2-9<0.

Zwrot nierówności zmienia się na przeciwny, ponieważ nierówność mnożymy obustronnie przez wyrażenie ujemne.

Stąd

x2<3x·-x2-9,

x2<-3x3-27x,

3x3+27x+x2<0,

x3x2+x+27<0.

Wielomian Rx=x3x2+x+27 ma jeden pierwiastek jednokrotny: 0.

Współczynnik przy najwyższej potędze zmiennej x jest dodatni.

Szkicujemy fragment wykresu funkcji wielomianowej y=Rx.

R1FgPvVH2y8Pd

Zbiorem rozwiązań nierówności x2-x2-9>3x jest przedział -;0.

III sposób rozwiązania nierówności wymiernej

x2-x2-9>3x |·-x2-92

Daną nierówność możemy pomnożyć obustronnie przez -x2-92.

Wyrażenie -x2-92 jest dodatnie dla każdej liczby ze zbioru D=.

Zwrot nierówności pozostanie bez zmiany, ponieważ nierówność mnożymy obustronnie przez wyrażenie dodatnie.

Wówczas

x2-x2-9·-x2-92>3x·-x2-92,

x2·-x2-9>3x·-x2-92.

Przenieśmy wszystkie wyrażenia na jedną stronę nierówności

x2·-x2-9-3x·-x2-92>0.

Wyłączmy x·-x2-9 przed nawias.

Zatem

x·-x2-9x-3-x2-9>0

x·-x2-93x2+x+27>0.

Jedynym jednokrotnym pierwiastkiem wielomianu Sx=x·-x2-93x2+x+27 jest liczba 0.

Poniżej przedstawmy fragment wykresu funkcji wielomianowej y=Sx.

RFAgVsgoWR2ne

Odczytujemy zbiór tych wszystkich argumentów, dla których funkcja wielomianowa przyjmuje wartości dodatnie.

Zbiorem rozwiązań nierówności jest przedział -;0.

Warto zauważyć, że zbiór rozwiązań danej nierówności jest taki sam, mimo zastosowania kilku sposobów rozwiązania zadania.

Przykład 3

Wyznacz zbiór rozwiązań nierówności 2x-1x3-3x2x-2x3+x2.

Założenie: x3-3x20, x3+x20

x2x-30, x2x+10

x0, x3, x-1.

D=-1;0;3.

Rozkładamy na czynniki wyrażenia występujące w mianowniku

2x-1x2x-3x-2x2x+1.

Pomnóżmy obie strony nierówności przez x2.

Wyrażenie x2 jest dodatnie dla każdej liczby ze zbioru D.

Zwrot nierówności pozostaje bez zmiany

2x-1x-3x-2x+1.

Sprowadźmy nierówność do postaci ogólnej

2x-1x-3-x-2x+10,

2x-1x+1-x-2x-3x-3x+10,

2x2+x-1-x2-5x+6x-3x+10,

2x2+x-1-x2+5x-6x-3x+10,

x2+6x-7x-3x+10.

Korzystamy z twierdzenia

ab0 wtedy i tylko wtedy, gdy ab0b0.

Inaczej zapisujemy nierówność w postaci równoważnej nierówności iloczynowej

x2+6x-7x-3x+10,

x+7x-1x-3x+10.

Wielomian Wx=x+7x-1x-3x+1 ma cztery pierwiastki jednokrotne: -7, -1, 1, 3.

Współczynnik przy najwyższej potędze zmiennej x jest dodatni.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=-1;0;3 szkicujemy wykres.

R4qePQouUIZvd

Odczytujemy zbiór argumentów, dla których funkcja wielomianowa przyjmuje wartości nieujemne.

Zbiorem rozwiązań nierówności wymiernej 2x-1x3-3x2x-2x3+x2 jest zbiór -;-7-1;00;13;+.

Słownik

zbiór rozwiązań nierówności z jedną niewiadomą
zbiór rozwiązań nierówności z jedną niewiadomą

każda liczba rzeczywista, która spełnia tę nierówność.

dziedzina nierówności wymiernej
dziedzina nierówności wymiernej

dziedziną nierówności wymiernej są wszystkie liczby rzeczywiste za wyjątkiem pierwiastków wielomianu W2x znajdującego się w mianowniku danego wyrażenia W1xW2x

D= x: W2x=0

pierwiastek wielomianu
pierwiastek wielomianu

pierwiastkiem wielomianu Wx nazywamy liczbę rzeczywistą a, dla której Wa=0