Przeczytaj
Chrom
Chrom jest czwartym metalem przejściowym, położonym w układzie okresowym w bloku d. W związkach chemicznych atomy chromu występują najczęściej na II, III i VI stopniu utlenienia.
Konfiguracja elektronowa | ||
atom chromu | ||
kation chromu(II) | ||
kation chromu(III) |
Metalurgia
Chrom ulega pasywacji pod wpływem stężonego kwasu azotowego(V) i siarkowego(VI) oraz na powietrzu. W wyniku tego procesu zostaje pokryty warstewką tlenku chromu(III), która stanowi warstwę ochronną. Warto pamiętać, że chrom jest metalem o ujemnym potencjale elektrochemicznym, nie reaguje z wodą, a w reakcji z kwasem solnym i rozcieńczonym kwasem siarkowym(VI) tworzy – obok wydzielonego wodoru – związki na II (warunki beztlenowe) lub III stopniu utlenienia (warunki tlenowe), np.:
Względnie wysoka twardość i odporność na korozję niestopowego chromu sprawia, że służy do powlekania powierzchni (chromowaniechromowanie). Jest najpopularniejszym metalem do powlekania blach, z ponadprzeciętną trwałością w porównaniu z innymi metalami.
Przeprowadź doświadczenie. Rozwiąż problem badawczy i zweryfikuj hipotezę. W formularzu zapisz swoje obserwacje, a następnie sformułuj wnioski.
Problem badawczy:
Jakie związki chromu można wykorzystać do pokrywania przedmiotów stalowych?
Hipoteza:
Do pokrywania przedmiotów stalowych można wykorzystać chlorek chromu(III).
Sprzęt:
elektrolizer;
bateria;
stalowy kluczyk;
statyw;
uchwyty;
pipeta.
Odczynniki:
roztwór wodny chlorku chromu(III);
sztabka chromu.
Instrukcja wykonania doświadczenia:
Wprowadź roztwór do elektrolizera.
Sztabkę chromu zamontuj jako anodę.
Na katodzie zamontuj stalowy kluczyk.
Połącz katodę i anodę ze źródłem prądu stałego (baterii). Katodę podłącz do ujemnego bieguna baterii, a anodę do dodatniego bieguna baterii. Następnie umieść elektrody w roztworze chlorku chromu(III).
Obserwuj zachodzące zmiany.
Pigmenty
Nazwa pierwiastka () pochodzi od gr. chrṓma, co znaczy „barwa”. To określenie ma związek z intensywną barwą, jaką posiadają związki chromu. Z uwagi na tę właściwość, wiele związków chromu znalazło zastosowanie w postaci pigmentów. Wśród najczęściej używanych barwników można wymienić:
Inne zastosowania
Roztwory soli i mają bardzo intensywne barwy (zieloną i pomarańczową, a roztwory soli także żółtą - np. chromian potasu), które wykorzystuje się w fotochemii i technikach kolorymetrycznych.
Dichromian(VI) potasu, :
mieszanina stężonego kwasu siarkowego(VI) i dichromianu(VI) potasu, zwana chromianką; ma silne właściwości utleniające i stosowana jest do czyszczenia naczyń laboratoryjnych (należy pamiętać o tym, że jest trująca);
utleniacz w przemyśle chemicznym i preparatyce laboratoryjnej;
stosowany do produkcji barwników, w elektrolizie, pirotechnice, wyrobie szkła, klejów, farbiarstwie, w fotografii, w litografii i w przemyśle ceramicznym.
Jeszcze do niedawna w alkomatach stosowano barwną reakcję chemiczną z dichromianem(VI) potasu. Gdy pary alkoholu stykają się z kryształami, pokrytymi pomarańczowym dichromianem, kolor zmienia się z pomarańczowego na zielony. Stopień zmiany koloru jest bezpośrednio związany z poziomem alkoholu w oddechu podejrzanego. W próbce wydychanego powietrza etanol utlenia się do kwasu octowego zgodnie z równaniem reakcji:
Chromian sodu, :
stosowany jako półprodukt podczas otrzymywania dichromianu sodu z chromitu;
służy do otrzymywania pigmentów, np. żółtego chromianu ołowiu(II), , lub zielonego tlenku chromu(III) .
Chlorek chromu(II), :
stosowany w syntezie organicznej; stał się prekursorem innych nieorganicznych i metaloorganicznych kompleksów chromu.
Słownik
nakładanie na powierzchnię przedmiotów metalowych (najczęściej stalowych) warstwy chromu — ochronno‑dekoracyjnej lub techn. (np. w celu zwiększenia odporności na ścieranie pierścieni tłokowych, regeneracji zużytych części, zwiększenia żaroodporności)
żółcień królewska; chromian(VI) ołowiu(II), PbCrOIndeks dolny 44; żółty pigment nieorganiczny
(łac. passivus „bierny”) pasywowanie; proces chem. lub elektrochem., który powoduje zwiększenie odporności korozyjnej metalu, w wyniku wytworzenia na jego powierzchni bardzo cienkiej, szczelnej i dobrze związanej z podłożem warstewki tlenków lub soli
Bibliografia
Anger G., Halstenberg J., Hochgeschwender K., Scherhag C., Korallus U., Knopf H., Schmidt P., Ohlinger M., Chromium Compounds- Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH 2000.
Bielański A., Podstawy Chemii nieorganicznej, t. 1‑2, Warszawa 2010.
Krzeczkowska M., Loch J., Mizera A., Repetytorium chemia: Liceum - poziom podstawowy i rozszerzony, Warszawa - Bielsko‑Biała 2010.