Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Pojęcie łamanej i jej rodzaje

łamana
Definicja: łamana

Łamaną nazywamy figurę geometryczną, którą można przedstawić jako sumę skończonej liczby odcinków, w taki sposób, że:

  • dowolne dwa odcinki mogą mieć co najwyżej wspólny koniec (co najwyżej jeden punkt wspólny),

  • odcinki można tak uporządkować (ponumerować), aby koniec jednego odcinka (oprócz ewentualnie ostatniego) był początkiem następnego.

Wtedy odcinki tworzące łamaną nazywamy bokami tej łamanej, a końce tych odcinków nazywamy wierzchołkami łamanej.

RhnkyPJo4cxkV
przykłady łamanej

Zauważmy, że gdyby pierwszą z figur potraktować jako sumę mnogościową tylko trzech odcinków, to ta figura nie spełniałaby warunków opisanych w definicji łamanej. Musimy więc dostrzec podział dwóch spośród tych odcinków i mówić o łamanej składającej się z pięciu boków.

Zauważmy, że nie każdą figurę zbudowaną ze skończonej liczby odcinków nazwiemy łamaną. W szczególności, jeśli jakieś dwa kolejne odcinki w naszej figurze będą współliniowe i będą miały więcej niż jeden punkt wspólny, to taka figura nie będzie łamaną. Na rysunku poniżej odcinki o numerach 5 i 6 mają więcej niż jeden punkt wspólny.

R1YDDS6qntzkf
Przykład figury, która jest skończona sumą uporządkowanych odcinków, ale nie jest łamaną

Zauważmy, że każdą łamaną, w szczególności ze względu na wymóg uporządkowania odcinków, da się narysować „bez odrywania” ołówka od kartki, czyli łamana jest figurą unikursalnąfigura unikursalnafigurą unikursalną. Tym samym, te figury, które są zbudowane ze skończonej liczby odcinków, ale których nie da się narysować „bez odrywania” ołówka od kartki, nie będą łamaną.

RHO3GQ2wnUu1G
przykłady figur, które są skończoną sumą odcinków, ale nie są łamaną
łamana zwyczajna
Definicja: łamana zwyczajna

Łamana, której dwa kolejne odcinki nie leżą na jednej prostej oraz żaden punkt tej łamanej nie należy do więcej niż dwóch odcinków, nazywa się łamaną zwyczajną.

łamana zamknięta
Definicja: łamana zamknięta

Łamana zwyczajna jest zamknięta, jeśli koniec ostatniego odcinka pokrywa się z początkiem pierwszego odcinka. W przeciwnym razie łamaną nazywa się otwartą.

R1IwsZlXKBETz
łamana zwyczajna zamknięta
R1Qf5ksM2iUJ2
łamana zwyczajna otwarta
łamana wiązana
Definicja: łamana wiązana

Łamaną nazywamy wiązaną, jeśli istnieje takie uporządkowanie (taki podział na sumę odcinków), przy którym ta łamana ma punkt należący do więcej niż dwóch odcinków.

RSpbEZQwrD9Ty
przykłady łamanych wiązanych

Drugi z powyższych wielokątów jest przykładem wielokąta gwiaździstegowielokąt foremny gwiaździstywielokąta gwiaździstego - jest to jeden spośród dwóch siedmiokątów gwiaździstych.

wielokąt
Definicja: wielokąt

Wielokątem (inaczej wielobokiem, n-kątem, n-bokiem) nazywamy płaska figurę geometryczną ograniczoną łamaną zwyczajną zamkniętą o n bokach, gdzie n3, wraz z tą łamaną.

wielokąt wypukły
Definicja: wielokąt wypukły

Wielokątem, który jest figurą wypukłą nazywamy wielokątem wypukłym.

o wielokącie wypukłym
Twierdzenie: o wielokącie wypukłym

Wielokąt jest wypukły wtedy i tylko wtedy, gdy spełniony jest jeden z poniższych warunków:

  • każde dwa punkty wielokąta można połączyć odcinkiem zawartym w tym wielokącie;

  • wszystkie kąty wewnętrzne wielokąta są wypukłe;

  • wielokąt zawiera wszystkie swoje przekątne.

Zagadnienie izoperymetryczne

Dla każdego wielokąta możemy obliczyć jego obwód, który jest sumą długości boków łamanej, która jest brzegiem danego wielokąta. Podobnie możemy obliczać pole każdego wielokąta, np. sprowadzając to zagadnienie do obliczenia sumy pól rozłącznych trójkątów, na które można podzielić każdy wielokąt (tzw. triangulacja). Rozważmy dwunastokąt foremny o obwodzie równym 1, taki jak na rysunku, którego triangulacja (podział na rozłączne trójkąty) została wyznaczona przez promienie okręgu opisanego na tym wielokącie.

RRBUuEndWEP1U

Zauważmy, że tg15°=12·112h. Wtedy h=124tg15° i pole dwunastokąta jest równe p=1212·112·h=1212·112·124tg15°=148·tg15°=148·2-3=3+2480,077751. Przechodząc do zagadnień izoperymetrycznych, zacznijmy od tego, że termin „izoperymetria” ma swój źródłosłów w przedrostku „izos” – równy, taki sam oraz „perimetros” – obwód. Klasyczne zagadnienie izoperymetryczne, przywołane m.in. przez Zenodora na przełomie III i II wieku p.n.e. głosi, że wśród wielokątów o ustalonym obwodzie i o jednakowej liczbie boków wielokąt foremnywielokąt foremnywielokąt foremny ma największe pole. Z kolei podstawowe twierdzenie izoperymetryczne głosi, że wśród wszystkich krzywych na płaszczyźnie o ustalonym obwodzie, figurę o największym polu ogranicza okrąg. Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że ten aspekt przywołany został przez Adama Mickiewicza w IV księdze „Panu Tadeusza”, gdy wspomina o fortelu zastosowanym przez Dydonę – ta miała obiecane, że dostanie tyle ziemi, ile obejmie skóra wołu. Pocięła więc skórę na wąskie paski i utworzyła z nich okrąg, a na terenie w ten sposób wydzielonym miała powstać Byrsa – najstarsza dzielnica Kartaginy.

Okazuje się, że dla dowolnych figur o polu P i obwodzie L prawdziwa jest nierówność 4π·PL21, a iloraz Q=4π·PL2 zwany jest ilorazem izoperymetrycznym.

Zbadajmy iloraz izoperymetrycznyiloraz izoperymetrycznyiloraz izoperymetryczny dla koła. Mamy: 4π·PL2=4π·πr22πr2=1. Okazuje się, że jest to jedyna figura, dla której ten iloraz jest jedynką. Twierdzenie Zenodora można sformułować wykorzystując zdefiniowany wyżej iloraz.

o ilorazie izoperymetrycznym
Twierdzenie: o ilorazie izoperymetrycznym

Spośród wszystkich wielokątów o danym obwodzie największy iloraz izoperymetryczny ma wielokąt foremny.

Przywołane wyżej twierdzenia przyjmiemy bez dowodu. Przyjrzymy się jednak zagadnieniom, które z tymi zależnościami są związane.

problem odwrotny izoperymetrii dla trójkąta
Twierdzenie: problem odwrotny izoperymetrii dla trójkąta

Ze wszystkich trójkątów o ustalonej podstawie i równych polach trójkąt równoramienny ma najmniejszy obwód.

Dowód

Rozważmy dowolny trójkąt ABC o różnych bokach. Poprowadźmy prostą równoległą do podstawy AB, przechodząca przez punkt C. Niech D będzie punktem wspólnym tej prostej i symetralnej odcinka AB, jak na rysunku.

RTX2kmPamwnS6

Wtedy trójkąt ABD jest równoramienny i pola trójkątów ABCABD są równe. Niech B' będzie obrazem punktu B w symetrii względem prostej CD.

Wtedy BC=CB', BD=DB' oraz punkty A, D, B' są współliniowe i AD=DB'. Rozważmy obwód trójkąta ABC: AB+BC+AC. Mamy wówczas AB+BC+AC=AB+CB'+AC. Z nierówności trójkąta wynika, że AC+CB'AB', ale AB'=AD+DB'. Zatem: AB+BC+ACAB+BD+AD. Ale ostatnia suma opisuje obwód trójkąta równoramiennego ABD. Stąd teza.

Słownik

figura unikursalna
figura unikursalna

figura, którą można nakreślić jednym pociągnięciem ołówka (bez jego odrywania od kartki), nie prowadząc go nigdy po linii już nakreślonej

iloraz izoperymetryczny
iloraz izoperymetryczny

ilorazem izoperymetrycznym figury płaskiej o polu P i obwodzie L nazywamy liczbę 4π·PL2

wielokąt foremny gwiaździsty
wielokąt foremny gwiaździsty

n-kątem foremnym gwiaździstym nazywamy łamaną zamkniętą o n wierzchołkach, utworzoną z tych przekątnych n-kąta foremnego, które mają równą długość

wielokąt foremny
wielokąt foremny

wielokątem foremnym nazywamy taki wielokąt, którego wszystkie boki mają taką samą długość i kąty wewnętrzne są przystające (mają równe miary)