$s{p}^3$ Kiedy atom węgla łączy się z czterema innymi atomami za pomocą czterech wiązań typu sigma ($\sigma$). Są one skierowane ku narożom czworościanu foremnego (tetraedru). Schemat hybrydyzacji typu $s{p}^3$ powstałej na skutek wymieszania się orbitali: jednego typu s i trzech typu p. Na ilustracji znajduje się trójwymiarowy układ współrzędnych. Zaznaczono osie: iks, igrek, zet. Oś zet jest pionowa i skierowana do góry, dwie pozostałe znajdują się w poziomie, przy czym oś iks skierowana jest po skosie w prawo za płaszczyznę monitora, a oś igrek po skosie w prawo przed płaszczyznę monitora. Pomiędzy osiami iks igrek występuje kąt prosty, podobnie pomiędzy osiami iks zet oraz igrek zet. Zwężenie ósemki znajduje się w samym środku układu, czyli w punkcie przecięcia osi i nie należy do orbitalu. Zatem orbital ten składa się z dwóch części pierwsza znajduje się nad osią igrek a druga pod i nazywa się je lobami. Powstałe orbitale stanowią, każdy jeden duży i jeden mały lob odchodzące od początku układu współrzędnych. Loby te zorientowane są w przestrzeni trójwymiarowej iks igrek zet. Pierwszy duży lob znajduje się nad osią iks wzdłuż osi zet, z kolei mały lob tworzący razem z nim orbital znajduje się po przeciwnej stronie osi iks również wzdłuż osi zet. Pozostałe trzy duże loby zlokalizowane są poniżej płaszczyzny wyznaczonej przez osie iks i igrek, w taki sposób, że pomiędzy wszystkimi lobami występują kąty równe sto dziewięć stopni i dwadzieścia osiem minut. Małe loby są przeciwlegle zlokalizowane względem dużych. Zatem orbital składa się z dwóch części pierwsza znajduje się nad osią igrek a druga pod i nazywa się je lobami. Dwa loby tworzą kształt przypominający strukturę wyznaczoną przez trójwymiarową obracającą się wzdłuż własnej osi ósemkę. Zwężenie ósemki znajduje się w samym środku układu, czyli w punkcie przecięcia osi i nie należy do orbitalu. Pomiędzy orbitalami występują kąty wynoszące sto dziewięć stopni i dwadzieścia osiem minut., $s{p}^2$ Kiedy atom węgla tworzy trzy wiązania typu sigma ($\sigma$) i jedno wiązanie typu pi ($\pi$). Wiązania są skierowane ku narożom trójkąta równobocznego, co powoduje, że atom węgla oraz trzy bezpośrednio z nim związane atomy leżą na jednej płaszczyźnie. Schemat hybrydyzacji typu $s{p}^2$ powstałej na skutek wymieszania się orbitali: jednego typu s i dwóch typu p. Na ilustracji znajduje się trójwymiarowy układ współrzędnych. Zaznaczono osie: iks, igrek, zet. Oś zet jest pionowa i skierowana do góry, dwie pozostałe znajdują się w poziomie, przy czym oś iks skierowana jest po skosie w prawo za płaszczyznę monitora, a oś igrek po skosie w prawo przed płaszczyznę monitora. Pomiędzy osiami iks igrek występuje kąt prosty, podobnie pomiędzy osiami iks zet oraz igrek zet. Powstałe orbitale stanowią każdy jeden duży i jeden mały lob odchodzące od początku układu współrzędnych. Loby te zorientowane są w płaszczyźnie iks igrek. Pierwszy duży lob znajduje się nad osią igrek wzdłuż osi iks, z kolei mały lob tworzący razem z nim orbital znajduje się po przeciwnej stronie osi igrek również wzdłuż osi iks. Pozostałe dwa duże loby zlokalizowane są odpowiednio w trzeciej i czwartej ćwiartce płaszczyzny wyznaczonej przez osie, z kolei małe loby w pierwszej i w drugiej. Pomiędzy orbitalami występują kąty wynoszące sto dwadzieścia stopni., $sp$ Kiedy atom węgla tworzy dwa wiązania typu sigma ($\sigma$) i dwa wiązanie typu pi ($\pi$). Wiązania te są skierowane w przeciwne strony, a kąt między nimi wynosi $180°$. Dzięki temu atom węgla oraz dwa bezpośrednio z nim związane atomy leżą na jednej prostej. Schemat hybrydyzacji typu s p powstałej na skutek wymieszania się orbitali typu s i p . Powstała hybryda składa się z dwóch orbitali. Na ilustracji znajduje się trójwymiarowy układ współrzędnych. Zaznaczono osie: iks, igrek, zet. Oś zet jest pionowa i skierowana do góry, dwie pozostałe znajdują się w poziomie, przy czym oś iks skierowana jest po skosie w prawo za płaszczyznę monitora, a oś igrek po skosie w prawo przed płaszczyznę monitora. Pomiędzy osiami iks igrek występuje kąt prosty, podobnie pomiędzy osiami iks zet oraz igrek zet. W układzie wzdłuż osi iks zlokalizowane są orbitale typu s p. Każdy kształtem przypomina strukturę wyznaczoną przez trójwymiarową obracającą się wzdłuż własnej osi ósemkę (dla typowego zapisu cyfry osiem oś ta skierowana jest pionowo i dzieli na dwie równe części strukturę). Jedna z części znajduje się nad osią igrek, a druga pod. Zwężenie ósemki znajduje się w samym środku układu, czyli w punkcie przecięcia osi i nie należy do orbitalu. Zatem orbital ten składa się z dwóch części pierwsza znajduje się nad osią igrek a druga pod i nazywa się je lobami. Każdy orbital stanowi jeden duży i jeden mały lob. W przypadku pierwszego orbitalu duży lob odchodzi nad oś igrek, a mały pod, a w przypadku drugiego jest odwrotnie. Pomiędzy dużymi lobami, jak i pomiędzy małymi, z uwagi na fakt, iż zlokalizowane są one wzdłuż osi iks znajduje się kąt sto osiemdziesiąt stopni.