Węglan magnezu MgCO3
Węglan magnezu MgCO3 (nazwa archaiczna: magnezja alba) jest solą nieorganiczną. Biała substancja stała, nietoksyczna, bezwonna, praktycznie nierozpuszczalna w wodzie.
Jest to źródło magnezu. Dorośli powinni spożywać od 310 do 420 miligramów tego minerału dziennie. Jest to ważne dla tworzenia białek, regulacji ciśnienia krwi i poziomu cukru oraz funkcji nerwów i mięśni.
Węglan magnezu występuje m.in. jako bezpostaciowy proszek.
Autor: Ryszard Meksiak Manganian(VII) potasu KMnO4
Manganian(VII) potasu ma silne własności bakteriobójcze i grzybobójcze. Roztwór 0,05% stosuje się do przemywania skóry, ran i owrzodzeń, a roztwór 0,025% do płukania jamy ustnej.
Manganian(VII) potasu występuje w warunkach normalnych w postaci ciała stałego.
Autor: Adam Rędzikowski, licencja: CC BY-SA 4.0 Chlorek sodu NaCl
Fizjologiczny roztwór NaCl zawiera jony sodu i chlorkowe.
Błona komórkowa jest półprzepuszczalna, tzn. wybiórczo przepuszcza tylko cząsteczki wody, a nie przepuszcza innych substancji, np. chlorrkowe sodu.
GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0Jony sodu są najważniejszymi elektrolitami płynu pozakomórkowego. Zmiany stężenia jonów sodu pociągają za sobą ruch wody pomiędzy przestrzenią śródkomórkową a pozakomórkową. Aniony chlorrkowe, zawarte w roztworach, są najważniejszymi anionami płynu pozakomórkowego, gdyż ok. 87,6% chloru ustrojowego mieści się w przestrzeni pozakomórkowej, a jedynie 12,4% znajduje się w przestrzeni śródkomórkowej. Pozajelitowe podawanie 0,9% roztworu NaCl uzupełnia niedobory płynów ustrojowych, działa nawadniająco.
Sól fizjologiczna (roztwór chlorku sodu) idealnie sprawdza się jako preparat do inhalacji i nebulizacji, zwłaszcza przy infekcjach górnych dróg oddechowych. Stosuje się ją także jako środek nawadniający oraz skuteczny uzupełniacz elektrolitów np. po operacjach chirurgicznych lub w stanach odwodnienia.
Autor: Wesalius, licencja: CC BY-SA 4.0 Chlorek potasu KCl
Jon potasu jest najważniejszym kationem wewnątrzkomórkowym. Składnik cytoplazmy komórkowej. Powoduje zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych, przeciwdziała pęcznieniu komórek. Jego obecność jest niezbędna do syntezy białek w rybosomach. Warunkuje prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśni. Ma wpływ na gospodarkę wodną, kwasowo-zasadową organizmu, bierze udział w utrzymaniu ciśnienia osmotycznego. Odgrywa ważną rolę w przemianie węglowodanów.
Jego niewłaściwe podanie może spowodować śmierć. Podanie zbyt dużej dawki powoduje zatrzymanie akcji serca.
Preparaty chlorku potasu są używane jako leki w niedoborze jonów potasu.
Źródło: pl.wikipedia.org, licencja: CC BY 3.0 Bromek potasu KBr
Bromek potasu ma działanie uspokajające. Jony bromkowe konkurują z jonami chlorkowymi, które są wypierane z komórek, zwłaszcza neuronów. Skutkiem tego zjawiska jest hiperpolaryzacja błony neuronu. W konsekwencji, zaburzeniu ulegają czynności ośrodkowego układu nerwowego. Bromek potasu, podobnie jak pozostałe sole bromu, kumuluje się w organizmie ludzkim. Średni okres półtrwania wynosi ok. 12 dni. Należy podkreślić toksyczność bromków. Sole bromu hamują też wytwarzanie testosteronu, co wpływa na popęd płciowy u mężczyzn. Dawniej preparaty zawierające brom stosowano w wojsku, aby wyciszyć popęd płciowy.
Bromek potasu jest substajcą o strukturze krystalicznej stosowaną w medycynie jako źródło jonu bromkowego (Br−). Fioletowe kulki - jonu sodu, czerwone kulki - jony bromkowe.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0 Siarczan(VI) magnezu - woda(1/7) MgSO4·7H2O
Dawna nazwa: siedmiowodny siarczan(VI) magnezu. Sól stosowana jako środek przeczyszczający oraz środek tokolityczny. Stosowane są nazwy: sól gorzka, sól angielska oraz epsomit. Związek ten był początkowo produkowany poprzez odparowywanie wody mineralnej ze źródeł bijących, znajdujących się niedaleko miejscowości Epsom w środkowej Anglii. Sprzedawany był jako lek przeczyszczający w całej Europie.
W USA i Wielkiej Brytanii sól gorzką wciąż nazywa się solą Epsom. (Epsom salt)
Źródło: www.pixabay.com, licencja: domena publiczna Siarczan(VI) wapnia - woda(1/2) CaSO4·2H2O
Dawna nazwa: dwuwodny siarczan(VI) wapnia. Materiał stosowany do produkcji podstaw dentystycznych, uzupełnień, wycisków i protez. W chirurgii tradycyjny opatrunek gipsowy powstaje z gipsu palonego. Jest to siarczan(VI) wapnia woda (2/1) o wzorze sumarycznym: (CaSO4)2·H2O. Powstaje zgodnie z równaniem reakcji chemicznej:
Substratem reakcji jest gips krystaliczny - siarczan(VI) wapnia - woda(1/2), który należy ogrzać w temperaturze około 120 - 130ºC.
Przygotowanie usztywnienia gipsowego polega na dodaniu wody do siarczanu(VI) wapnia woda (2/1):
Powstaje zaprawa gipsowa, która sztywnieje oraz twardnieje w wyniku odparowania nadmiaru wody. Otrzymane usztywnienie złamanej kończyny jest dość ciężkie i niewygodne w użytkowaniu. Ogranicza ruch, a długotrwałe noszenie osłabia siłę mięśniową kończyny. Gipsową opaskę oddziela od skóry gruba warstwa waty. Nie wolno jej moczyć, nie przepuszcza powietrza, dlatego utrudnia zachowanie higieny. Uniemożliwia prześwietlenie uszkodzonej kończyny, co z kolei komplikuje diagnostykę oraz leczenie.
Dicytrynian trimagnezu bezwodny C12H10Mg3O14
Inaczej cytrynian magnezu. Jest źródłem magnezu dla organizmu. Znalazł zastosowanie w profilaktyce i leczeniu:
- zaburzeń snu;
- zmęczenia;
- nasilonego stresu.
Podawany jest również w okresach zwiększonego zapotrzebowania na magnez, takich jak:
- ciąża;
- karmienie piersią;
- duży wysiłek fizyczny.
Związek chemiczny, stanowiący źródło magnezu dla organizmu
Autor: Slashme, licencja: CC SA BY 3.0., źrodło: wikimedia.org. Fumaran żelaza(II) C4H2FeO4
Organiczny związek chemiczny, będący solą kwasu fumarowego i jonu Fe2+. Stosowany w medycynie jako źródło żelaza.
Żelazo wchodzi w skład hemu. Jest to jeden z elementów budujących hemoglobinę – czerwony barwnik krwi.
Licencja: domena publiczna.
Fumaran żelaza(II) jest podawany doustnie w leczeniu anemii.
Autor: Ilgom, licencja: domena publiczna. Siarczan(VI) baru BaSO4
Wykorzystywany jest jako środek kontrastujący w badaniach radiologicznych przewodu pokarmowego: przełyku, żołądka, jelita cienkiego i jelita grubego. Jest bezpieczny w stosowaniu, ponieważ nie rozpuszcza w wodzie - same jony baru są ekstremalnie szkodliwe, dlatego nie stosuje się rozpuszczalnych soli baru.
Węglan wapnia CaCO3
Węglan wapnia jest jednym ze składnikiem leków na zgagę. Ma on długotrwałe i silne działanie zobojętniające. Drugim składnikiem tych leków jest opisany wyżej węglan magnezu. Jego zadaniem jest wzmocnienie działania węglanu wapnia. W takiej kombinacji oba składniki szybko neutralizują nadmiar kwasu zapewniając szybką ulgę dla żołądka.