Przeczytaj
Przypomnijmy najpierw definicję układu równań liniowych z dwiema niewiadomymi.
Układem równań liniowych z dwiema niewiadomymi nazywamy koniunkcję dwóch równań pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi.
Układ taki przyjmuje postać
gdzie:
oraz – oznaczają niewiadome,
, , oraz – współczynniki przy niewiadomych odpowiednio oraz , przy czym przynajmniej jedna z pary liczb i oraz i jest różna od zera,
i – nazywamy wyrazami wolnymi.
Aby rozwiązać układ równań liniowych
możemy zastosować jedną z metod:
metodę podstawiania;
metodę przeciwnych współczynników;
metodę wyznacznikową.
Rozwiazywanie układów równań metodą podstawiania polega na:
wyznaczeniu dowolnej niewiadomej z dowolnego równania,
podstawieniu tak uzyskanego wyrażenia do drugiego z równań w miejsce wyznaczonej niewiadomej,
rozwiązaniu otrzymanego równania z jedną niewiadomą,
podstawieniu otrzymanej wartości niewiadomej do pierwszego równania.
Metoda przeciwnych współczynników polega na pomnożeniu obu stron jednego lub każdego równania przez dowolną liczbę różną od zera, tak aby przy jednej z niewiadomych otrzymać przeciwne współczynniki, dzięki czemu po dodaniu do siebie równań stronami można obliczyć jedną z niewiadomych.
Aby rozwiązać układ równań metodą wyznacznikową, musimy obliczyć trzy liczby:
wyznacznik główny – utworzony ze współczynników znajdujących się przy niewiadomych i
wyznacznik niewiadomej oznaczany – utworzony poprzez zastąpienie w wyznaczniku głównym kolumny współczynników przy niewiadomej kolumną wyrazów wolnych
wyznacznik niewiadomej oznaczany – utworzony poprzez zastąpienie w wyznaczniku głównym kolumny współczynników przy niewiadomej kolumną wyrazów wolnych
Jeśli wyznacznikwyznacznik główny , to taki układ równań nazywamy układem Cramera.
Układ ten ma dokładnie jedno rozwiązanie (jest oznaczony), które możemy wyznaczyć za pomocą wzorów Cramera
Rozwiążemy układ równań .
Korzystając ze wzorów skróconego mnożenia, doprowadzamy układ równań do postaci
Następnie, redukując wyrazy podobne, otrzymujemy układ równań
Jest to układ równań liniowych z dwiema niewiadomymiukład równań liniowych z dwiema niewiadomymi. Jego rozwiązanie możemy znaleźć, stosując metodę wyznacznikową.
Obliczamy wyznacznik główny.
Obliczamy wyznacznik niewiadomej .
Obliczamy wyznacznikwyznacznik niewiadomej .
Korzystając ze wzorów Cramera
Obliczamy wartości niewiadomych.
A zatem rozwiązaniem tego układu równań jest para liczb .
Rozwiążemy układ równań .
Doprowadzamy układ równań do najprostszej postaci.
W pierwszym równaniu odejmujemy wyrażenie od obu stron równania.
W drugim równaniu stosujemy wzór skróconego mnożenia i mnożymy sumy algebraiczne przez liczbę, opuszczając w ten sposób nawiasy.
Korzystając ze wzoru skróconego mnożenia, pierwsze z równań możemy zapisać w postaci .
W drugim równaniu redukujemy wyrazy podobne.
A zatem jest to układ równań liniowych:
Rozwiążmy ten układ równań liniowych metodą przeciwnych współczynnikówmetodą przeciwnych współczynników.
Mnożymy obie strony pierwszego równania przez .
Dodajemy równania stronami, następnie obliczamy wartość niewiadomej :
Podstawimy otrzymaną wartość do równania i obliczamy wartość niewiadomej .
Rozwiązaniem tego układu równań jest para liczb .
Rozwiążemy układ równań .
Pierwsze równanie to iloczyn sum algebraicznych.
Wiemy, że .
Więc powyższy układ równań możemy zapisać w postaci
A zatem układ równań jest równoważny alternatywie dwóch układów równań liniowych.
Każdy z tych układów możemy rozwiązać np. metodą podstawianiametodą podstawiania.
Wyznaczamy niewiadomą z drugiego równania.
Podstawiamy wyznaczone wyrażenie do pierwszego równania w miejsce niewiadomej i obliczamy wartość niewiadomej .
Podstawiając obliczoną wartość do drugiego równania, obliczamy niewiadomą .
A zatem rozwiązaniem układu równań są dwie pary liczb:
.
Rozwiążemy układ równań .
Korzystając ze wzorów skróconego mnożeniawzorów skróconego mnożenia, możemy zapisać układ w postaci
A następnie:
Korzystając ponownie z twierdzenia , otrzymujemy alternatywę czterech układów równań liniowych równoważną danemu układowi .
Każdy z tych układów równań rozwiązujemy dowolną metodą.
Pierwszy układ równań:
Drugi układ równań:
Trzeci układ równań:
Czwarty układ równań:
Rozwiązaniem układu równań są trzy pary liczb:
Rozwiążemy układ równań .
Aby rozwiązać taki układ równań, możemy skorzystać z podstawienia .
A zatem liczby oraz muszą być nieujemne.
Układ równań przyjmuje wtedy postać
Taki układ równań liniowych możemy rozwiązać metodą wyznacznikową.
A więc
A zatem
Stąd
Rozwiązaniem układu równań są zatem cztery pary liczb:
.
Słownik
układ równań liniowych postaci:
przy czym liczby odpowiednio i oraz i nie mogą być jednocześnie zerami
metoda polegająca na wyznaczeniu dowolnej niewiadomej z dowolnego równania i podstawieniu tak uzyskanego wyrażenia do drugiego z równań w miejsce wyznaczonej niewiadomej
metoda polegająca na pomnożeniu obu stron jednego lub każdego równania przez dowolną liczbę różną od zera, tak aby przy jednej z niewiadomych otrzymać przeciwne współczynniki, dzięki czemu po dodaniu do siebie równań stronami można obliczyć jedną z niewiadomych
liczba postaci: