bg‑orange

Wodne roztwory jonów dichromianowychVI

Roztwory wodne, które zawierają jony chromianoweVI CrO42-, mają barwę żółtą. Po zakwaszeniu powstają z kolei jony dichromianoweVIdichromianyVIdichromianoweVI Cr2O72- o barwie pomarańczowej. Są one stosowane w laboratorium jako odczynniki utleniające.

Reakcja redukcjireakcja utleniania‑redukcjiReakcja redukcji chromuVI przebiega zgodnie z równaniem:

Cr2O72-aq+14 H3O+(aq)+6 e-2 Cr3+(aq)+21 H2O
bg‑orange

Zastosowanie roztworów jonów dichromianowychVI w alkomatach

Zmiana barwy jest bardzo charakterystyczna i łatwa do zaobserwowania. Dlatego znalazła zastosowanie do wykrywania obecności etanolu w wydychanym powietrzu w testerach trzeźwości czyli alkomatachalkomat (tester trzeźwości)alkomatach.

DichromianVI amonu utlenia alkoholalkoholealkohol do aldehydu, a sam redukuje się do związków chromuIII, czemu towarzyszy zmiana barwy z pomarańczowej na zieloną.

Jak zmieniają się stopnie utlenienia węgla w tej reakcji?

R1SOhrz9hirAE1
Schemat przedstawia utlenienie etanolu do etanalu.
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

W cząsteczce etanolu utlenianiu ulega tylko atom węgla połączony z grupą hydroksylową. Stopień utlenienia zmienia się z -I na I w grupie aldehydowej. Grupa -CH3 pozostaje niezmieniona.

1
Polecenie 1

Czy potrafisz uzgodnić równanie poniższej reakcji i przeprowadzić bilans elektronowy?

CH3CH2OH+K2Cr2O7+H2SO4CH3CHO+K2SO4+Cr2SO43+H2O
R125VcOcySgaL
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
R15sPAMKrsZk0
(Uzupełnij).
Dla zainteresowanych

Jak oblicza się stopnie utlenienia w związkach organicznych?

Stopień utlenienia węgla w związku organicznym zależy od tego, z jakimi atomami jest on połączony. Oblicza się go podobnie jak w przypadku atomów innych pierwiastków w związkach nieorganicznych.

Wiązanie

Wkład do stopnia utlenienia atomu

CC

0

CH

-I

CO

I

Na przykład w etanolu:

R1R5YwvdBMbMB
Wzór strukturalny etanolu
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Węgiel połączony z grupą hydroksylową tworzy:

  • 1 wiązanie z atomem węgla;

  • 2 wiązania z atomami wodoru;

  • 1 wiązanie z atomem tlenu.

Jego stopień utlenienia obliczymy następująco:

1·0+1·I+2·-I=-I

Węgiel z grupy metylowej tworzy:

  • 1 wiązanie z atomem węgla;

  • 3 wiązania z atomami wodoru.

Jego stopień utlenienia obliczymy następująco:

1·0+3·-I=-III
1
Ciekawostka
RNq3cDdoEorMT
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Źródło: Rob Mieremet / Anefo, domena publiczna.
Dla zainteresowanych

Produkt reakcji utleniania alkoholi zależy od jego rzędowościrzędowość alkoholirzędowości. Alkohole I-rzędowe można utlenić do aldehydów, a II-rzędowe do ketonów.

R1EPUs2RS1dWJ
Produktem reakcji utleniania chromianemVI potasu w środowisku kwaśnym propon‑1 olu jest propanal, a produktem utleniania propan-2-olu jest keton – propan-2-on (aceton).
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

dichromianyVI
dichromianyVI

sole kwasu dichromowegoVI, zawierają anion Cr2O72-

reakcja utleniania‑redukcji
reakcja utleniania‑redukcji

polega na wymianie elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki donora (czyli reduktora) do akceptora (czyli utleniacza); przejawia się tym, że pierwiastki występują na innych stopniach utlenienia w produktach niż w substratach i w ten sposób łatwo odróżniać reakcje redoks od innych

alkohole
alkohole

pochodne węglowodorów, które w cząsteczkach mają co najmniej jedną grupę hydroksylową, połączoną grupą alkilową

rzędowość alkoholi
rzędowość alkoholi

alkohole, w których grupa OH znajduje się na końcu łańcucha węglowego, nazywamy pierwszorzędowymi (I-rzędowymi), a alkohole, w których grupa OH występuje przy „wewnętrznych” atomach węgla mogą być II- i III-rzędowe

alkomat (tester trzeźwości)
alkomat (tester trzeźwości)

urządzenie do mierzenia stężenia alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu

Bibliografia

Czerwiński A., Czerwińska A., Jelińska‑Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 1, Warszawa 2002, s. 297‑327.

Czerwińska A., Jelińska‑Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 2, Warszawa 2003, s. 1138‑167.

Piosik R., Karawajczyk B., Technika demonstracji i ćwiczenia laboratoryjne z metodyki nauczania chemii i ochrony środowiska, Gdańsk 2004, s. 118‑119.