Replikacja DNA to proces biosyntezy DNA, w wyniku którego z jednej dwuniciowej cząsteczki DNA powstają dwie cząsteczki DNA identyczne pod względem sekwencji nukleotydów. Do każdej z dwóch „starych” nici DNA zostaje dobudowana „nowa” nić. W wyniku tego procesu ilość DNA w komórce zostaje podwojona. Proces replikacji DNA jest bardzo precyzyjny i stanowi podstawę przekazywania identycznej informacji genetycznej do nowych komórek.

To stosunkowo krótka faza, w której komórka rośnie i przygotowuje się do podziału. Zachodzi m.in. synteza białek niezbędnych do tworzenia wrzeciona podziałowego i składników błon komórkowych oraz budowa organelli. W komórkach zwierzęcych podwajają się centriole.

MitozamitozaMitoza to podział jądra komórkowego poprzedzony interfazą. W wyniku mitozy powstają dwa jądra potomne – każde z nich otrzymuje taki sam zestaw chromosomów jak ten, który miało jądro komórkowe przed podziałem. Faza ta składa się z profazyprofazaprofazy, metafazymetafazametafazy, anafazyanafazaanafazy i telofazytelofazatelofazy. Jądro komórkowe ulega dezintegracji, a z chromatyny formują się chromosomy. Ponieważ w fazie S interfazy nastąpiła replikacja, obie chromatydychromatydachromatydy zawierają takie same cząsteczki DNA. Jedna jest kopią drugiej. Następnie chromatydy każdego chromosomu rozdzielają się i przemieszczają do przeciwnych biegunów komórki. Proces mitozy trwa ok. godziny (z dość dużymi odchyleniami, najdłużej kilka godzin); okres między dwoma kolejnymi mitozami może trwać od ośmiu godzin do ponad roku.

W fazie tej dochodzi do podziału cytoplazmy po podziale jądra komórkowego. W komórkach zwierzęcych polega ona na przewężaniu się komórki w wyniku kurczenia pierścienia (bruzdy podziałowej) złożonego z miofilamentów aktynowych i miozynowych, ostatecznie rozdzielającego komórkę na dwie potomne. Natomiast u roślin wytwarzana jest nowa ściana komórkowa z udziałem wrzeciona cytokinetycznego (fragmoplastu) – struktury zbudowanej z mikrofilamentów i mikrotubul.

Rk18FDhCVwnQ3

Schemat w górnej części obrazuje cytokinezę w komórce roślinnej. Pierwszy rysunek przedstawia zbliżoną do prostokąta komórkę, w której wyraźnie zaznaczona jest na czerwono ściana komórkowa. W środku komórki oznaczone są fragmoplasty oraz inne niewielkie elementy. Na drugim rysunku kolejna faza cytokinezy: podobny schemat, jednak pośrodku zaznaczony jest linią prostą fragment nowo utworzonej ściany komórkowej wewnątrz komórki. Ostatni rysunek przedstawia podzieloną na dwie komórkę z rozdzielającą ją ścianą komórkową i jądrem komórkowym w każdej z tych części. Na dole schematu widoczna jest cytokineza w komórce zwierzęcej. Owalna komórka przewęża się w części środkowej, pierścień kurczliwy pośrodku tworzy bruzdę podziałową. W jądrze komórkowym tworzy się otoczka jądrowa, a chromosomy ulegają dekondensacji. W wyniku tego jądro dzieli się na dwa, a komórka rozdziela się na dwie potomne.

Po zakończeniu fazy GIndeks dolny 1₁ komórki mogą wejść w fazę spoczynku GIndeks dolny 0₀. Komórki takie zaprzestają aktywności podziałowej. Niektóre z nich mogą wrócić po pewnym czasie do cyklu komórkowego i znów zacząć się dzielić, a niektóre po zróżnicowaniu się nie powrócą już nigdy do podziału komórkowego.