Schemat przedstawia wymianę gazową w skrzelach ryb, która zachodzi bardzo efektywnie dzięki mechanizmowi przeciwprądowemu. Na pierwszej ilustracji widoczna jest głowa ryby. W stronę jej pyska skierowana jest strzałka oznaczona numerem 1, podpisana jako przepływ wody. Przez skórę ryby prześwitują czerwone, żebrowate struktury oznaczone numerem 2, podpisane jako łuk skrzelowy. Na wierzchu ciała ryby widoczna jest półkolista, oznaczona numerem 3 pokrywa skrzelowa. Poniżej widoczny jest łuk skrzelowy w przybliżeniu. Numerem 4 oznaczony jest czerwony, cienki przewód - tętnica odprowadzająca krew utlenowaną , a numerem 5 równoległy do niego, niebieski cienki przewód - 5 tętnica doprowadzająca krew odtlenowaną. Na nich osadzone są oznaczone numerem 6 kostne łuki skrzelowe, od których dołączone są podpisane numerem 7 listki skrzelowe w postaci cienkich, ostrych struktur odchodzących na boki. Następny rysunek przedstawia z kolei zbliżenie łuku skrzekowego w jego środkowej części. W niebieskim, wąskim przewodzie znajduje się oznaczona numerem 10 krew uboga w tlen, a równolegle do niej, w czerwonym przewodzie oznaczona numerem 11 krew bogata w tlen. Łączą je oznaczone numerem 9, położone poprzecznie do nich blaszki skrzelowe umieszczone w równych odstępach. Mają postać okrągłych, równoległych do siebie struktur. W ich wnętrzu znajdują się naczynia włosowate, do połowy czerwone, a od połowy niebieskie. Numerem 8 na schemacie zaznaczono przepływ krwi naczyniami włosowatymi w blaszce.