Przeczytaj
Zmienna wewnętrzna
Pseudokod pętli for
wygląda następująco:
Zmienna wewnętrzna to nazwa zmiennej, która będzie przechowywała aktualnie analizowany element ze zbioru, który przechodzimy (iterujemy). Jeśli zbiorem jest lista uczniów, to do zmiennej wewnętrznej przy każdej iteracji będzie przypisywany kolejny uczeń.
Zbiorem może być tablicatablica, ciąg znaków lub zakres stworzony za pomocą funkcjifunkcji range()
.
Funkcja range()
tworzy sekwencję liczb w podanym zakresie. Domyślnie pierwszą liczbą jest 0
, a kolejne są domyślnie zwiększane o 1
.
range(start, stop, krok)
Na przykład, range(6)
zwróci zbiór liczb 0, 1, 2, 3, 4, 5
. Funkcja range(2, 6)
zwróci liczby 2, 3, 4, 5
, a range(2, 9, 2)
zwróci 2, 4, 6, 8
.
Pętla operująca na danym zbiorze (na przykład imion) przedstawia się tak:
Tak zapisana pętla wykona instrukcje wewnątrz niej trzy razy, ponieważ tyle jest elementów w tablicy. Każde takie przejście nazywane jest iteracją. Zatem można powiedzieć, że w pierwszej iteracji wypiszemy imię Maciek
, w kolejnej Magda
a w ostatniej Asia
.
Przykłady wykorzystania pętli for
Wyliczanka
Napiszmy prosty program drukujący 10
razy ten sam napis.
Zwróćmy uwagę na funkcję range()
, która jest bardzo często wykorzystywana w pętlach. W powyższym kodzie została wykorzystana skrócona składnia funkcji z jednym argumentem, jakim jest liczba elementów w zbiorze. Zmodyfikujmy powyższy kod, aby przed tekstem: Witaj, swiecie!
, drukował po kolei numery z zakresu range()
:
Wynikiem będzie dziesięciokrotne wypisanie (numer). Witaj swiecie!
, ale numerowane od 0
do 9
. W programowaniu przyjęło się, że wyliczanie elementów rozpoczyna się od 0
, a nie – jak przywykliśmy – od 1
.
Jeśli jednak chcemy numerować od 1
do 10
, należy zmienić parametry funkcji range()
, aby rozpoczynała zakres od 1
i kończyła na 11
.
Do drukowania wyniku wykorzystaliśmy funkcję str()
, która zamienia typ integer
na typ string
. Gdybyśmy chcieli bezpośrednio połączyć liczbę całkowitą z ciągiem znaków, interpreter zwróciłby błąd.
Suma liczb
Napiszmy program liczący sumę liczb z podanego zakresu. W tym celu zdefiniujemy zakres od 1
do 10
, a także zmienną suma
.
W trakcie każdej iteracji kolejna liczba jest dodawana do sumy. Po zakończeniu pętli, drukujemy wynik.
Słownik
zbiór elementów, w którym można przechowywać dane; w języku Python tablice są często nazywane listami
wydzielona część programu, która przetwarza dane i ewentualnie zwraca na ich podstawie pewną wartość; przykładową funkcją w języku Python jest print()