Przeczytaj
Akt normatywny
Akty normatywne powstają wyniku działalności prawodawczej organów, które mają takie kompetencje. Akt normatywny to dokument władzy publicznej będący produktem parlamentarnego albo pozaparlamentarnego stanowienia prawa, zawierający ujęte w przepisy normy prawnenormy prawne, które regulują pewien zakres stosunków społecznych.
Przepisy zawarte w akcie normatywnym zaczynają obowiązywać po ich należytym ogłoszeniu w odpowiednim organie promulgacyjnymorganie promulgacyjnym. Akt normatywny składa się z norm prawnych. W jego przepisach przewidziane są określone przyszłe sytuacje faktyczne i jest on skierowany do wszystkich, którzy w takich sytuacjach się znajdą. Akty normatywne mogą mieć charakter samoistny (ustawy) lub wykonawczy (wydawane na podstawie aktów wyższego rzędu w celu ich wykonania). Nie wszystkie akty normatywne są źródłami powszechnie obowiązującego prawa. Należą do nich bowiem również akty wydawane w ramach stosunków podporządkowania między organami państwa i obowiązujące tylko te organy lub urzędników, do których zostały skierowane.
Nowelizacja aktu normatywnego
Akt normatywny po jego uchwaleniu, ogłoszeniu i wejściu w życie podlega niekiedy wielokrotnej zmianie: wprowadzane są do niego poprawki w postaci dodania, uchylenia albo zmiany poszczególnych przepisów. Każda zmiana wprowadzona do treści obowiązującego aktu normatywnego nazywana jest nowelizacją. Może ona przyjąć formę odrębnej ustawy nowelizującej lub przepisów nowelizujących w innej ustawie. NowelizacjaNowelizacja powinna być wyraźna, tzn. dokonana przez określenie w przepisie nowelizującym zarówno przepisu, który ma zostać zmieniony, jak i samej zmiany (np. „w ustawie… wprowadza się następujące zmiany”, „art. … ustawy … zostaje uchylony”, „art. … rozporządzenia otrzymuje następujące brzmienie”). Niedopuszczalne jest natomiast zastąpienie istniejącego przepisu nowym, bez wskazania w nim dokonywanej zmiany (tzw. nowelizacja dorozumiana).
Kodyfikacja
Kodyfikacja polega na stworzeniu z szeregu aktów normatywnych regulujących daną dziedzinę stosunków społecznych (np. handlowych, rodzinnych) jednego aktu zwanego kodeksem. Działalność kodyfikacyjna ma na celu nie tylko systematyzację, ale również uzupełnienie braków, usunięcie sprzeczności i ujednolicenie norm w danej dziedzinie. Kodyfikacja powoduje uchylenie przepisów dotychczas obowiązujących w danej dziedzinie. Kodeks jest więc aktem normatywnym wydanym w formie ustawy (kodyfikacji dokonać może jedynie ustawodawca), obejmującym kompleksową regulację całości bądź zasadniczej części stosunków, zagadnień i kwestii składających się na daną sferę życia publicznego. Obok kodeksu mogą oczywiście w danej sferze obowiązywać inne akty normatywne.
Kodyfikacja uznawana jest za najdoskonalszą formę uporządkowania materiału normatywnego. Od kodyfikacji należy odróżnić inkorporację - polega ona na zebraniu w jedną całość tekstów aktów normatywnych dotyczących danego zagadnienia lub sfery życia, które były wielokrotnie nowelizowane i publikowane, oraz na ich odpowiednim uporządkowaniu bez dokonywania zmian w ich treści. Jedną z form inkorporacji jest stworzenie tekstu jednolitego wielokrotnie nowelizowanego aktu normatywnego. Obecnie obowiązują w Polsce następujące kodeksy:
Oprócz kodeksów obowiązują w Polce również ustawy mające charakter kodyfikacji, jak np. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. dotycząca ordynacji podatkowej.
Słownik
reguła postępowania wynikająca z przepisów prawnych, usankcjonowana przez kompetentny organ władzy (np. przez parlament, prezydenta) w należytym trybie
zmiana obowiązujących przepisów prawa dokonana innym aktem prawa tego samego rzędu lub wyższym wydanym później
dziennik urzędowy, w którym ogłasza się teksty aktów prawnych