Mikołaj Sęp‑Szarzyński Sonet IIII. O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem

Pokój – szczęśliwość, ale bojowanie
Byt nasz podniebny. On srogi ciemności
HetmansrogiHetman i świata łakomełakomełakome marności
O nasze pilno czynią zepsowanieczynią zepsowanieczynią zepsowanie.

Nie dosyć na tym, o nasz możny Panie!
Ten nasz dom – ciało, dla zbiegłych lubościzbiegle luboscizbiegłych lubości,
Niebacznie zajźrząc duchowi zwierzchnościzajźrząc duchowi zwierzchnościzajźrząc duchowi zwierzchności,
Upaść na wieki żądać nie przestanie.

Cóż będę czynił w tak straszliwym boju,
Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?
Królu powszechny, prawdziwy pokoju,

Zbawienia mego jest nadzieja w Tobie!
Ty mnie przy sobie postaw, a przezpiecznie
Będę wojował i wygram statecznie.

sep Źródło: Mikołaj Sęp‑Szarzyński, Sonet IIII. O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem.

Daniel Naborowski Impresa

Calando, poggiando – To na dół, to do góry

Świat – morze, człowiek – okręt od burzy niesiony,
Przygody – skryte skały, szczęście – wiatr szalony.
Gdzie styr umysł statecznystyr umysł statecznystyr umysł stateczny, gdzie sam rozum rządzi,
Gdzie cnota CynozuraCynozuraCynozura, takowy nie błądzi:
To na dół, to do góry, to w bok wały porzewały porzewały porze,
Tak pogody zażywa, jako niesie morze.
Nic stałego na świecie, ponieważ i wdzięcznawdzięcznawdzięczna
Pochodnia Tytanowapochodnia TytanowaPochodnia Tytanowa, błędna twarz miesięcznabłędna twarz miesięcznabłędna twarz miesięczna
Za niebieskim obrotem zachodzą i wstają.
Cóż człowiek, jeśli nieba swą odmianę mają!

daniel Źródło: Daniel Naborowski, Impresa.