Przeczytaj
Struktura systemu edukacji w latach 1989–2020 po kolejnych reformach
Od 1989 r. co pewien czas polska szkoła poddawana jest kolejnym przekształceniom. Poniżej zebrano argumenty zarówno zwolenników, jak i przeciwników, które pojawiały się podczas debaty publicznej na temat najważniejszych reformreform.
Jakie jest twoje stanowisko? Prześledź argumentację i zastanów się nad własną opinią.
Reforma szkolnictwa w 1999 r. – utworzenie gimnazjów (argumenty za i przeciw)
Gimnazja to szkolne molochy, gdzie w jednym roczniku uczy się nawet po kilkanaście klas.
Do gimnazjów trafiają uczniowie w najtrudniejszym wychowawczo i rozwojowo etapie życia, dlatego zamiast rozpoczynać naukę w nowej placówce, powinni pozostać pod opieką znających ich pedagogów w dotychczasowych, mniejszych szkołach, gdzie nie są anonimowi.
Gimnazja wyrównują szanse edukacyjne miast i wsi, ponieważ wydłużają o rok kształcenie ogólne.
Gimnazja przyczyniają się do poprawienia wyniku polskich uczniów w badaniach PISA (Program Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów).
Dzięki gimnazjom młodsze dzieci, oddzielone od nastolatków, są bezpieczniejsze, ponieważ mniejsza różnica wieku sprzyja integracji i lepszemu funkcjonowaniu grupy rówieśniczej.
Niniejsza reforma to marginalizacja szkolnictwa zawodowego.
Reforma szkolnictwa w 2009 r. – obniżenie wieku szkolnego (argumenty za i przeciw)
W innych krajach Unii Europejskiej obowiązek szkolnyobowiązek szkolny rozpoczyna się między czwartym a szóstym rokiem życia.
Dzieci, zaczynając naukę rok wcześniej, również rok wcześniej ją ukończą, dzięki czemu dłużej będą uczestnikami rynku pracy.
Sześcioletnie dzieci rozwojowo nie są gotowe do nauki w szkole.
Szkoły nie są przygotowane na przyjęcie sześciolatków.
Nauczyciele nie są przygotowani do nauczania sześciolatków.
Dzięki tej zmianie możliwe będzie tworzenie mniej licznych klas (maksymalnie 25 uczniów) w szkołach podstawowych.
Dzieci będą dobierane wiekowo do klas.
Sale są odpowiednio wyposażone do wieku dzieci.
Brak poparcia społecznego dla reformy (kampania społeczna „Ratuj maluchy”).
Reforma szkolnictwa w 2017 r. – likwidacja gimnazjów (argumenty za i przeciw)
Według badań sondażowych większość Polaków (70%) chce likwidacji gimnazjów (sondaż Instytutu Badań Rynkowych i Społecznych IBRiS z 2015 r.).
Brakuje dobrze opracowanych podręczników, szczególnie w początkowym okresie po wdrożeniu reformy.
Nagła likwidacja gimnazjum oznacza kumulację materiału do opanowania przez uczniów nowo utworzonych klas siódmych i ósmych (w dwa lata muszą opanować zakres programu trzyletniego gimnazjum).
Likwidacja gimnazjów to skrócenie o rok nauczania na poziomie ogólnym.
Reforma przeprowadzana jest zbyt szybko, co tworzy chaos organizacyjny.
Z powodu nagłego wprowadzenia reformy, w roku szkolnym 2019/2020 do klas pierwszych szkół średnich trafią jednocześnie dwa roczniki (tzw. podwójny rocznik), czyli absolwenci ostatniej klasy wygaszonych gimnazjów oraz absolwenci ósmych klas szkół podstawowych; oznacza to niemal dwukrotnie więcej niż zazwyczaj kandydatów, a przez to znaczne zmniejszenie szans na dostanie się do wybranej szkoły.
Istnieje konieczność reorganizacji zatrudnienia nauczycieli w gimnazjach.
Gimnazja służą wyrównywaniu szans edukacyjnych młodzieży z mniejszych miejscowości (oferta edukacyjna w dużych miastach jest szersza, bardziej różnorodna), a w efekcie likwidacji gimnazjów szanse te zostaną ograniczone.
Wczesne doświadczenie zmiany środowiska (po szkole podstawowej) uczy adaptacyjności do zmiany - umiejętności, która jest kluczowa na współczesnym rynku pracy.
Polscy gimnazjaliści osiągają coraz lepsze wyniki w badaniach PISA.
W przypadku wsi gimnazja wyrównują szanse, natomiast w miastach segregują młodzież, ponieważ tylko najlepsi absolwenci podstawówek mają szansę dostać się do dobrych gimnazjów, tworzonych przy liceach.
Odseparowanie od siebie dzieci z różnorodnych środowisk jest szkodliwe dla społeczeństwa.
Nie ma odpowiednio przygotowanej sieci ośmioklasowych szkół podstawowych i szkół ponadpodstawowych zdolnych przyjąć wszystkich chętnych uczniów.
Likwidacja gimnazjów przyczyni się do zwiększenia zainteresowania szkołami niepublicznymi.
Kluczowe jest odpowiednie przygotowanie nauczycieli do zawodu, a nie to, gdzie znajduje się szkoła.
Słownik
funkcjonujący w Polsce obowiązek edukacyjny, wskutek którego po ukończeniu szkoły podstawowej młoda osoba musi nadal uczyć się aż do ukończenia 18. roku życia
nakładany przez państwo wymóg, wskutek którego dzieci i młodzież w określonym ustawowo wieku muszą uczestniczyć w edukacji powszechnej; obowiązek ten ustaje wraz z osiągnięciem górnej granicy wieku lub pewnego poziomu kształcenia
zestaw treści nauczania oraz umiejętności, obowiązkowy na danym etapie edukacyjnym
rozłożony w czasie i przebiegający w sposób kontrolowany przez odpowiednie instytucje państwowe proces przekształcania jakiegoś elementu systemu państwa, nienaruszający jego podstawowych reguł i mechanizmów