Ilustracja przedstawiająca zmiany zabarwienia antocyjanidyn w zależności od pH roztworu. W pierwszej probówce roztwór antocyjanidyn o pH poniżej trzech ma barwę czerwoną. Struktura barwnika analogiczna do opisanej struktury kationu flawyliowego, przy czym podstawnik przy węglu C2 stanowi pierścień fenylowy podstawiony w pozycji C3 prim grupą ${\text{R}}^{3\text{'}}$, w pozycji C5 prim grupą ${\text{R}}^{5\text{'}}$, zaś w pozycji C4 prim grupą hydroksylową OH. W pozycji C3 pierścienia znajduje się atom tlenu związany z  glikozydem. W pozycjach C5 oraz C7 pierścienia występują grupy hydroksylowe OH. Strzałka w prawo, nad strzałką plus anion hydroksylowy, minus cząsteczka wody. Poniżej strzałka w lewo pod nią plus jon hydroniowy, ${\text{pK}}_{\mathrm{S}1}$. W drugiej probówce przy wartości pH wynoszącej około 5 do 7 roztwór ma barwę fioletową, a struktura antocyjanidyny jest następująca. Fragment składający się z dwóch sześcioczłonowych pierścieni posiadających dwa wspólne atomy węgla, z których pierwszy stanowi pierścień składający się z atomu tlenu związanego z atomem węgla C2, który to łączy się z atomem C3, ten łączy się za pomocą wiązania podwójnego z atomem C4. Atom C4 związany jest z jednym z atomów mostkowych, który to łączy się z drugim atomem mostkowym oraz za pomocą wiązania podwójnego z atomem węgla C5 z drugiego pierścienia. Atom C5 łączy się z C6, C6 za pomocą wiązania podwójnego z C7, a C7 związany jest z C8. Węgiel C8 łączy się za pomocą wiązania podwójnego z drugim, wspomnianym już atomem mostkowym. Atomy C5 oraz C7 podstawione są grupami hydroksylowymi, atom C3 podstawiony jest tlenem związanym z glikozydem, a atom C2 łączy się za pomocą wiązania podwójnego z węglem C1 prim należącym do sześcioczłonowego pierścienia. Pomiędzy atomami C2 prim oraz C3 prim, a także C5 prim i C6 prim występują wiązania podwójne. Węgle C3 prim oraz C5 prim łączą sie z podstawnikami R, a węgiel C4 prim łączy się za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu. Strzałka w prawo, nad nią plus anion hydroksylowy, minus cząsteczka wody, Poniżej strzałka w lewo, pod nią jon hydroniowy oraz ${\text{pK}}_{\mathrm{S}2}$. Za strzałką trzecia probówka zawierająca niebieski roztwór przy pH wynoszącym od siedmiu do ośmiu. Struktura, w której grupa hydroksylowa przy węglu C7 uległa deprotonacji, zaś pierścień podstawiony przy węglu C2 uległ rearomatyzacji a związany z nim atom tlenu posiada ładunek ujemny. Strzałka w prawo, nad nią plus anion hydroksylowy, minus cząsteczka wody, Poniżej strzałka w lewo, pod nią jon hydroniowy oraz ${\text{pK}}_{\mathrm{S}3}$. Za strzałką czwarta probówka zawierająca zielony roztwór przy pH wynoszącym od ośmiu do dziesięciu, w którym to deprotonacji uległa pozycja C5 w pierścieniu. Strzałka w prawo, za strzałką piąta probówka zawierająca żółty roztwór przy pH równym powyżej 11. Pod wpływem silnie zasadowego środowiska pierścień zawierający atom tlenu uległ otworzeniu. Powstała cząsteczka zbudowana z pierścienia fenylowego posiadającego w pozycjach C3 pri oraz C5 prim podstawniki R oraz w pozycji C4 prim atom tlenu obdarzony ładunkiem ujemnym. Węgiel w pierścieniu C1 prim łączy się z węglem połączonym za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu oraz za pomocą wiązania pojedynczego z atomem węgla związanym z atomem węgla podstawionym atomem tlenu łączącym go z glikozydem. Węgiel te ponadto łączy się za pomocą wiązania podwójnego z pierścieniem fenylowym podstawionym w pozycjach C2 oraz C6 grupami hydroksylowymi oraz w pozycji C4 atomem tlenu obdarzonym ładunkiem ujemnym.