Przeczytaj
Tkanki merystematyczne wtórne (merystemy wtórnemerystemy wtórne) wywodzą się z żywych komórek tkanek stałychtkanek stałych. W określonych sytuacjach część komórek tkanki stałej ulega odróżnicowaniu i powraca do stanu embrionalnego, uzyskując zdolność do podziałów komórkowych. Rodzaj tkanek stałych przekształcających się w merystemy wtórne oraz czas trwania ich aktywności są różne.
Podział tkanek merystematycznych wtórnych
Do merystemów wtórnych należą m.in.:
kambium (miazga) i fellogen (miazga korkotwórcza);
tkanka przyranna (kalus, kallus);
tkanka archesporialna (zarodnikotwórcza);
merystemoidy.
Kambium i fellogen
Kambium (miazga) i fellogen (miazga korkotwórcza) to merystemy wtórne – ze względu na charakterystyczne umiejscowienie nazwa się je merystemami bocznymimerystemami bocznymi. Tkanki te zawiązują się wewnątrz organów rośliny w postaci cienkiej cylindrycznej warstwy. Każda komórka merystematyczna dzieli się peryklinalnie (równolegle do powierzchni organu) na dwie komórki potomne: jedna pozostaje komórką merystematyczną, a druga ulega zróżnicowaniu. To, w jaki rodzaj komórki tkanki stałej przekształci się druga z komórek potomnych, zależy od jej położenia po wewnętrznej lub po zewnętrznej stronie pierścienia merystemu bocznego. Co pewien czas komórki merystematyczne dzielą się antyklinalnie (prostopadle do powierzchni organu), w wyniku czego pierścień merystemu bocznego zwiększa swoją średnicę. Aktywność kambium i fellogenu sprawia, że u większości roślin nasiennych możliwy jest wzrost korzenia i łodygi na grubość – w jego efekcie rośliny uzyskują wtórną budowę anatomiczną.
Kambium
Kambium (miazga) powstaje z prokambium obecnego wiązkach przewodzącychwiązkach przewodzących oraz częściowo z komórek miękiszowych położonych między wiązkami. Znajduje się pomiędzy drewnem pierwotnymdrewnem pierwotnym a łykiem pierwotnymłykiem pierwotnym. W wyniku aktywności tego merystemu do wnętrza łodygi odkładane są nowe elementy drewna wtórnegodrewna wtórnego, a na zewnątrz łodygi – nowe elementy łyka wtórnegołyka wtórnego. Kambium jest tkanką merystematyczną zdolną do wieloletniej aktywności – w strefie klimatycznej, w której znajduje się Polska, pozostaje aktywne przez cały sezon wegetacyjny: od wiosny do jesieni. Późną jesienią kambium przestaje się dzielić. Podziały komórkowe zostają ponownie wznowione wiosną.
Fellogen
Fellogen (miazga korkotwórcza) odróżnicowuje się z komórek miękiszu zasadniczego lub kolenchymy, rzadziej z komórek epidermy lub łyka wtórnego. W wyniku aktywności tego merystemu dośrodkowo odkładane są nowe elementy fellodermy (miękiszu korkowego), a odśrodkowo – nowe elementy fellemu (korka). W ten sposób powstaje wtórna tkanka okrywająca, peryderma (korkowica). Fellogen jest tkanką merystematyczną, która zazwyczaj jest aktywna przez sezon wegetacyjny. Następnie komórki ulegają zróżnicowaniu w elementy fellemu. Kolejna warstwa fellogenu tworzy się ponownie z głębiej położonych warstw komórek.
Tkanka przyranna
Merystem przyranny (kalus, kallus) powstaje w miejscu zranienia rośliny. Stanowi on bezkształtną masę niezróżnicowanych i szybko dzielących się komórek.
W przypadku głębokich uszkodzeń kallus tworzy się stosunkowo szybko dzięki działalności kambium (miazgi). W przypadku płytszych zranień powstaje natomiast w wyniku odróżnicowania żywych komórek tkanki stałej, przylegającej do miejsca zranienia. Obecność merystemu przyrannego powoduje stopniowe zarastanie i zabliźnianie się rany.
W warunkach laboratoryjnych kallus uzyskuje się z tkanek roślinnych przy wykorzystaniu hormonów roślinnych – auksyny i cytokininy – najczęściej w takim samym stężeniu. Kallus może ulec różnicowaniu w kierunku odtworzenia pędu (większe stężenie cytokininy) lub/i korzenia (większe stężenie auksyn).
Tkanka archesporialna
Tkanka archesporialna (zarodnikotwórcza) występuje w zarodniachzarodniach mszaków i paprotników oraz w woreczkach pyłkowychworeczkach pyłkowych i ośrodku zalążkazalążka roślin nasiennych. Początkowo komórki tego merystemu przechodzą liczne podziały mitotyczne, dzięki którym następuje rozrost tkanki archesporialnej. Powstałe komórki stają się komórkami macierzystymi przechodzącymi mejozę. Z tkanki archesporialnej powstają: zarodnikizarodniki u mszaków i paprotników oraz ziarna pyłku (mikrosporymikrospory) i makrosporymakrospory, z których rozwija się gametofitgametofit żeński u roślin nasiennych.
Merystemoidy
Merystemoidy utworzone są z grupy komórek merystematycznych w obrębie tkanki stałej. Zachodzą w nich nieliczne podziały komórkowe, a wytworzone przez nie komórki ulegają zróżnicowaniu w wyspecjalizowane struktury, np. merystemoidy epidermalne dają początek aparatom szparkowym.
Słownik
tkanka przewodząca wodę i sole mineralne; powstaje w wyniku działania merystemu pierwotnego – stożka wzrostu korzenia i stożka wzrostu łodygi
tkanka przewodząca wodę i sole mineralne; powstaje w wyniku działania merystemu wtórnego – kambium
jedna z dwóch form życiowych występująca w cyklach rozwojowych protistów roślinopodobnych i roślin; pokolenie haploidalne rozmnażające się płciowo przez haploidalne gamety wytwarzane na drodze mitozy
tkanka przewodząca produkty fotosyntezy; powstaje w wyniku działania merystemu pierwotnego – stożka wzrostu korzenia i stożka wzrostu łodygi
tkanka przewodząca produkty fotosyntezy; powstaje w wyniku działania merystemu wtórnego – kambium
rodzaj zarodnika, z którego powstaje gametofit żeński (przedrośle żeńskie)
rodzaj zarodnika, z którego powstaje gametofit męski (przedrośle męskie)
rodzaj merystemu wtórnego, który tworzy się wewnątrz organów osiowych rośliny w postaci cylindrycznej warstwy, np. kambium (miazga) i fellogen (miazga korkotwórcza)
rodzaj tkanki twórczej obecnej w roślinie od pewnej fazy rozwoju; powstaje z odróżnicowanych komórek tkanki stałej, które powracając do stanu embrionalnego, uzyskują zdolność do podziałów komórkowych
rodzaj dojrzałej tkanki roślinnej powstałej w wyniku działania merystemów pierwotnego i wtórnego; zbudowana z komórek zróżnicowanych i przystosowanych do pełnienia określonej funkcji
pasmo tkanek przewodzących: drewna (ksylemu) i łyka (floemu), występujące w korzeniach, łodygach i liściach roślin naczyniowych; umożliwia transport substancji w organizmie rośliny
inaczej mikrosporangium; twór, wewnątrz którego powstają haploidalne ziarna pyłku (mikrospory) służące do rozmnażania bezpłciowego u roślin nasiennych (nagonasiennych i okrytonasiennych)
twór w kwiatach roślin nasiennych, w którym rozwija się komórka jajowa; po zapłodnieniu przekształca się w nasiono
inaczej sporangium; twór, wewnątrz którego powstają haploidalne zarodniki (spory), służące do rozmnażania bezpłciowego u protistów roślinopodobnych, grzybów i roślin zarodnikowych (mszaków i paprotników)
inaczej spory; haploidalne komórki powstające w zarodniach (sporangiach) w wyniku podziałów mitotycznych lub mejotycznych; służą do rozmnażania bezpłciowego u protistów roślinopodobnych, grzybów i roślin zarodnikowych (mszaków i paprotników)