Przeczytaj
Geometria, w której podejmujemy rozważania na temat płaszczyzn równoległych, nosi nazwę geometrii euklidesowej. Po raz pierwszy została opisana przez EuklidesaEuklidesa w dziele Elementy (z w. p.n.e.). Prawa w niej przedstawione nazwano aksjomatamiaksjomatami i stanowiły podstawę do opisu wzajemnego położenia punktów, prostych i płaszczyzn.
Dwie płaszczyzny w przestrzeni mogą:
przecinać wzdłuż pewnej prostej,
nie mieć żadnego punktu wspólnego,
pokrywać się.
W drugim przypadku płaszczyzny określamy jako równoległe. Dla płaszczyzn równoległych każda prosta prostopadła do jednej płaszczyzny jest jednocześnie prostopadła do drugiej.
Dwie płaszczyzny, prostopadłe do tej samej prostej, są do siebie równoległe.
Zauważmy, że jeżeli przez punkt należący do wybranej prostej poprowadzimy płaszczyznę prostopadłą do tej prostej, a przez punkt (również należący do tej prostej) płaszczyznę także prostopadłą do prostej , to płaszczyzny i będą do siebie równoległe.
Wniosek
Przez dany punkt można poprowadzić tylko jedną płaszczyznę równoległą do danej płaszczyzny.
Jeżeli dwie równoległe płaszczyzny są przecięte jakąkolwiek trzecią, to linie przecięcia tych płaszczyzn są do siebie równoległe.
Przyglądając się dwóm równoległym płaszczyznom i przeciętym trzecią płaszczyzną , zauważamy, że proste oraz wyznaczone przez przecięcie płaszczyzn i płaszczyzną nie mają punktu wspólnego. Gdyby miały taki punkt, oznaczałoby to, że płaszczyzny i , na których leżą te proste, mają punkt wspólny, co przeczy ich równoległości. Jeżeli zatem proste nie mają punktu wspólnego, to mogą być równoległe lub skośne. Skośność prostych wyklucza fakt, że leżą one na płaszczyźnie . Zatem proste stanowiące przecięcia dwóch płaszczyzn równoległych trzecią płaszczyzną są równoległe.
Jeżeli dwie równoległe proste są przecięte dwiema płaszczyznami równoległymi, to odcinki zawarte między tymi płaszczyznami są sobie równe.
Wizualizacje płaszczyzn równoległych przedstawiają przecięcia dowolnych brył właśnie takimi płaszczyznami. Warto przy tym zastosować aplikacje i wykorzystać bryły, które zostały wpisane w inne bryły w przestrzeni, bądź na nich opisane.
Słownik
matematyk grecki (ok. 365 r. p.n.e. - ok. 270 r.p.n.e.) działający głównie w Aleksandrii
w matematyce aksjomatami określa się postulaty, pewniki, zdania przyjmowane za prawdziwe, na bazie których przeprowadza się dowody innych twierdzeń (aksjomaty Euklidesa, Hilberta, Peano)