Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Krótka historia przyczyn polskich emigracji do 1989 r.

Duże fale emigracji Polaków pojawiają się od minimum 200 lat. Po upadku I Rzeczypospolitej Polacy zaczęli rozjeżdżać się po świecie. Jako legioniści napoleońscy trafili na Haiti, aby tłumić tamtejsze powstanie, i część z nich tam została. Po upadku powstań narodowych w XIX w. powstańcy uciekali z ziem polskich, głównie do Francji, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Niemiec i Ameryki Północnej lub byli zsyłani przez władze carskie w głąb Rosji.

W II połowie XIX w. pojawiła się także emigracjaemigracjaemigracja zarobkowa trwająca do 1939 r. Robotnicy szukali zatrudnienia w krajach europejskich – Francji, Belgii i Niemczech, a chłopi wyjeżdżali głównie do Stanów Zjednoczonych, Kanady, Brazylii i Argentyny.

Po II wojnie światowej, w okresie PRL, można wyróżnić emigrację z powodów politycznych, prześladowań antysemickich (np. polscy Żydzi emigrujący po wydarzeniach marcowych) oraz emigrację ekonomiczną. Głównymi kierunkami tej ostatniej były: Wielka Brytania, Irlandia, Niemcy, Austria, Włochy, Belgia, Kanada i Stany Zjednoczone.

Największe skupiska Polaków poza krajem

W kraju mieszka około 38 milionów Polaków, a poza jego granicami kolejne 12 do 15 milionów (niektórzy badacze twierdzą, że nawet 20 milionów). Według tych szacunków Polacy stanowią naród przeszło 50‑milionowy. Jeśli około ¼ Polaków mieszka na emigracji, to sytuuje to naród polski jako czwarty emigrujący w świecie – po Chińczykach, Niemcach i Włochach.

R14RL7y7KPCYU1
Mapa świata, Kraje zamieszkałe przez Polaków i Polonię. na której zaznaczone są: Liczebność: 2000–10 000; Elementy: Rumunia liczba Polaków: 10 000 główne skupiska: Bukareszt, Bukowina (wartość: 10000), Norwegia liczba Polaków: 8 000 główne skupiska: Oslo, Moss, Halden (wartość: 8000), Urugwaj liczba Polaków: 8 000 główne skupiska: Montevideo (wartość: 8000), Słowacja liczba Polaków: 6 000 główne skupiska: przy granicy z Polską (wartość: 6000), Nowa Zelandia liczba Polaków: 6 000 główne skupiska: Wellington, Auckland (wartość: 6000), Gruzja liczba Polaków: 6 000 (wartość: 6000), Mołdawia liczba Polaków: 6 000 główne skupiska: Beltsy, Styrcza (wartość: 6000), Meksyk liczba Polaków: 6 000 główne skupiska: Acapulco, Cancun, Mexico City (wartość: 6000), Chile liczba Polaków: 6 000 główne skupiska: Santiago de Chile (wartość: 6000), Paragwaj liczba Polaków: 6 000 główne skupiska: Asuncion (wartość: 6000), Estonia liczba Polaków: 5 000 główne skupiska: Tallin (wartość: 5000), Turkmenistan liczba Polaków: 5 000 (wartość: 5000), Uzbekistan liczba Polaków: 5 000 (wartość: 5000), Wenezuela liczba Polaków: 4 000 główne skupiska: Caracas (wartość: 4000), Izrael liczba Polaków: 4 000 (wartość: 4000), Emiraty Arabskie liczba Polaków: 3 000 główne skupiska: Dubaj (wartość: 3000), Finlandia liczba Polaków: 3 000 główne skupiska: Helsinki, Tampere (wartość: 3000), Luksemburg liczba Polaków: 3 000 (wartość: 3000), Bułgaria liczba Polaków: 3 000 główne skupiska: Sofia (wartość: 3000), Peru liczba Polaków: 3 000 główne skupiska: Lima (wartość: 3000), Portugalia liczba Polaków: 2 000 główne skupiska: Lizbona (wartość: 2000)11 000–50 000; Elementy: Austria liczba Polaków: 50 000 główne skupiska: Wiedeń, Graz, Linz, Leoben (wartość: 50000), Grecja liczba Polaków: 50 000 główne skupiska: Ateny (wartość: 50000), Włochy liczba Polaków: 50 000 główne skupiska: Rzym, Katania, Palermo, Bolonia, Wenecja, Padwa, Mediolan (wartość: 50000), Republika Południowej Afryki liczba Polaków: 35 000 główne skupiska: Johannesburg, Kapsztad (wartość: 35000), Hiszpania liczba Polaków: 20 000 główne skupiska: Barcelona (wartość: 20000), Węgry liczba Polaków: 20 000 główne skupiska: Budapeszt, Tatabanya, Komarom (wartość: 20000), Szwajcaria liczba Polaków: 20 000 główne skupiska: Zurych, Winterthur, Sankt Gallen, Genewa, Lozanna (wartość: 20000), Dania liczba Polaków: 16 000 główne skupiska: Kopenhaga, Nykobing (wartość: 16000)51 000–100 000; Elementy: Czechy liczba Polaków: 100 000 główne skupiska: Zaolzie, Praga (wartość: 100000), Kazachstan liczba Polaków: 100 000 główne skupiska: okolice Kokczetawu, Akmoła, Ałma Ata, Karaganda (wartość: 100000), Szwecja liczba Polaków: 100 000 główne skupiska: Sztokholm, Malmö, Göteborg (wartość: 100000), Łotwa liczba Polaków: 80 000 główne skupiska: Ryga, Daugavpils, Lipawa, Krasław, Rzeżyca, Jełgawa (wartość: 80000), Belgia liczba Polaków: 70 000 główne skupiska: Antwerpia, okręg Limburgia, rejon Liege (wartość: 70000)101 000–500 000; Elementy: Rosja liczba Polaków: 400 000 główne skupiska: Moskwa, Petersburg; Syberia (wartość: 400000), Argentyna liczba Polaków: 350 000 główne skupiska: Buenos Aires, Rosario, Cordoba, Santa Fe (wartość: 350000), Litwa liczba Polaków: 350 000 główne skupiska: Wilno; rejony: solecznicki, wileński, święciański, trocki, janowski, koszedarski, klejdański i kowieński (wartość: 350000), Australia liczba Polaków: 200 000 główne skupiska: Melbourne, Sydney (wartość: 200000), Niderlandy liczba Polaków: 120 000 główne skupiska: Brabancja, Rotterdam, Amsterdam, Haga, Utrecht (wartość: 120000), Irlandia liczba Polaków: 120 000 główne skupiska: Dublin (wartość: 120000)501 000–1 000 000; Elementy: Kanada liczba Polaków: 800 000 główne skupiska: Toronto, Winnipeg, Montreal, Vancouver (wartość: 800000), Białoruś liczba Polaków: 9 000 000–10 600 000 główne skupiska: obwód grodzieński (wartość: 1000000), Wielka Brytania liczba Polaków: 800 000 główne skupiska: Londyn, Manchester, Birmingham (wartość: 800000)1 000 001–2 000 000; Elementy: Niemcy liczba Polaków: 2 000 000 główne skupiska: Berlin (wartość: 2000000), Brazylia liczba Polaków: 1 500 000 główne skupiska: Kurtyba; stany: Parana, Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Sao Paulo (wartość: 1500000), Francja liczba Polaków: 1 050 000 główne skupiska: Paryż (wartość: 1050000), Ukraina liczba Polaków: 1 100 000 główne skupiska: Lwów; obwody: żytomierski, chmielnicki (wartość: 1100000)powyżej 2 000 000; Elementy: Stany Zjednoczone liczba Polaków: 9 000 000–10 600 000 główne skupiska: Chicago, Nowy Jork, Detroit (wartość: 10600000)
Oprac. na podst.: Liczebność Polonii na świecie..., 15.04.2013, polskiinternet.com [dostęp: 20.04.2020].
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Przyczyny emigracji Polaków współcześnie

R10rsOFnErJ0m
Zjawisko „working poor Polacy, obok Greków, należą do najbardziej zapracowanych ludzi w Unii Europejskiej. Zarobki osób pracujących często są tak niskie, że ludzie szukają dodatkowego zatrudnienia, aby utrzymać swoją rodzinę. Wyższe zarobki w innych krajach skłaniają więc do emigracji. Obecnie to właśnie powód ekonomiczny jest podstawowym, jeśli chodzi o decyzję o emigracji., Bezrobocie Początek wieku XXI w Polsce to czas wysokiego bezrobocia. Po wejściu Polski w struktury UE jednym z głównych powodów wyjazdu była niemożność znalezienia pracy w kraju., Poziom edukacji Dotyczy to w pierwszej kolejności studentów. Ambitni młodzi Polacy chcą studiować w krajach, których uczelnie należą do najlepszych na świecie i znajdują się choćby na tzw. liście szanghajskiej. Poza tym pokutuje pogląd, że uczelnie zachodnie nie są tak archaiczne, jak polskie szkoły wyższe, gdzie nauczanie przez doświadczanie i działanie nadal nie jest powszechne. Nie do końca jest to prawdą, co obrazują międzynarodowe sukcesy studentów z polskich uczelni. Bez dobrej bazy dydaktycznej i aktywnych metod nauczania byłoby to niemożliwe. Wielu studentów wyjeżdża też na wymiany studenckie. Dzięki temu uzyskują dyplomy dwóch uczelni, co ułatwia im start na rynku pracy. Poza tym zachodnie uczelnie są lepiej dofinansowane i przeznaczają wyższe granty na badania naukowe., Wyższy standard życia Przeciętny Niemiec, nawet pracując za najniższe stawki, zarabia zdecydowanie więcej niż przeciętny Polak. Dzięki temu, mimo wysokich kosztów utrzymania, w Niemczech standardy życia zarówno osobistego, jak i zawodowego, zachęcają Polaków do osiedlania się na terytorium tego kraju. Podobnie przyciągają m.in. Wielka Brytania, Holandia, Norwegia, Francja. Według emigrujących życie w tych krajach jest prostsze niż w ojczyźnie. Ponadto, czują się tam bardziej doceniani na polu zawodowym., Rodzina zagranicą Jeśli ktoś z rodziny osiadł na stałe za granicą i dobrze mu się wiedzie, to inni członkowie danej rodziny bardziej są skłonni do tej osoby dołączyć i szukać szczęścia na emigracji., Poglądy Polska ma opinię kraju konserwatywnego, w którym prym wiedzie wiara katolicka. Osoby, które tego nie akceptują, wolą znaleźć swoje miejsce gdzieś na emigracji., Organizacja państwa Są osoby, które uważają, że podatki w Polsce są za wysokie, a przepisy i biurokracja tak rozbudowane, że zarówno przedsiębiorstwa, jak i przeciętni obywatele nie radzą sobie z nimi. Wyjeżdżają do krajów, w których według nich jest to zdecydowanie lepiej i prościej zorganizowane., Styl życia U części Polaków mieszkających za granicą, zwłaszcza w krajach pozaeuropejskich, powodem emigracji była chęć prowadzenia spokojniejszego trybu życia, bez pośpiechu, na własnych warunkach. Dodatkowo, w związku z pandemią rozwinęły się możliwości pracy zdalnej, co jeszcze ułatwia zmianę miejsca zamieszkania na to wymarzone. Można pracować w Polsce, a mieszkać na wyspach Atlantyku czy Pacyfiku., Globalizacja W ramach globalizacji można zauważyć dwa zjawiska: przemieszczanie się kapitału, który przenosi się w miejsca, gdzie jest wykwalifikowana, tania siła robocza, oraz zjawisko odwrotne: wykwalifikowana grupa pracowników wędruje w poszukiwaniu miejsc, gdzie jest ulokowany kapitał. W związku z tym, że współczesny kapitał potrzebuje rozbudowanej infrastruktury, nasila się to drugie zjawisko. Kapitał koncentruje się bowiem przede wszystkim w krajach bogatych, gdzie potrzebna jest wykwalifikowana kadra, której też odpowiednio się płaci. Powoduje to także odpływ wykształconych i wykwalifikowanych osób z Polski.

Polonia

Poza emigrującymi, za granicą jest także duża grupa PoloniiPoloniaPolonii. Są to zarówno potomkowie XIX–wiecznych emigrantów i zesłańców, jak i osób, które pozostały za granicą w wyniku obu wojen i zmian granic państwa polskiego czy tych, które uciekły z kraju w okresie PRL. Osoby te zapuściły już korzenie w państwach, w których urodziły się i mimo przyznawania się do związków z Polską, raczej nie są skłonne do powrotu do ojczyzny przodków.

Słownik

diaspora polska
diaspora polska

zarówno Polacy, jak osoby pochodzenia polskiego i mające związki z Polską, zamieszkujące poza granicami Polski

emigracja
emigracja

wyjazd za granicę, mający na celu zmianę miejsca zamieszkania na stałe lub czasowo

Polonia
Polonia

osoby przyznające się do polskiego pochodzenia i związków z Polską, lecz urodzone poza ojczyzną