Przeczytaj
Pogłowie drobiu
W ostatnich latach można zaobserwować wzrost znaczenia chowu drobiu (kury, kaczki i indyk). Prowadzi się go głównie w kierunku mięsnym i w celu uzyskania jaj (rzadziej w wyniku zapotrzebowania na pierze). Zwykle ma on charakter intensywnyintensywny, klatkowy, z użyciem wysokowydajnych pasz. Jego prowadzenie jest stosunkowo łatwe i tanie, dlatego cieszy się popularnością w wielu krajach świata. Dużym osiągnięciem w ostatnich czasach była automatyzacja wielu prac w kurnikach. Pomimo tych nakładów, chów drobiu jest bardzo opłacalny - kura wkracza w okres produkcyjny już w 6 miesięcy po umieszczeniu jaja w inkubatorzeinkubatorze, mięso drobiowe można uzyskać już po 8‑10 tygodniach, natomiast wszelkie produkty chowu nie wymagają przetworzenia. Chów ekstensywnyChów ekstensywny (wolnowybiegowy) występuje rzadziej, głównie w Afryce, niektórych krajów Azji Południowej i coraz częściej w ekologicznych gospodarstwach Europy Zachodniej. W niektórych krajach, np. w Turcji i państwach Europy Południowej, prowadzi się także chów mieszanychów mieszany (półintensywny).
Chów drobiu jest dobrym kierunkiem uzupełniającym w rolnictwie, a wielkość stada może być dostosowana do ilości posiadanej paszy. Dotyczy to także chowu przemysłowego (towarowego), gdyż można wykorzystywać odpady z młynów, przetwórni mięsnych, rybnych czy olejarni, a także - w coraz mniejszym stopniu - ziarno wyprodukowane w danym gospodarstwie.
W 2018 r. pogłowie drobiu wynosiło 25,7 mld sztuk. Oznacza to, że przewyższało ono ponad trzykrotnie liczbę ludności świata. Wśród drobiu największą grupę stanowił drób kurzy (92,3%). Kaczki stanowiły 4,4%, indyki - 1,8%, gęsi i perliczki - 1,4%, a gołębie i inne - 0,1%.
W rankingu pogłowia drobiu przodowały państwa o dużej liczbie ludności (np. Chiny - ok. 1/4 światowego pogłowia), a także państwa islamskie, muzułmanie bowiem nie mogą spożywać wieprzowiny, więc muszą hodować inne zwierzęta w celu uzyskania mięsa, jak również te o niekorzystnych warunkach przyrodniczych do chowu bydła czy owiec (np. Iran).
Chiny są największym producentem zarówno drobiu ogółem, jak i poszczególnych jego gatunków, np. kur, kaczek czy gęsi. Jedynie w przypadku pogłowia indyków kraj ten ustępuje miejsca Stanom Zjednoczonym.
Hodowla drobiu, zwłaszcza kur, nie wymaga dużej przestrzeni. Duże ich pogłowie występuje na wielkich fermach, często w bliskim sąsiedztwie miast (z uwagi na chłonny rynek zbytu), a także na gęsto zaludnionych obszarach wiejskich. Ptaki te są zwykle skoncentrowane na niewielkiej powierzchni w wielopoziomowych kurnikach. Przetrzymywane są one w ciasnych klatkach przy sztucznym oświetleniu. Duża, punktowa koncentracja chowu tych zwierząt jest szczególnie dobrze widoczna na poniższej mapie we wschodniej części USA, południowej Brazylii, w różnych częściach Europy i Azji Południowej, Wschodniej oraz Południowo‑Wschodniej. Chów drobiu ma marginalne znaczenie jedynie na obszarach pustynnych, wysokogórskich, chłodnych oraz na obszarze wilgotnych lasów równikowych.
Przeanalizuj poniższą mapę, a następnie wyjaśnij przyczyny dużej i małej obsady drobiu w wybranych państwach świata.
Przeanalizuj opis mapy, a następnie wyjaśnij przyczyny dużej i małej obsady drobiu w wybranych państwach świata.
Pogłowie drobiu nieustannie wzrasta. Jedynie na początku pierwszej i drugiej dekady XXI w. odnotowano stagnację lub niewielki jego spadek w związku z wystąpieniem epidemii ptasiej grypy w 2003 r. i w 2010 r. - najpierw w Azji Wschodniej i Południowo‑Wschodniej, a następnie w wielu innych krajach świata, w tym w Polsce.
Słownik
na własne potrzeby, w małych gospodarstwach, zwierzęta żyją na wolnej przestrzeni i karmione są paszą zbożową; występuje w Azji Południowej, Afryce oraz jest prowadzony przez gospodarstwa ekologiczne w krajach wysoko rozwiniętych
(w znaczeniu rolniczym) – urządzenie do sztucznego wylęgu piskląt drobiu (sjp.pwn.pl)
chów kur i brojlerów w zamkniętych fermach – w kurnikach ze specjalistycznym sprzętem (na niewielkiej przestrzeni duże pogłowie drobiu), zwierzęta karmione są wysokobiałkową paszą, a już po około pół roku następuje ubój lub składanie jaj, zwierzęta żywią się odpadami z zakładów mięsnych, rybnych i olejarni; występuje w krajach Europy Zachodniej, Środkowej, Azji Południowo‑Wschodniej i Wschodniej oraz USA
prowadzony jest w małych kurnikach, zwierzęta są karmione paszami zbożowymi, występuje w Europie Południowej i Wschodniej, Turcji, RPA, Nigerii i krajach Ameryki Łacińskiej