Przeczytaj
Helowce
Helowce to pierwiastki nazywane inaczej gazami szlachetnymi. Są bardzo rozpowszechnione we wszechświecie, chociaż na Ziemi występują w niewielkich ilościach, głównie w atmosferzeatmosferze. Helowce (poza radonem) otrzymywane są ze skroplonego powietrza w procesie jego frakcjonowanej destylacjidestylacji. Hel można otrzymywać także z gazu ziemnego.
Gazy szlachetne to substancje, jak sama nazwa wskazuje, które występują w stanie gazowym w warunkach normalnych – nie posiadają ani smaku, ani zapachu. Charakteryzują się bardzo niskimi temperaturami wrzenia i topnienia. Ze względu na posiadanie trwałych konfiguracji elektronowych, są stosunkowo bierne chemicznie
Pierwszym otrzymanym związkiem helowców był heksafluoroplatynian ksenonu, powstający w reakcji heksafluorku platyny z ksenonem:
Tworzy on także związki chemiczne z fluorem: , i . Są to bezbarwne krystaliczne ciałakrystaliczne ciała stałe, które powstają w bezpośredniej reakcji ksenonu z fluorem. Otrzymano również tlenki ksenonu, mające charakter kwasowy: i . Ksenon wchodzi również w skład soli kwasów ksenonowych, takich jak: i .
Zastosowanie gazów szlachentych
Radon jest pierwiastkiem promieniotwórczym, wykorzystywanym w radioterapii. Izotopy radonu mają zastosowanie w medycynie do leczenia nowotworów.
Izotopy kryptonu znalazły zastosowanie w medycynie do badania płuc. Krypton używany jest też do wypełniania żarówek samochodowych i lamp błyskowych w aparatach fotograficznych.
Gazy szlachetne można również zastosować w sytuacjach, gdzie należy zapewnić obojętną, beztlenową atmosferę, która zapobiega reakcjom utleniania. Atmosferę gazu biernego wykorzystuje się w syntezie chemicznej. Często można zaobserwować ich użycie jako obojętnych gazów, zapobiegających starzeniu się materiałów pochodzenia organicznego. Przykładem tego jest przechowywanie oryginału Konstytucji oraz Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych w szczelnej gablocie wypełnionej argonem.
Słownik
(gr. atmós „para”, sphaíra „kula”) gazowa powłoka planety lub zewnętrzna warstwa gwiazdy
ciało stałe będące monokryształem lub ciałem polikrystalicznym; charakteryzuje się uporządkowaniem przestrzennym indywiduów chemicznych
(łac. destillatio „ściekanie kroplami”) metoda rozdziału mieszaniny substancji ciekłych z wykorzystaniem różnic w temperaturach wrzenia poszczególnych składników mieszaniny
ukierunkowany ruch (przepływ) swobodnych ładunków elektrycznych w środowisku przewodzącym, który zachodzi pod wpływem pola elektrycznego
polega na wykorzystaniu w procesie profilaktyki, leczenia i rehabilitacji, naturalnych surowców leczniczych
Bibliografia
Krzeczkowska M., Loch J., Mizera A., Repetytorium chemia. Liceum – poziom podstawowy i rozszerzony, Warszawa – Bielsko‑Biała 2010.