Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Niebezpieczny wpływ polityki

R1ECYvAjIfiq51
Krystyna Kersten, zwana królową polskiej historii najnowszej, historyk i publicystka zajmująca się dziejami najnowszymi Polski; jedna z najpopularniejszych autorek wydawanych w tzw. podziemiu. Zasłynęła m.in. wydaną w 1985 r. książką Narodziny systemu władzy. Polska 1943–1948. W swoich wypowiedziach dotyczących bilansu okresu PRL-u postulowała rezygnację z ocen o charakterze ogólnym, gdyż jak twierdziła, w wielu przypadkach w dziedzictwie PRL »winien« i »ma« tak dalece się przenikają, iż niejednokrotnie zjawiska negatywne i pozytywne są ze sobą nierozerwalnie związane (cytat za: Antoni Dudek, Historia i polityka po 1989 roku, depot.ceon.pl, s. 51).
Jak rozumiesz przytoczony cytat?
Źródło: dozwolony użytek, dostępny w internecie: poznan.wikia.org.

Spór o ocenę PRL‑uPolska Rzeczpospolita Ludowa (PRL)PRL‑u rozgorzał zaraz po przemianach roku 1989 i był właściwie przedłużeniem debaty, która toczyła się jeszcze w okresie rządów komunistycznych. Ocena tego okresu napotykała od początku na szereg trudności i stała się jednym z czynników silnie różnicujących środowisko historyków.

Pierwsza trudność w ocenie czasów PRL‑u wynika z faktu, że wpływ na nią wywierały i nadal wywierają siły polityczne. Od początku w debacie na temat dziedzictwa okresu rządów komunistycznych na równi z historykami brali udział publicyści i politycy. Siłą rzeczy zatem ocena PRL‑u uległa upolitycznieniu, a jej oficjalny obraz i promowana polityka historyczna zależały od tego, jaka ekipa sprawowała władzę – czy ta związana z systemem peerelowskim, czy ta z opozycją. Ludzie z kręgów SolidarnościSolidarnośćSolidarności lub innych ugrupowań opozycyjnych negowali dorobek okresu władzy komunistycznej i cały powstały wtedy system polityczny. Przeciwnicy opozycji natomiast przychylniejszym okiem spoglądali na czasy PRL‑u, argumentując, że po II wojnie światowej była to jedyna możliwa forma państwowości gwarantująca odbudowę kraju ze zniszczeń.

Klimat polityczny sporu nie pozostał bez wpływu na środowisko historyczne. Historycy sami mieli określone poglądy polityczne i byli zaangażowani po jednej albo po drugiej stronie konfliktu politycznego, w związku z czym ich głos w dyskusji rzadko był neutralny, a ich ocena rzadko miała charakter obiektywny. Nawet po upływie ponad 30 lat od upadku komunizmu emocje związane z tym okresem są nadal silne i wpływają na jego ocenę.

Terra incognita

Dodatkowo historycy badający Polskę Ludową musieli niejednokrotnie mierzyć się z trudnościami związanymi z brakami w materiałach źródłowych oraz kwestią ich wiarygodności. Dużo było tzw. białych plambiałe plamybiałych plam – przeinaczeń, niedomówień, zafałszowań, różnych utrwalonych stereotypów. Z jednej strony wynikało to z tego, że duża część materiału źródłowego nie była dostępna, a z drugiej – z silnego wpływu ideologii. Pewne zagadnienia, np. dotyczące wzajemnych stosunków polsko‑sowieckich, po prostu oceniane były zgodnie z linią partyjną. Dodatkowo dokumenty, do których mieli dostęp badacze, powstawały często z inicjatywy aparatu władzy, m.in. protokoły przesłuchań, dokumenty świadczące o współpracy z SBSłużba Bezpieczeństwa (SB)SB. Historykom analizującym te materiały groziło przejmowanie jednostronnej perspektywy. Wszystko to w znaczący sposób utrudniało dotarcie do prawdy i dokonanie wyważonej oceny czasów PRL‑u.

R1GSQhZXTEnY4
Dawne archiwum Instytutu Pamięci Narodowej przy ul. Towarowej w Warszawie. Jest to instytucja o charakterze państwowym, powstała w roku 1999. Zajmuje się działalnością edukacyjną, badawczą, a także prowadzi śledztwa w sprawie dawnych zbrodni i współpracy z SB w czasach PRL-u. Ma uprawnienia lustracyjne. W archiwach IPN gromadzone są m.in. zasoby związane z działalnością polskich Służb Bezpieczeństwa.
Jak myślisz, dlaczego zdecydowano się na powołanie takiej instytucji?
Źródło: Adrian Grycuk, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

Po dwóch stronach frontu

Ostateczny bilans danej epoki czy okresu nigdy nie jest łatwy, a ten dotyczący czasów władzy komunistycznej okazał się z wielu przyczyn wyjątkowo trudny. Bilans dorobku Polski Ludowej można zawrzeć w dwóch ocenach. Obie różnią się w sposób zasadniczy. Pierwsza ma charakter afirmatywny. Historycy reprezentujący tę opcję z mniejszymi lub większymi zastrzeżeniami uważają, że ogólnie okres Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej był (biorąc pod uwagę zniszczenia powojenne) korzystny dla kraju. Po przeciwnej stronie są ci, którzy w sposób krytyczny podchodzą do dziedzictwa PRL‑u, wskazując, że był to okres zniewolenia i utraty suwerenności.  Szczególnie negatywny obraz okresu PRL‑u jawił się w kontekście analizy zbrodni popełnionych przez system od końca II wojny światowej (m.in. aresztowania i skazywanie działaczy polskiego podziemia). Oczywiście ten dychotomiczny (dualistyczny) podział jest mocno uproszczony. W jednych kwestiach badacze mogą przyjmować stanowisko afirmatywne, a w innych krytyczne. Mimo że historycy raczej wystrzegają się dobitnych ocen, to i tak przez sam subiektywny dobór faktów można się domyślić, jaka jest ich opinia.

Płaszczyzny sporu

RU5YyIPODfkY31
Przemówienie Władysława Gomułki na pl. Defilad w Warszawie 24 października 1956 r., które wygłosił kilka dni po objęciu stanowiska I sekretarza KC PZPR. Dojście do władzy Gomułki było przyjęte z wielkimi nadziejami i – mimo późniejszego powrotu do bardziej represyjnej polityki – oznaczało koniec epoki totalitaryzmu panującej w okresie stalinizmu. W większości prac historycznych wydarzenie to stanowi cezurę w ocenie ustroju PRL-u i stopnia jej uzależnienia od ZSRS.
Jaka atmosfera panuje podczas przemówienia? Zwróć uwagę na słuchaczy.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Jest kilka zasadniczych płaszczyzn sporu między uczestnikami debaty na temat oceny PRL‑u. Pierwsza dotyczy kwestii suwerenności. Część historyków argumentuje, że po zakończeniu II wojny światowej naród polski cały czas znajdował się w stanie zniewolenia i w swego rodzaju protektoracie sowieckim, choć oczywiście na przestrzeni kolejnych lat stopień tego uzależnienia ulegał pewnym przeobrażeniom. Według przeciwstawnej koncepcji Polska pozostawała w stanie uzależnienia od ZSRS jedynie do 1956 r., kiedy to uzyskała pewne atrybuty suwerenności w polityce wewnętrznej oraz pewną swobodę działania w polityce zagranicznej.

Druga płaszczyzna sporu o ocenę PRL‑u dotyczy tego, czy i ewentualnie w jakim okresie Polska Rzeczpospolita Ludowa była państwem totalitarnym. Ogólnie w tej kwestii panuje względna zgoda co do tego, że do czasów odwilży związanej ze śmiercią Stalina (1953 r.) i przejęcia władzy w ZSRS przez Nikitę Chruszczowa (1956 r.) system polityczny w Polsce nosił więcej cech totalitarnych niż autorytarnych. Natomiast dyskusja toczy się wokół tego, na ile można posługiwać się pojęciem totalitaryzmu w odniesieniu do późniejszych czasów – okresu gomułkowskiego i gierkowskiego.

Kolejną sprawą, która na równi z poprzednimi różnicuje środowisko historyczne, jest bilans społeczno‑ekonomiczny okresu PRL‑u – czy był dodatni, czy ujemny. Z jednej strony podnoszono temat dorobku w postaci rozwoju przemysłu i ciągle wzrastających wskaźników produkcji, z drugiej wskazywano na zacofanie gospodarcze Polski w porównaniu z innymi krajami, które po II wojnie światowej startowały z takiego samego lub podobnego poziomu.

Te trzy zagadnienia są najważniejsze, ale istnieje też wiele innych, które stanowią tło zażartych dyskusji o tym, czy ogólny bilans PRL‑u jest pozytywny, czy negatywny – np. kwestia roli i znaczenia Solidarności, stopień inwigilacji duchowieństwa, sprawa opozycji politycznej itd. Być może z upływem czasu zawikłanie spraw historycznych w politykę będzie coraz mniejsze i dzięki temu stan naszej wiedzy na temat poszczególnych aspektów PRL‑u się poszerzy, a tym samym łatwiej będzie o całościowe spojrzenie i ocenę.

RBrPdkLUqMOyC1
Wykres przedstawiający ocenę PRL-u przez opinię publiczną na przestrzeni 14 lat, od roku 2000 do 2014.
Jakie różnice dostrzegasz w ocenie PRL-u na przestrzeni 14 lat? Jak myślisz, z czego może to wynikać?
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL)
Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL)

okres w dziejach państwa polskiego umownie trwający od 1945 do 1989 r., kiedy przewodnią rolę odgrywała partia komunistyczna, a kraj znajdował się w strefie wpływów Związku Sowieckiego

Solidarność
Solidarność

związek zawodowy powstały w 1980 r. pod przywództwem Lecha Wałęsy, później ruch społeczny dążący do zmiany systemu

Służba Bezpieczeństwa (SB)
Służba Bezpieczeństwa (SB)

organ bezpieczeństwa państwa istniejący w okresie PRL‑u, podległy Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, odpowiedzialny za zagwarantowanie bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego

afirmacja
afirmacja

(z łac. affirmatio – potwierdzenie, przyjęcie) uznanie czegoś za dobre i pozytywne

Instytut Pamięci Narodowej
Instytut Pamięci Narodowej

urząd państwowy powołany w 1999 r., zajmujący się działalnością badawczą, edukacyjną, archiwalną oraz prowadzący śledztwa i lustracje

białe plamy
białe plamy

(łac. terra incognita – ziemia nieznana) nazwa pochodzi od tego, w jaki sposób zaznaczano na dawnych mapach miejsca nieznane; w sensie przenośnym termin używany dla oznaczenia niedopowiedzeń, przeinaczeń i przekłamań, ewentualnie spraw jeszcze niezbadanych z powodu braków w materiale źródłowym

wydawnictwo podziemne
wydawnictwo podziemne

wydawnictwo funkcjonujące w krajach, w których istniała cenzura, działało bez zezwolenia władz

Słowa kluczowe

PRL, ocena PRL, historiografia, Polska w latach 1981–1989, komunizm w Polsce

Bibliografia

A. Friszke, Spór o PRL w III Rzeczypospolitej (1989–2001), tekst dostępny online: polska1918‑89.pl.

R. Stobiecki, Spór o PRL. Metodologiczne oblicze debaty, tekst dostępny online: kulturaihistoria.umcs.lublin.pl.

A. Dudek, Historia i polityka w Polsce po 1989 roku, tekst dostępny online: depot.ceon.pl.

R. Kaczmarek, Historia Polski 1914–1989, PWN, Warszawa 2010.