Przeczytaj
Narodziny konstytucjonalizmu
Geneza konstytucjonalizmukonstytucjonalizmu sięga roku 1689, kiedy to w Anglii po rewolucji ograniczono władzę królewską. Powstała wówczas deklaracja praw (ang. Declaration of Rights), petycja do króla Anglii. Została zaprzysiężona przez Wilhelma III Orańskiego i po zaakceptowaniu przez parlament została przekształcona w ustawę o prawach (ang. Bill of Rights). Na jej mocy władza króla w Anglii została poddana kontroli parlamentu, tym samym Anglia stała się pierwszą monarchią parlamentarną. Nie doszło tam jednak do spisania konstytucjikonstytucji.
Sytuację zmieniło oświecenie i poglądy jego przedstawicieli na państwo i władzę. Prace Monteskiusza, Jeana‑Jacques’a Rousseau, Johna Locka otworzyły drogę do nowych rozwiązań ustrojowych eliminujących absolutną władzę monarchy. Za suwerena uważały społeczeństwo, któremu władca ma służyć. Dlatego władcę powinna ograniczać konstytucja, która określa jego kompetencje oraz prawa obywateli i prowadzi do trójpodziału władzy. Konstytucjonalizm dał początek późniejszej monarchii konstytucyjnej.
Przypomnij sobie wcześniejszy dokument ograniczający władzę króla w Anglii.
Konstytucja – znaczenie pojęcia
Pojęcie konstytucja pochodzi z łaciny i oznacza: urządzać, ustanawiać, regulować. Dlatego ustawa zasadnicza, czyli konstytucja, określa podstawy ustroju politycznego, gospodarczego, społecznego państwa. Organizację i kompetencje jego władz, sposób ich powoływania i podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywatela. Jest to ustawa o najwyższej mocy prawnej w państwie.
Jak klasyfikować konstytucje?
W ciągu ostatnich trzech stuleci powstało wiele różnych konstytucji. Współczesne konstytucje zawierają: ogólne ramy ustrojowe, relacje między władzami, prawa człowieka, sposób ich zmiany. Wprowadzono też klasyfikację aktów konstytucyjnych ze względu na ich treść, formę, sposób powstawania, zmiany.
Klasyfikacja konstytucji
Oczywiście w treści konstytucji poszczególnych państw występują różnice, które są konsekwencją zastosowanych różnorodnych rozwiązań ustrojowych. Wynikają one z doświadczeń historycznych, społecznych czy regionalnych. Różna jest także budowa tych aktów, sposoby ich zmiany czy też nowelizacji.
Słownik
początkowo (XVII–XIX w.) określenie systemu rządów wprowadzającego konstytucję jako ograniczenie władzy monarchy i stanowiącego przeciwstawienie monarchii absolutnej; współcześnie tym terminem określa się ustrój państwa oparty na konstytucji
(z łac. constitutio – ustrój, ustanowienie); to podstawowy akt prawny w państwie, całościowo określający ustrój państwa, system wyboru jego organów oraz sytuację prawną jednostek wobec władz publicznych; konstytucja jest aktem nadrzędnym w stosunku do innych aktów prawnych, które muszą z konstytucją być zgodne; ma specyficzną formę, określającą sposób uchwalania konstytucji i dokonywania w niej zmian
(z łac. praeambulum, praeambulare – iść wcześniej); wstęp do aktu prawnego, zwykle o istotnym znaczeniu politycznym (umowy międzynarodowe, konstytucje, rzadziej ustawy i akty niższego rzędu), opisujący okoliczności wydania aktu oraz określający cele, jakim powinien on służyć
obowiązująca w jakimś środowisku norma zachowania się w określonej sytuacji
oficjalnie Ustawa rządowa, pierwsza w Europie, druga w świecie (po Konstytucji Stanów Zjednoczonych) ustawa zasadnicza, uchwalona w atmosferze zamachu stanu 3 V 1791 przez Sejm Czteroletni