Gdybyśmy chcieli wyznaczyć styczną do wykresu funkcjistyczna do krzywejstyczną do wykresu funkcji fx=x3-4x2+3 w punkcie 1,0, korzystając z równania siecznej, byłoby to możliwe, ale uciążliwe.

Spróbujmy użyć zatem innych narzędzi. Zauważmy, że gdy w równaniu siecznej:

y=y2-y1x2-x1x-x1+y1

przyjmujemy, że x2 dąży do x1, to współczynnik kierunkowy dąży do pochodnej funkcji f w punkcie x1. Tym samym możemy od razu napisać równanie stycznej do wykresu różniczkowalnej funkcji f w punkcie x1,y1 w postaci:

y=f'x1x-x1+y1

albo równoważnie:

y=f'x1·x+b

gdzie b=y1-f'x1·x1.

W przypadku funkcji fx=x34x2+3, jej pochodna wyraża się wzorem: f'x=3x2-8x, wartość pochodnej dla x1=1 wynosi 5, więc styczna do wykresu tej funkcji w punkcie 1,0 będzie postaci:

y=-5x-1+0

albo równoważnie:

y=-5x+5
Przykład 1

Wyznaczymy równanie stycznej do wykresu funkcji fx=x3-x2-x w punkcie 0,0.

Rozwiązanie

Pochodna funkcji f jest równa: f'x=3x2-2x-1, więc f'0=-1, zatem równanie stycznej ma postać:

y=-1·x-0+0,

czyli

y=x.

Przykład 2

Wyznaczymy równanie stycznej do wykresu funkcji fx=1-x3 w punkcie 0,1.

Rozwiązanie

Mamy f'x=-3x2, więc współczynnik kierunkowy stycznej będzie równy a=f'0=0, zatem styczna w tym punkcie będzie równoległa do osi X i jej równanie będzie postaci:

y=1.

Styczne o zadanych własnościach

Gdy przećwiczyliśmy wyznaczanie stycznych do wykresu w zadanych punktach, spróbujmy znaleźć styczne o zadanych parametrach i własnościach.

Przykład 3

Wyznaczymy równanie stycznej do wykresu funkcji fx=x2 tak, by jej współczynnik kierunkowy był równy 6.

Rozwiązanie

Współczynnik kierunkowy stycznej w punkcie x0,y0 jest równy a=f'x0, musimy zatem znaleźć taką wartość x0, żeby a=6.

Pochodna funkcji f jest postaci f'x=2x, czyli otrzymujemy równanie 2x0=6, którego rozwiązaniem jest x0=3.

Styczna w punkciex0,y0=3,9 jest postaci y=6x-3+9, czyli: y=6x-9.

Przykład 4

Wyznaczymy równania takich stycznych do wykresu funkcji fx=x3-2x, których współczynnik kierunkowy jest równy 10. Sprawdzimy również, czy istnieją styczne, których współczynnik kierunkowy jest równy -10.

Rozwiązanie

Podobnie, jak poprzednio, musimy znaleźć takie argumenty, dla których pochodna jest równa 10.

Pochodna funkcji f jest postaci f'x=3x2-2, zatem musimy rozwiązać równanie:

3x2-2=10,

co daje:

x2=4.

Rozwiązaniami równania są liczby -22, istnieją więc dwie takie styczne, które spełniają założenia zadania.

Będą to:

y=10x+2-4, czyli y=10x+16,

i

y=10x-2+4, czyli y=10x-16.

Spróbujmy teraz wyznaczyć równania stycznych, których współczynnik kierunkowy jest równy -10.

Musimy w tym celu rozwiązać równanie 3x2-2=-10, czyli x2=-83. Równanie to nie ma rozwiązania rzeczywistego, zatem nie istnieją takie styczne.

Jeżeli przeanalizujemy wykres funkcji f, to zauważymy, że najmniejszą wartość ma współczynnik kierunkowy stycznej do wykresu tej funkcji w punkcie 0,0 i wynosi on f'0=-2.

R1YCXexwTztRS
Przykład 5

Wyznaczymy równania takich stycznych do wykresu funkcji fx=x2-3, które przechodzą przez punkt 0,-4.

Rozwiązanie

Założenie zadania oznacza, że współczynnik b wynosi -4, czyli równanie stycznej będzie postaci y=ax-4.

Prosta ta musi przechodzić nie tylko przez zadany punkt 0,-4, ale również przez punkt styczności x0,y0, czyli musi być spełniony warunek y0=ax0-4.

Przez punkt styczności musi również przechodzić wykres funkcji f, czyli y0=fx0=x02-3.

Współczynnik kierunkowy a wyznaczamy ze wzoru na pochodną f'x=2x, czyli a=2x0.

Ostatecznie, łącząc powyższe informacje, otrzymujemy równanie, zawierające tylko jedną niewiadomą, postaci:

x02-3=2x0·x0-4,

po redukcji wyrazów podobnych:

x02=1.

Otrzymujemy dwa rozwiązania: x0=1 lub x0=-1.

Wyznaczamy równania stycznych przechodzących przez punkt 0,-4:

y=-2x-4y=2x-4.

Rp6ygNgxGrvzU

Spróbujmy teraz wyznaczyć równania stycznych, które mają więcej niż jeden punkt wspólny z wykresem funkcji. Styczna z definicji nie może mieć innych punktów wspólnych z wykresem w bliskim otoczeniu punktu styczności, ale może je mieć daleko od punktu styczności.

Przykład 6

Rozpatrzmy funkcję fx=x3, jej pochodna jest równa f'x=3x2, zatem współczynnik kierunkowy prostej stycznej w punkcie x0,y0 będzie równy a=3x02, i wzór prostej stycznej będzie miał postać:

y=3x02·x-x0+x03

Zastanówmy się, czy istnieje inny punkt x1,y1, należący do wykresu funkcji f, przez który przechodzi ta styczna.

Rozwiązanie

Punkt x1,y1 musi należeć do wykresu funkcji f, zatem wiemy, że y1=x13.

Ponadto punkt ten musi należeć do wyznaczonej stycznej, zatem wiemy, że:

y1=3x02·x1-x0+x03.

Łącząc te dwa fakty otrzymujemy równanie:

3x02·x1-x0+x03=x13.

Po uporządkowaniu wyrazów i wyłączeniu wspólnego czynnika przed nawias równanie to przyjmuje postać:

x1-x02x1+2x0=0,

czyli albo x1=x0, co jest oczywistym rozwiązaniem tego równania, albo x1=-2x0.

Otrzymaliśmy zatem drugi punkt przecięcia stycznej z wykresem funkcji: x1,y1=2x0,8x03, przy czym punkt ten ponownie pokrywa się z punktem x0,y0, gdy x0=0.

Przykład 7

Wykażemy, że nie istnieje styczna do wykresu funkcji fx=2x-1 w punkcie 12,0.

Rozwiązanie

oczywiście nie istnieje pochodna funkcji fx=2x-1 w punkcie 12,0, zatem nie możemy wykorzystać równania stycznej.

Wyznaczamy zatem sieczne do wykresu tej funkcji w pobliżu punktu 12,0:

  • jeżeli będziemy się do niego zbliżać z lewej strony, sieczne zawsze będą tej samej postaci: y=-2x+1,

  • gdy będziemy się zbliżać z prawej strony, to przyjmą inną, ale również cały czas tę samą postać: y=2x-1.

Tym samym nie istnieje możliwość ustalenia jednej stycznej, czyli takiej, która będzie miała w okolicy wyznaczonego punktu jeden punkt wspólny z wykresem oraz której wykres będzie przebiegał podobnie do wykresu funkcji.

Zatem, styczna do wykresu funkcji fx=2x-1 w punkcie 12,0 nie istnieje.

Słownik

styczna do krzywej
styczna do krzywej

prosta, która w małym otoczeniu tego punktu ma przebieg zbliżony do przebiegu krzywej oraz ma w tym otoczeniu dokładnie jeden punkt wspólny z krzywą