Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

W przestrzeni rozważamy trzy podstawowe obiekty: punkt, prostą, płaszczyznę. Przez dowolne dwa punkty można poprowadzić dokładnie jedną prostą. Przez dowolne trzy punkty można poprowadzić dokładnie jedną płaszczyznę. Problemy geometrii przestrzennej dają się często rozwiązać jako problemy planimetrii dzięki odpowiedniemu wyborowi płaszczyzny lub przekroju płaszczyznąprzekrój bryły płaszczyzną (przekrój płaszczyznowy)przekroju płaszczyzną.

Jeśli dwie płaszczyzny mają punkt wspólny, to częścią wspólną tych płaszczyzn jest prosta zwana krawędzią wspólną tych płaszczyzn. Prosta może mieć jeden punkt wspólny z płaszczyzną i wtedy mówimy, że prosta przebija płaszczyznę. Prosta może leżeć na płaszczyźnie lub nie mieć punktów wspólnych z płaszczyzną.

Aksjomat równoległości (postulat Euklidesa)

Dla prostej l i punktu B nienależącego do niej, istnieje w płaszczyźnie zawierającej prostą l i punkt B dokładnie jedna prosta zawierająca B i niemająca punktów wspólnych z l.

Z aksjomatu równoległości wynika, że jeśli prosta l i punkt B leżą na jednej płaszczyźnie, to istnieje w tej płaszczyźnie dokładnie jedna prosta l' przechodząca przez punkt B i niemająca punktów wspólnych z l. Oznacza to, że prosta l' jest równoległa do prostej l.

R1MsFF8pysz2o

Zatem jeśli ograniczymy rozważania do jednej płaszczyzny, to możemy korzystać z wszystkich własności prostych równoległych znanych z planimetrii, na przykład, że odległość między prostymi równoległymi jest równa odległości jednej z tych prostych od dowolnego punktu drugiej prostej. Między innymi możemy stosować twierdzenie Talesa i twierdzenie odwrotne do twierdzenia Talesa oraz twierdzenie o prostych równoległych przeciętych trzecią prostą. Zachodzi też własność, że jeżeli dwie proste są równoległe do trzeciej prostej, to są równoległe do siebie.

Przykład 1

Pokażemy, że krawędzie ABEF sześcianu przedstawionego na rysunku zawarte są w prostych równoległych na płaszczyźnie wyznaczonej przez ścianę A B F E .

RKNJCPWAzdzPc

Rozwiązanie

Rzeczywiście, krawędzie ABEF leżą na płaszczyźnie A B F E . Możemy skorzystac z własności planimetrii, więc wiemy, że ściana A B F E sześcianu jest kwadratem i stąd boki ABEF tego kwadratu są równoległe. Zatem boki te leżą na prostych równoległych zawierających te boki.

Na płaszczyźnie możliwe są tylko dwa położenia dwóch prostych: proste przecinające się (w jednym punkcie) albo proste równoległe, czyli takie, które nie mają punktów wspólnych lub pokrywają się.

Jeśli rozważamy dwie proste w przestrzeni, to mogą przeciąć się w jednym punkcie, pokrywać się lub nie mieć punktów wspólnych. W odróżnieniu od własności planimetrii proste, które nie mają punktów wspólnych nie muszą być równoległe.

Wykorzystujemy aksjomat równoległości do zdefiniowania prostych równoległych w przestrzeni. Mówimy, że dwie proste są równoległe, jeżeli leżą na jednej płaszczyźnie i są równoległe na tej płaszczyźnie. Przyjmujemy, że równe proste są równoległe. Podobnie jak w planimetrii, jeżeli proste k, l są równoległe, to piszemy kl.

Na rysunku czerwona prosta jest prostą równoległą do prostej DC i przechodzącą przez punkt B, leży ona na płaszczyźnie wyznaczonej przez punkty B, C, D. Niebieska prosta jest prostą równoległą do prostej DC i przechodzącą przez punkt A, leży ona na płaszczyźnie wyznaczonej przez punkty A, C, D.

R13CK91EeKf57
Prosta równoległa do danej w przestrzeni
Własność: Prosta równoległa do danej w przestrzeni

Dla danej prostej l i punktu B w przestrzeni istnieje dokładnie jedna prosta przechodząca przez B i równoległa do prostej l.

Dowód

Jeżeli punkt B należy do prostej l, to prosta równoległa do l i przechodząca przez punkt B pokrywa się z prostą l.

Załóżmy, że proste k, m są równoległe do prostej l i przechodzą przez punkt B nienależący do l. Niech π1 będzie płaszczyzną zawierającą k i l, a π2 niech będzie płaszczyzną zawierającą m i l. Każda z tych płaszczyzn zawiera prostą l i punkt B, ale istnieje tylko jedna taka płaszczyzna, więc π1=π2. Z aksjomatu równoległości wynika, że wtedy k=m.

Z powyższej własności wnioskujemy, że jeśli dwie różne proste są równoległe do trzeciej prostej, to nie mają punktów wspólnych.

Przykład 2

Pokażemy, że krawędzie ABGH sześcianu przedstawionego na rysunku zawarte są w prostych równoległych, a krawędzie ABGF zawarte są w prostych, które nie mają punktów wspólnych, ale nie są równoległe.

RKFNBSj7xKtm6

Rozwiązanie

Rzeczywiście, krawędzie ABGH leżą na płaszczyźnie zawierającej przekrój ABGH. Przekrój ten jest prostokątem, więc jego boki ABGH są równoległe. Stąd proste zawierające te boki są równoległe.

Proste zawierające krawędzie ABGF nie mają punktów wspólnych, bo leżą na płaszczyznach, które nie mają punktów wspólnych (wyznaczonych przez ściany ABCDEFGH). Nie istnieje natomiast  płaszczyzna, która zawierałaby prostą AB i prostą GF jednocześnie.

Proste w przestrzeni, które nie mają punktów wspólnych i nie są równoległe nazywamy prostymi skośnymi.

Odległość punktu P od prostej l
Definicja: Odległość punktu P od prostej l

Jest to długość najkrótszego odcinka łączącego punkt P z punktem na prostej. Ponieważ punkt P i prosta l leżą w jednej płaszczyźnie, to możemy skorzystać z własności planimetrii, która charakteryzuje odległość punktu P od prostej l jako długość odcinka PP', gdzie P' jest punktem przecięcia prostej l z prostą prostopadłą do l poprowadzoną przez punkt P.

Odległość między prostymi równoległymi w przestrzeni
Własność: Odległość między prostymi równoległymi w przestrzeni

Jeżeli proste są równoległe w przestrzeni, to odległość dowolnego punktu jednej prostej od drugiej prostej jest stała niezależnie od wyboru tego punktu.

Dowód

Jeżeli proste są równoległe, to leżą w jednej płaszczyźnie. Zatem wystarczy skorzystać z własności planimetrii, gdzie zachodzi omawiana własność.

Z powyższej własności wynika, że można mówić o odległości między prostymi równoległymi, która jest równa odległości dowolnego punktu na jednej prostej od drugiej prostej.

Płaszczyzna wyznaczona przez dwie różne proste równoległe
Własność: Płaszczyzna wyznaczona przez dwie różne proste równoległe

Istnieje dokładnie jedna płaszczyzna zawierająca dwie różne proste równoległe.

Dowód

Jeżeli proste l, l' są różne i równoległe, to dwa dowolne różne punkty A, B na prostej l i punkt C na prostej l' nie leżą na jednej prostej, więc wyznaczają dokładnie jedną płaszczyznę. Ponieważ proste l, l' leżą na wspólnej płaszczyźnie zawierającej punkty A, B, C, to jest tylko jedna płaszczyzna zawierająca te proste.

Z powyższej własności wynika, że jeśli dwie krawędzie figury przestrzennej są równoległe, to leżą na jednej płaszczyźnie. Stąd można wykonać przekrój płaszczyznowy tej figury poprowadzony przez krawędzie równoległe. W przypadku, gdy te krawędzie są sąsiednie, to można wyznaczyć płaszczyznę zawierająca ścianę tej figury.

Przykład 3

Na prostej l zaznaczono punkty A, B tak, że AB=4. Punkt C jest położony w przestrzeni tak, że AC=BC=4. Wyznaczymy odległość prostej l od prostej l' równoległej do l poprowadzonej przez punkt C.

Rozwiązanie

Zauważmy, że punkt C nie leży na prostej l, bo w przeciwnym przypadku, jeśli AC=4, to BC=0 lub BC=8, co jest sprzeczne z założeniem.

Proste l, l' są równoległe, więc leżą na jednej płaszczyźnie. Stąd punkty A, B, C też leżą na tej płaszczyźnie, więc tworzą trójkąt równoboczny o boku długości 4. Odległość punktu C od prostej l jest równa długości wysokości w trójkącie ABC. Korzystając ze wzoru na wysokość w trójkącie równobocznym dostajemy, że odległość między prostymi wynosi 432=23.

Prosta równoległa do danej prostej i płaszczyzna przechodząca przez daną prostą
Własność: Prosta równoległa do danej prostej i płaszczyzna przechodząca przez daną prostą

Jeżeli prosta l leży na płaszczyźnie π i punkt A nie należy do π, to prosta l' równoległa do l i przechodząca przez punkt A nie ma punktów wspólnych z płaszczyzną π.

Dowód

Wybieramy punkt A, który nie należy do płaszczyzny π. Na mocy aksjomatu równoległości istnieje prosta l' przechodząca przez punkt A i równoległa do l. Gdyby punkt B był punktem wspólnym prostej l' i płaszczyzny π, to należałby też do płaszczyzny π1 wyznaczonej przez proste l, l'. Wtedy płaszczyzny π, π1 zawierają prostą l i punkt B, a taka płaszczyzna może być tylko jedna. Stąd π=π1 co jest sprzeczne z założeniem, że A nie należy do π.

Z powyższej własności wynika, że jeśli różne proste l, l' są równoległe, to dowolna płaszczyzna zawierająca l i różna od wspólnej płaszczyzny prostych l, l' nie ma punktów wspólnych z l'.

Krawędź przecięcia płaszczyzny i płaszczyzny przechodzącej przez prostą
Własność: Krawędź przecięcia płaszczyzny i płaszczyzny przechodzącej przez prostą

Jeżeli prosta l nie ma punktów wspólnych z płaszczyzną π, to płaszczyzna wyznaczona przez prostą l i dowolny punkt A należący do płaszczyzny π przecina płaszczyznę π wzdłuż prostej równoległej do prostej l i zawierającej punkt A.

Dowód

Wybieramy dowolny punkt A na płaszczyźnie π i prowadzimy płaszczyznę przez prostą l. Wtedy krawędź przecięcia tych płaszczyzn (prosta l') oczywiście zawiera punkt A i leży w tej samej płaszczyźnie co prosta l. Ponadto, proste te nie mają punktów wspólnych, bo prosta l' leży na płaszczyźnie, o której zakładamy, że nie ma punktów wspólnych z l.

Proste równoległe do trzeciej prostej
Twierdzenie: Proste równoległe do trzeciej prostej

Jeżeli prosta k jest równoległa do prostej l, a prosta l jest równoległa do prostej m, to prosta k jest równoległa do prostej m.

Dowód

Zakładamy, że kl i lm. Chcemy pokazać, że km. Jeżeli k, l, m leżą na jednej płaszczyźnie, to z własności planimetrii km. Załóżmy, że k, l, m nie leżą na jednej płaszczyźnie. Niech π1 będzie płaszczyzną poprowadzoną przez prostą m i punkt A leżący na prostej k, a π2 - płaszczyzną zawierającą prostą l i punkt A. Płaszczyzny te przecinają się wzdłuż prostej n. Wtedy punkt A należy do prostej n.

R7M0sTKCGJUCn

Ponieważ prosta l nie ma punktów wspólnych z płaszczyzną π1, to prosta n jest równoległa do l i zawiera punkt A.

Z aksjomatu równoległości wynika, że może być tylko jedna taka prosta, więc k=n.

Z drugiej strony, prosta m nie ma punktów wspólnych z płaszczyzną π2, więc prosta n jest równoległa do m.

Stąd km.

Przykład 4

Pokażemy, że w graniastosłupie o podstawie pięciokąta wszystkie krawędzie boczne są parami równoległe.

Rf6JzvjKujjdF

Rozwiązanie

Z własności graniastosłupów wynika, że ściany boczne są równoległobokami, więc sąsiednie krawędzie są równoległe. Aby pokazać, że przeciwległe krawędzie, na przykład AFCH są równoległe, korzystamy z powyższego twierdzenia, bo AFBG, BGCH i stąd AFCH.

Przykład 5

Pokażemy, że w graniastosłupie o podstawie pięciokąta można wykonać przekrój płaszczyznowy dla każdej pary przeciwległych krawędzi bocznych.

Rozwiązanie

Ponieważ wszystkie krawędzie boczne są równoległe, to przez każdą parę przeciwległych krawędzi można poprowadzić płaszczyznę, czyli wykonać przekrój.

R12XN234du1Am
Prosta równoległa do prostej przebijającej płaszczyznę
Własność: Prosta równoległa do prostej przebijającej płaszczyznę

Niech l będzie dowolną prostą, która przebija płaszczyznę π w punkcie A oraz niech k będzie prostą równoległą do l przechodzącą przez punkt B. Wtedy prosta k przebija płaszczyznę π w punkcie leżącym na wspólnej krawędzi płaszczyzny π i płaszczyzny wyznaczonej przez proste k, l.

Dowód

Niech B będzie dowolnym punktem przestrzeni. Prowadzimy prostą k równoległą do l przechodzącą przez punkt B. Proste k, l są równoległe, więc leżą na jednej płaszczyźnie π1. Wtedy płaszczyzny π, π1 mają punkt wspólny A, więc mają wspólną prostą m. Załóżmy, że prosta k nie ma punktu wspólnego z prostą m. Wtedy k, m są równoległe, bo leżą w jednej płaszczyźnie i nie mają punktów wspólnych. Stąd l jest też równoległa do m, a ponieważ m i l mają punkt wspólny, to l=m i stąd l leży na płaszczyźnie π. To jest sprzeczne z założeniem, że m przebija π. Zatem prosta k przebija płaszczyznę π w punkcie leżącym na wspólnej krawędzi płaszczyzn π, π1.

Jeżeli prosta l przebija płaszczyznę π i dany jest punkt B w przestrzeni. Wtedy punkt B' przebicia płaszczyzny π prostą k równoległą do l i przechodzącą przez punkt B nazywamy rzutem równoległym punktu B na płaszczyznę π w kierunku prostej l.

Rzutem równoległym figury F na płaszczyznę π w kierunku prostej l nazywamy figurę F' złożoną z rzutów na tę płaszczyznę wszystkich punktów figury F.

Najczęściej stosuje się rzut prostopadły (lub po prostu rzut) na płaszczyznę π, który jest rzutem równoległym w kierunku prostej l prostopadłej do płaszczyzny π.

Pęk prostych równoległych

Zbiór prostych równoległych do danej prostej l nazywamy pękiem prostych równoległych do l.

Rozważmy pęk wszystkich prostych równoległych do l. Ponieważ przez dowolny punkt w przestrzeni można poprowadzić prostą równoległą do l, to każdy punkt przestrzeni należy do pęku wszystkich prostych równoległych do l. Zatem przestrzeń jest pękiem wszystkich prostych równoległych do l.

Rozważmy płaszczyznę π i prostą l leżącą na tej płaszczyźnie. Wtedy dla dowolnego punktu A na tej płaszczyźnie można poprowadzić prostą równoległą do l. Stąd wynika, że każdy punkt płaszczyzny leży na pewnej prostej równoległej do l. Zatem płaszczyzna π jest pękiem prostych równoległych do l i leżących na płaszczyźnie π.

Przykład 6

Pokażemy, że jeżeli nierównoległe proste l, k leżą na płaszczyźnie π, to płaszczyzna π jest pękiem prostych równoległych do l i przecinających prostą k.

Rozwiązanie

Na rysunku zaznaczono proste l, k i poprowadzono kilka prostych równoległych do l przez wybrane punkty na prostej k.

Rg9wV1Rk4DLDs

Na mocy aksjomatu równoległości taką konstrukcję można wykonać dla dowolnego punktu A na prostej k. Niech B będzie dowolnym punktem płaszczyzny π. Wtedy można przez punkt B poprowadzić prostą l' równoległą do l. Ponieważ proste l, k nie są równoległe, to proste l', k też nie są równoległe. Stąd prosta l' przecina prostą k w pewnym punkcie B', więc pokrywa się z prostą równoległą do l poprowadzoną przez punkt B'. Zatem płaszczyzna π jest pękiem prostych równoległych do l i przecinających prostą k.

Rozważmy teraz dwie nierównoległe proste l, k w przestrzeni. Przez każdy punkt prostej k prowadzimy prostą równoległą do l. Wtedy uzyskany w ten sposób pęk prostych równoległych do l tworzy płaszczyznę zawierającą prostą k.

Na rysunku przedstawiono proste l, k i poprowadzono kilka prostych równoległych do l przez wybrane punkty na prostej k. Płaszczyzna powstała jako pęk prostych równoległych do l i przecinających prostą k zaznaczona jest na zielono.

RXmSPXYrTlav9

Kolejnym ważnym zastosowaniem pęku prostych równoległych jest tworzenie figur (brył) przestrzennych.

Na płaszczyźnie mamy pewną figurę płaską, na przykład trójkąt. Ustalamy prostą l, która ma jeden punkt wspólny z płaszczyzną. W kolejnym kroku prowadzimy przez każdy punkt trójkąta prostą równoległą do l. Uzyskany w ten sposób pęk prostych równoległych do l tworzy nieskończoną belkę o przekroju trójkątnym.

Na rysunku zaznaczono kilka punktów trójkąta i poprowadzono proste równoległe do prostej l.

Rtn4ixoBpay9p

Czerwone punkty są wierzchołkami tego trójkąta. Pęk prostych równoległych do l poprowadzonych przez wierzchołki (czerwone proste) utworzy krawędzie powstałej bryły.

Punkty niebieskie i czerwone leżą na bokach trójkąta, więc pęk prostych równoległych do l poprowadzonych przez wszystkie punkty na bokach trójkąta utworzy ściany powstałej bryły, czyli powierzchnię tej bryły.

Zielone punkty leżą we wnętrzu trójkąta. Wszystkie punkty trójkąta wyznaczają pęk prostych równoległych do l, który stanowi całą bryłę.

Bryła, która powstaje w ten sposób jest nieskończonym pochylonym graniastosłupem (krawędzie boczne nie muszą być prostopadłe do podstawy).

Na rysunku zaznaczono kilka punktów koła i poprowadzono proste równoległe do prostej l.

R1cwhU2JTFiZO

Pęk prostych równoległych do l poprowadzonych przez wszystkie punkty koła utworzy nieskończoną owalną belkę (nieskończony pochylony walec). Punkty na okręgu wyznaczają pęk prostych równoległych do l tworzący powierzchnię tej belki.

Można uzyskać również bryły i powierzchnie ograniczone biorąc fragment między dwiema płaszczyznami jak na rysunku. Figura na płaszczyźnie zielonej jest przekrojem nieskończonego walca tą płaszczyzną.

R1bdKeBrH6P8A

Z drugiej strony, każdy punkt tego przekroju powstał w wyniku rzutowania równoległego punktów danego koła na płaszczyznę zieloną w kierunku prostej l.

W ten sposób dostajemy znane bryły, między innymi takie jak, walce i graniastosłupy.

Pęk prostych równoległych wyznaczonych przez dwie proste równoległe
Własność: Pęk prostych równoległych wyznaczonych przez dwie proste równoległe

Załóżmy, że dwie proste równoległe k, m leżą na płaszczyźnie π1. Prosta l ma jeden punkt wspólny z płaszczyzną π1 oraz ma jeden punkt wspólny z drugą płaszczyzną π2. Wtedy w przekroju pęku prostych równoległych do prostej l wyznaczonego przez proste k, m płaszczyzną otrzymujemy proste równoległe.

Dowód

Zwróćmy uwagę na rysunek.

R18mY8uUEGznS

Rozważamy płaszczyznę, która jest pękiem prostych równoległych do prostej l wyznaczonym przez prostą k. Częścią wspólną tej płaszczyzny z π2 jest prosta k'. Podobnie, dla prostej m otrzymujemy prostą m'.

Załóżmy, że P jest punktem wspólnym prostych k', m'. Wtedy istnieje punkt P' na prostej k taki, że prosta PP' należy do pęku prostych równoległych do prostej l wyznaczonego przez prostą k.

Podobnie, istnieje punkt P'' na prostej m taki, że prosta P'' należy do pęku prostych równoległych do prostej l wyznaczonego przez prostą m. Stąd proste PP'PP'' są równoległe do l i przechodzą przez punkt P, więc PP'=PP''. A ponieważ P'P'' są punktami przebicia prostej PP' z płaszczyzną π1, to P'=P''.

Stąd k=m, bo są równoległe i mają punkt wspólny. Zatem k'=m'.

Innymi słowy rzut równoległy prostych równoległych daje proste równoległe.

Słownik

przekrój bryły płaszczyzną (przekrój płaszczyznowy)
przekrój bryły płaszczyzną (przekrój płaszczyznowy)

część wspólna bryły i płaszczyzny