Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Wśród elektrolitówelektrolitelektrolitów mocnych wyróżnić można m.in. roztwory niektórych kwasów i wodorotlenków. Poniżej przedstawiono ogólną procedurę obliczania ich pHpHpH.

bg‑pink

Obliczanie pH mocnych kwasów

Kwasy jednoprotonowe

Do mocnych kwasów jednoprotonowych należą np.: HCl , HBr , HI , HMnO 4 , HNO 3 , HClO 3 , HClO 4 .

R1CbtXds3xY1U
Krok 1. Mocny kwas dysocjuje całkowicie, a ogólne równanie dysocjacji tego kwasu ma postać: HA + H2O → H3O+ + A- Gdzie:
HA – wzór ogólny kwasu jednoprotonowego;
H3O+ - kationem hydroniowy,
A- anion reszty kwasowej., Krok 2. Z równania dysocjacji wynika, że z 1 mola kwasu otrzymujemy 1 mol jonów hydroniowych. Zatem stężenie jonów hydroniowych powstałych w procesie dysocjacji elektrolitycznej równa się stężeniu kwasu:
[H3O+]=[HA], Krok 3. Stosujemy wzór na obliczenie pH pH = -log10[H3O+] lub korzystamy z tablicy logarytmicznej. opis WCAG CKE. Stałe i jednostki fizyczne i chemiczna. Warszawa 2015.

Kwasy wieloprotonowe

Ważne!

Do mocnych kwasów wieloprotonowych należy np. H 2 SO 4 .

RZSqFCBevulgu
Krok 1. Mocny kwas wieloprotonowy dysocjuje całkowicie, a ogólne równanie dysocjacji tego kwasu ma postać:
HnA + nH2O → nH3O+ + An-
Gdzie:
HnA - wzór ogólny kwasu wieloprotonowego, gdzie n oznacza ilość protonów w kwasie;
H3O+ - kation hydroniowy;
An-
- anion reszty kwasowej., Krok 2. Z równania dysocjacji wynika, że z 1 mola kwasu otrzymujemy n moli jonów hydroniowych. Zatem stężenie jonów hydroniowych powstałych w procesie dysocjacji elektrolitycznej równa się:
n[HA]=[H3O+]
, Krok 3. Stosujemy wzór na obliczenie pH podobne jak w przypadku kwasów jednoprotonowych:
pH=-log10[H3O+]
bg‑pink

Obliczanie pH roztworów mocnych wodorotlenków

Wodorotlenki, w których na jeden kation metalu przypada jeden anion wodorotlenkowy

Do mocnych wodorotlenków,w których na jeden kation metalu przypada jeden anion wodorotlenkowy należy np. KOH , NaOH  i inne wodorotlenki litowców.

RXnkr3fK09cuu
Krok 1. Mocna zasada z jedną grupą OH dysocjuje całkowicie, a ogólne równanie jej dysocjacji ma postać:
MeOH H2O Me+ + OH-
Gdzie:
Me - symbol metalu
OH – anion wodorotlenkowy., Krok 2. Z równania dysocjacji wynika, że z 1 mola zasady otrzymujemy 1 mol anionów wodorotlenkowych. Zatem stężenie jonów wodorotlenkowych powstałych w procesie dysocjacji elektrolitycznej równa się stężeniu zasady:
[MeOH]=[OH-], Krok 3. Obliczamy pOH ze wzoru:
pOH = -log10[OH-], Krok 4. pH obliczamy ze wzoru na iloczyn jonowy wody pH + pOH = 14
Po przekształceniu wzoru otrzymujemy: pH=14-pOH

Wodorotlenki, w których na jeden kation metalu przypadają dwa lub więcej anionów wodorotlenkowych

Do mocnych wodorotlenków, w których na jeden kation metalu przypadają dwa lub więcej anionów wodorotlenkowych należy np. Ca(OH) 2 i inne wodorotlenki berylowców (z wyj. berylu).

Rfgl8qBis6hxu
Krok 1. Krok 1. Mocna zasada z kilkoma grupami OH dysocjuje całkowicie, a ogólne równanie jej dysocjacji ma postać:
Me(OH)m H2O Mem+ + mOH-
Gdzie:
Me - symbol metalu,
OH - anion wodorotlenkowy,
m - wartościowość metalu równa liczbie anionów wodorotlenkowych., Krok 2. Z równania dysocjacji wynika, że z 1 mola zasady otrzymujemy „m” moli anionów wodorotlenkowych. Zatem stężenie jonów wodorotlenkowych powstałych w procesie dysocjacji elektrolitycznej równa się:
m*[Me(OH)m]=[OH-], Krok 3. Obliczamy pOH ze wzoru:
pOH = -log10[OH-], Krok 4. pH obliczamy ze wzoru na iloczyn jonowy wody pH + pOH = 14
Po przekształceniu wzoru otrzymujemy pH= 14 - pOH
Ważne!

Przedstawiona metoda wyznaczania pH roztworów mocnych kwasów i wodorotlenków nie uwzględnia jonów, pochodzących z procesu autodysocjacji wody. Stężenie jonów, które powstają w czasie autodysocjacji wody, jest bowiem tak małe, że można je pominąć. Stężenia te należałoby jednak uwzględnić w sytuacji obliczania pH roztworów kwasów i zasad o bardzo dużych rozcieńczeniach, np. dla kwasów i zasad o stężeniu mniejszym od 10Indeks górny -6 moldm3.

bg‑pink

Obliczanie pH silnie rozcieńczonego roztworu mocnego kwasu jednoprotonowego

Przykład 1

Jakie jest pH roztworu HBr, którego stężenie wynosi 10Indeks górny -8moldm3?

Rozwiązanie

Kwas dysocjuje całkowicie, a równanie dysocjacji elektrolitycznejdysocjacja elektrolitycznadysocjacji elektrolitycznej tego kwasu ma postać:

HBr+H2OH3O++Br-

Gdyby założyć, że stężenie jonów oksoniowychjon oksoniowy (hydroniowy)jonów oksoniowych jest równe stężeniu kwasu, otrzymalibyśmy wynik:

pH=-log10[H3O+]=-log10[10-8]=8

Takie rozwiązanie mogłoby sugerować, że roztwór ma zasadowy odczyn, co jest nieprawdą.

Z tego względu, dla silnie rozcieńczonych roztworów mocnych elektrolitów, należy uwzględnić jony pochodzące z autodysocjacji wody.

Całkowite stężenie jonów oksoniowych w roztworze rozcieńczonego mocnego kwasu jest sumą stężenia jonów oksoniowych, które pochodzą z dysocjacji kwasu i z autodysocjacji wody.

[H3O+]c=[H3O+]w+[H3O+]k

gdzie:

  • H3O+c – całkowite stężenie jonów oksoniowych w roztworze;

  • H3O+w – stężenie jonów oksoniowych pochodzących z autodysocjacji wody.

Obliczamy stężenie jonów oksoniowych, pochodzących z autodysocjacji wody w temperaturze 25°C:

x=[H3O+]w=[OH-]w
10-14=[H3O+]w+[H3O+]k·[OH-]w
10-14=(10-8+x)·x
10-14=10-8x+x2
x2+10-8x-10-14=0
=2,0025·10-7
x1<0
x 2 = 9,5125 10 8
[H3O+]w=9,5125·10-8
  • H3O+k – stężenie jonów oksoniowych, pochodzących z dysocjacji kwasu –  10Indeks górny -8moldm3

[H3O+]=9,5125·10-8+10-8 =1,05125·10-7
pH=-log10[H3O+]c=-log10[1,05125·10-7]=6,98

Odpowiedź

pH roztworu HBr o stężeniu 10Indeks górny -8 moldm3 wynosi 6,98.

Słownik

elektrolit
elektrolit

(gr. ḗlektron „bursztyn”, lytós „rozpuszczalny”) związek chemiczny, który ulega procesowi rozpadu na jony pod wpływem wody i jest zdolny do przewodzenia prądu elektrycznego; gdy jest całkowicie zdysocjowany, mówimy o elektrolicie mocnym

dysocjacja elektrolityczna
dysocjacja elektrolityczna

(łac. dissociātiō „rozdzielenie”) samorzutny proces rozpadu cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad, soli) w roztworach na dodatnio i ujemnie naładowane cząstki, tj. jony pod wpływem działania rozpuszczalnika

jon oksoniowy (hydroniowy)
jon oksoniowy (hydroniowy)

H 3 O + ; jednododatni jon, powstający w wyniku dołączenia się do cząsteczki wody jonu wodorowego

pH
pH

ujemny logarytm dziesiętny ze stężenia jonów oksoniowych, wskaźnik odczynu roztworu

pH=-log10[H3O+]

Bibliografia

Kocjan R., Chemia analityczna. Podręcznik dla studentów, t. 2, Warszawa 2000.

Minczewski J., Marczewski Z., Chemia analityczna. T. 3. Analiza instrumentalna, Warszawa 1975.