Chociaż trawienie rozpoczyna się już w jamie ustnej, główne miejscem, w którym przebiega ten proces, jest jelito cienkie, a dokładnie jego dwa pierwsze odcinki: dwunastnicadwunastnicadwunastnicajelito czczejelito czczejelito czcze. Trawienie pokarmu polega przede wszystkim na enzymatycznej hydroliziehydrolizahydrolizie makrocząsteczek do monomerówmonomermonomerów, które wchłaniane są ze światła przewodu pokarmowego do krwi. Enzymy katalizującekatalizatorEnzymy katalizujące ten proces należą do grupy hydrolazhydrolazyhydrolaz, czyli enzymów umożliwiających rozkład (z udziałem wody) związków bardziej złożonych do prostszych. Prawidłowy przebieg trawienia byłby niemożliwy bez aktywności wydzielniczej trzustki i wątroby, które wytwarzają odpowiednio: enzymy trawienne oraz żółć.

bg‑green

Powstawanie, magazynowanie i wydzielanie żółci

Żółć to żółtobrunatny, gorzki w smaku i lekko alkaliczny (pH 7,8 do 8,0) płyn produkowany przez komórki wątroby (hepatocytyhepatocythepatocyty) i magazynowany w pęcherzyku żółciowym.

RHSetVk7dla95
Położenie pęcherzyka żółciowego względem wątroby, trzustki i dwunastnicy.
Źródło: Tomorrow Sp. z o.o, licencja: CC BY 3.0.

Zgromadzona w pęcherzyku żółć, między poszczególnymi okresami trawienia, zostaje wielokrotnie zagęszczona w wyniku resorpcji wody. Po spożyciu pokarmu zawierającego tłuszcze dochodzi do skurczu pęcherzyka żółciowego i uwolnienia żółci do dwunastnicy. Na początku trawienia spływa gęsta i ciemna żółć pęcherzykowa, a gdy zaczyna jej brakować, pojawia się jaśniejsza i rzadsza żółć wątrobowa. Czynnikiem inicjującym skurcze mięśniówki ściany pęcherzyka żółciowego jest cholecystokininacholecystokininacholecystokinina, wytwarzana przez komórki błony śluzowej dwunastnicy. Pokarmami, które najsilniej pobudzają wydzielanie cholecystokininy, są żółtko jaj oraz śmietana. Inny hormon tkankowy przewodu pokarmowego, który pobudza wątrobę do produkcji żółci, to sekretynasekretynasekretyna. Sekretyna jest wydzielana przez błonę śluzową dwunastnicy i jelita cienkiego.

RzROCbOknlOt4
Film przedstawiający model woreczka żółciowego.
bg‑pink

Skład chemiczny żółci

Woda stanowi 97 proc. żółci wątrobowej oraz 89 proc. żółci pęcherzykowej. Pozostałe 3 do 11 proc. to składniki stałe:

  • kwasy żółciowe w postaci soli sodowych;

  • barwniki żółciowe (bilirubina i biliwerdyna);

  • fosfolipidy (głównie lecytyna);

  • cholesterol;

  • kwasy tłuszczowe;

  • enzymy (np. enzymy lizosomalne);

  • elektrolity (np. HCOIndeks górny 3−, ClIndeks górny −, NaIndeks górny +).

RBmlKN9kK2Wvz
Zdjęcie mikroskopowe preparatu histologicznego wątroby. Żółć widoczna jako żółte krople. Powiększenie 400 ×.
Źródło: Nephron, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑orange

Funkcje żółci

Obecne w żółci sole kwasów żółciowych mają zdolność emulgowania tłuszczów, czyli zmniejszania ich napięcia powierzchniowego. Umożliwia to rozbicie dużych cząsteczek tłuszczów na mniejsze krople, które ostatecznie tworzą zawiesinę. Forma licznych małych kropli pozwala na dostęp lipazylipazalipazy do tłuszczu na znacznie większej powierzchni niż w przypadku jednej dużej kropli. W wyniku aktywności tego enzymu powstają wolne kwasy tłuszczowe i glicerol, które wraz z innymi produktami trawienia tłuszczów wchłaniane są do limfy w dalszych odcinkach jelita cienkiego.

W procesie wchłaniania tych związków ważną rolę nadal odgrywa żółć – sole żółciowe, wiążąc się z kwasami tłuszczowymi, umożliwiają ich wnikanie do komórek nabłonkowych śluzówki jelita. Co więcej, żółć bierze udział we wchłanianiu rozpuszczalnych w tłuszczach witamin: A, D, E i K.

Słownik

cholecystokinina
cholecystokinina

hormon peptydowy produkowany przez komórki błony śluzowej dwunastnicy, który stymuluje wydzielanie żółci oraz soku trzustkowego

dwunastnica
dwunastnica

początkowy odcinek jelita cienkiego; do dwunastnicy uchodzą przewód żółciowy i przewód trzustkowy

hepatocyt
hepatocyt

wieloboczna komórka wątroby stanowiąca podstawową jednostkę strukturalną tego narządu

hydrolazy
hydrolazy

grupa enzymów katalizujących reakcje hydrolizy (rozkładu substancji w wodzie) związków bardziej złożonych do związków prostszych

hydroliza
hydroliza

(gr. hýdōr – woda; lýsis – rozłożenie) rozkład substancji pod wpływem wody; reakcja podwójnej wymiany, zachodząca między wodą a substancją w niej rozpuszczoną; prowadzi do powstania cząsteczek nowych związków chemicznych

jelito czcze
jelito czcze

jedna z trzech części jelita cienkiego, leżąca między dwunastnicą a jelitem krętym

katalizator
katalizator

substancja chemiczna, która po dodaniu do układu reakcyjnego przyspiesza (katalizuje) reakcję

lipaza
lipaza

enzym z grupy hydrolaz produkowany przez trzustkę; bierze udział w trawieniu tłuszczów

monomer
monomer

(gr. mónos – jedyny; méros – część) związek chemiczny, którego cząsteczki mogą ulegać polimeryzacji z identycznymi lub innymi cząsteczkami, mającymi tzw. centra aktywne, tworząc wiązanie podwójne lub potrójne; także – niezbyt trwały pierścień, grupy funkcyjne chemicznie aktywne (np. aminowa, karboksylowa) albo ruchliwy atom wodoru

sekretyna
sekretyna

hormon tkankowy przewodu pokarmowego; sekretyna jest wydzielana przez błonę śluzową dwunastnicy i jelita cienkiego; pobudza trzustkę do wydzielania soku trawiennego oraz wątrobę do produkcji żółci