Przeczytaj
U większości wodnych kręgowców − bezżuchwowców, ryb, larw płazów (głównie ogoniastych) − narządem wymiany gazowejwymiany gazowej są skrzela. Mogą mieć postać prymitywnych worków, pierzastych zewnętrznych wyrostków lub płatów (listków) zamkniętych w jamie skrzelowej.
Workowate skrzela minoga
U minoga − przedstawiciela prymitywnej gromady kręgowców krągłoustych − narząd oddechowy stanowi siedem par worków skrzelowych.
Skrzela zewnętrzne
Skrzela zewnętrzneSkrzela zewnętrzne stanowią narząd oddechowy larw płazów ogoniastych (u których funkcjonują przez cały okres życia larwalnego), larw płazów bezogonowych (ale tylko we wczesnym etapie rozwoju larwalnego) oraz u neotenicznychneotenicznych larw niektórych płazów, np. aksolotla – larwy ambystomy meksykańskiej.
Skrzela wewnętrzne
Skrzela wewnętrzneSkrzela wewnętrzne występują u ryb. Są osadzone są na łukach skrzelowychłukach skrzelowych (kostnych lub chrzęstnych) i zamknięte w jamie skrzelowej.
Osadzone na łukach skrzelowych listki skrzelowe oraz blaszki skrzelowe tworzą dużą powierzchnię wymiany gazowej.
Więcej na temat wymiany gazowej w skrzelach ryb dowiesz się tutaj.
Słownik
samorzutne, nieodwracalne mieszanie się cząsteczek lub jonów w wyniku ich chaotycznych ruchów. Zachodzi zgodnie z różnicą stężeń − ze środowiska o większym stężeniu do środowiska o mniejszym stężeniu, aż do momentu uzyskania stanu równowagi
parzyste (prawe i lewe) chrzęstne lub kostne elementy szkieletu, wchodzące w skład trzewioczaszki
zdolność płciowego rozmnażania się zwierząt w stadium larwalnym
narządy oddechowe służące do wymiany gazowej w wodzie, zamknięte w specjalnych komorach skrzelowych (u ryb − w jamie skrzelowej)
narządy oddechowe w postaci wypustek powierzchni ciała, okryte cienkim nabłonkiem, umożliwiające wymianę gazową w wodzie
proces wymiany gazów oddechowych (tlenu i dwutlenku węgla) między organizmem, a otoczeniem oraz między płynami ustrojowymi, a komórkami ciała. Opiera się na zjawisku dyfuzji − zgodnie z różnicą ciśnień parcjalnych