Historyzm w architekturze

Powrót zainteresowań gotykiemgotykgotykiem, a właściwie malowniczymi ruinami średniowiecznych budowli dokonał się za sprawą powieści grozy. Krótko przed publikacją Zamczyska w Otranto, w 1750 roku, Horace Walpole, syn pierwszego premiera Anglii, wybudował rezydencję Strawberry Hill, która zapoczątkowała styl neogotycki. Choć budowniczowie Strawberry Hill, i innych budynków w tej estetyce, starali się odtworzyć styl gotycki, to w rzeczywistości były to jedynie odwzorowania ich fantazji. Innymi przykładami mogą być wznoszony w latach 1840–70 Pałac Westminsterski, czyli gmach parlamentu w Londynie, sławny w swoim czasie, a dziś już nieistniejący zameczek Fonthill Abbey czy wreszcie pałace w Kamieniu Ząbkowickim na Śląsku oraz Kórniku pod Poznaniem. Przyjrzyj się budowlom poniżej i wskaż elementy zaczerpnięte z gotyku.

Oprócz neogotyckich rezydencji i kościołów oraz klasycystycznych gmachów państwowych XIX‑wieczni architekci projektowali także budynki łączące elementy zaczerpnięte z różnych kierunków estetycznych. Zaowocowało to najrozmaitszymi wariantami neoromanizmu, neorenesansu i neobaroku. Powstały w latach 1875–1919 na paryskim Montmartrze kościół Sacré Coeur łączy styl romański z bizantyńskim.

R1NwqOTORsZk2
Bazylika Sacré Coeur (franc. – Najświętszego Serca) w Paryżu, fotografia współczesna. Wskaż elementy stylu romańskiego i bizantyńskiego. Jaką inną słynną bazylikę przypomina Ci Sacré Coeur?
Źródło: Tonchino, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

W XIX wieku w wielu europejskich miastach burzono średniowieczne mury i nowożytne fortyfikacje, aby na ich miejscu urządzić szerokie aleje otoczone parkami. Tak powstały m.in. krakowskie Planty oraz wiedeński Ring, okrążająca starówkę ulica, wzdłuż której wzniesiono wiele budowli publicznych i sakralnych, a wśród nich jedną z największych świątyń neogotyckich w Europie – Votivkirche. Świątynia powstała w latach 1856–1879 jako wotum dziękczynne za ocalenie życia cesarza austriackiego Franciszka Józefa w czasie zamachu w 1853 roku. Bryłę kościoła z dwiema wieżami i bogatą maswerkową (odkutą w kamieniu, typową dla gotyku) dekoracją wzorowano na XIV‑wiecznym gotyku francuskim. Neogotyckie świątynie powstawały do lat 20. XX wieku, także na ziemiach polskich (np. kościół, dziś katedra, św. Floriana na warszawskiej Pradze), a nawet w Stanach Zjednoczonych.

RZlceui4ydJeA
Votivkirche (niem. – Kościół Wotywny), neogotycka świątynia w Wiedniu. Wskaż dekoracje maswerkowe.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Popularność adaptowania stylów historycznych malała wraz z rozwojem nowoczesnych technologii. Zwiastunem zmian była pierwsza wystawa światowa, zorganizowana w Londynie w 1851 roku. Pawilon wystawowy, nazwany Crystal Palace, powstał w dziewięć miesięcy z prefabrykowanych elementów metalowych. W przypominającej ogromną szklarnię hali znalazła się m.in. ekspozycja amerykańska, gdzie po raz pierwszy zaprezentowano wyroby produkowane z części zamiennych. Zarówno budynek, jak i wystawa zapowiadały nowy sposób produkcji, który miał wyprzeć tradycyjne rzemiosło. Wkrótce za sztandarowy przykład nowej estetyki zaczęła uchodzić wieża Eiffla, zbudowana specjalnie na wystawę światową w Paryżu w 1889 roku. Crystal Palace spłonął w 1936 roku.

R1T6shtSfHw8P
Pawilon wystawowy Crystal Palace, pierwsza wystawa światowa w Londynie w 1851 roku. W jakim celu na wystawy światowe stawiano tak okazałe budynki?
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
R1VBfSHDDfeVj
Nagranie filmowe dotyczące sztuk pięknych w czasach romantyzmu.
Polecenie 1

Wymień style architektoniczne, do jakich nawiązywali XIX‑wieczni twórcy.

Polecenie 2

Wymień budowle, które zwiastowały przemiany w architekturze. Co umożliwiło rozwój nowego stylu?

Malarstwo

Do prekursorów romantyzmu w malarstwie należeli Niemiec Caspar David Friedrich i Hiszpan Francisco Goya. Specjalnością Friedricha były zimowe i jesienne widoki. Malował ruiny kościołów, ludzi pogrążonych w zadumie (odwróconych tyłem do odbiorcy, jak wędrowiec na ilustracji we wprowadzeniu do tematu), spróchniałe drzewa, cmentarze, wschody i zachody słońca.

R1rr4cEtNGA1k
Caspar David Friedrich, Opactwo w dąbrowie, 1809−1810. W jakim nastroju musiałbyś/musiałabyś być, żeby ustawić ten obraz jako tło pulpitu na komputerze lub w telefonie?
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

W ciągu pięćdziesięcioletniej kariery Goya namalował około 700 malowideł, 280 grafik i około tysiąca rysunków. Można się na nich doszukać zarówno wpływów baroku i klasycyzmu, jak i romantyzmu. Podejmował różne tematy: od portretów przez sceny ludowe po martwą naturę.

Romantyczni artyści chętnie malowali pejzaże. Uznawany za jednego z najwybitniejszych malarzy brytyjskich William Turner uwielbiał obcować z naturą i przelewać na płótno jej dzikość, tajemniczość, ale też towarzyszący jej spokój. Jego miasta spowijała mgła, interesowały go ruiny wplecione pomiędzy nowsze budynki.

Obrazy Eugène’a Delacroix, tak jak inne prace romantyków, cechowały bogaty koloryt, zastosowanie światłocienia i dynamiczna kompozycja. W centrum zainteresowania Francuza byli przede wszystkim ludzie. Oprócz portretów (np. Fryderyka Chopina) malował sceny z życia codziennego oraz historyczne (w tym nawiązujące do mitologii).

RjrGShJgv9jbg
Eugène Delacroix, Wolność wiodąca lud na barykady, 1830 rok. Kim jest kobieta trzymająca w jednej ręce trójkolorową flagę, a w drugiej muszkiet z bagnetem? Co symbolizuje?
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Za najwybitniejszego polskiego malarza romantyzmu uznaje się Piotra Michałowskiego, portrecistę oraz twórcę scen batalistycznych. Słynny jest także obraz Walentego Wańkowicza przedstawiający Adama Mickiewicza.

Rzeźba

Rzeźby w romantyzmie (tak, jak i w innych epokach) pełniły przede wszystkim funkcję dekoracyjną. Zdobiły ogrody i parki, place, wnętrza reprezentacyjnych budynków i ich elewacje. Tematycznie artyści odwoływali się do mitologii i historii oraz symboliki wolnościowej, rewolucyjnej. Ich prace były podobne do rzeźb klasycystycznych. Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku sławę zdobyli Włoch Antonio Canova i Duńczyk Bertel Thorvaldsen. Duch epoki ujawnił się w pracach rzeźbiarzy tworzących nieco później, w latach 30. i 40. XIX wieku. Do tej grupy zaliczamy m.in. Francuzów − Françoisa Rude’aDavida d’Angersa.

Polecenie 3

Przyjrzyj się rzeźbom w galerii. Rozstrzygnij, które mają w sobie więcej romantycznego ducha, a które raczej nawiązują do klasycyzmu. Odpowiedź uzasadnij.

Słownik

alegoria
alegoria

w literaturze i sztuce: postać, motyw lub fabuła mające poza znaczeniem dosłownym stały umowny sens przenośny

gotyk
gotyk

styl w sztuce średniowiecznej

metafora
metafora

przenośnia; figura stylistyczna występująca zwykle w poezji, oparta na skojarzeniu dwóch zjawisk i przeniesieniu nazwy jednego zjawiska na drugie

romantyzm
romantyzm

europejski prąd ideowy, literacki i artystyczny z początku XIX w., odwołujący się do idealizmu, natury, uczucia, wprowadzający motywy ludowe, elementy fantastyki oraz idee patriotyczne

pejzaż
pejzaż

(fr. paysage) krajobraz

Słowa kluczowe

romantyzm, William Turner, Wolność wiodąca lud na barykady, Sacré Coeur, neogotyk, kongres wiedeński

Bibliografia

P. Franaszek, Wielka Historia Świata, t. 8, Świat w XVIII wieku, Warszawa 2006.

Problemy polskiego romantyzmu, seria I‑III, red. M. Żmigrodzka, Wrocław 1971‑1981.

R. Przybylski, A.Witkowska, Romantyzm, Warszawa 1997 (seria: „Wielka Historia Literatury Polskiej”).

M. Janion, Romantyzm i historia, Gdańsk, 2001.