Niech B1, B2, , Bn będzie układem wzajemnie wykluczających się zdarzeń należących do tej samej przestrzeni zdarzeń elementarnych, z których przynajmniej jedno musi zajść. Prawdopodobieństwo zajścia każdego z tych zdarzeń niech będzie dodatnie.

Niech A oznacza zdarzenie o dodatnim prawdopodobieństwie, które może zajść wyłącznie z jednym ze zdarzeń B1, B2, , Bn.

Ze wzoru na prawdopodobieństwo warunkowe wynika, że jeśli AΩBΩ oraz:

  • PB>0 to PAB=PAB·PB,

  • PA>0 to PAB=PBA·PA.

Korzystając z powyższego dla zdarzeń ABi, gdzie i=1, 2, , n, możemy zapisać równość:

PBiA·PA=PABi·PBi

I przekształcić tę równość równoważnie.

PBiA=PABi·PBiPA

Do prawej strony równości stosujemy wzór na prawdopodobieństwo całkowite.

PBiA=PABi·PBiPAB1·PB1++PABn·PBn

Otrzymaną zależność nazywamy wzorem Bayesa.

Prawdopodobieństwo PBi nazywane jest czasem prawdopodobieństwem a priori, a prawdopodobieństwo PBiA nazywamy prawdopodobieństwem a posteriori, gdyż określa ono szansę zajścia zdarzenia Bi po zaobserwowaniu zajścia zdarzenia A. Wzór Bayesawzór BayesaWzór Bayesa stosujemy więc głównie wtedy, gdy znamy wynik doświadczenia i pytamy o jego przebieg.

Sformułujemy wzór Bayesa w postaci najczęściej używanej – ograniczymy się tylko do trzech zdarzeń A, B1, B2.

Wzór Bayesa, reguła Bayesa
Twierdzenie: Wzór Bayesa, reguła Bayesa

Niech Ω będzie zbiorem wszystkich wyników pewnego doświadczenia, a B1Ω, B2Ω zdarzeniami o dodatnich prawdopodobieństwach, takimi że B1B2=Ω oraz B1B2=. Wówczas dla dowolnego zdarzenia AΩ o dodatnim prawdopodobieństwie, prawdziwy jest wzór:

PB1A=PB1·PAB1PAB1·PB1+PAB2·PB2
Przykład 1

Niech B będzie zdarzeniem – dana osoba nosi okulary, A niech będzie zdarzeniem – dana osoba ma zielone oczy. Wtedy zdarzenie BA – osoba nosząca okulary wśród osób mających zielone oczy, zdarzenie AB – osoba mająca zielone oczy wśród osób noszących okulary.

Po zbadaniu pewnej grupy osób stwierdzono, że dla tej grupy osób PA=0,1, PB=0,2PBA=0,6. Obliczymy PAB.

Korzystamy ze wzoru Bayesa.

PAB=PBA·PAPB

PAB=0,6·0,10,2=0,3.

Przykład 2

Matematykę lubi co piąty uczeń klasy pierwszej, co czwarty uczeń klasy drugiej i co drugi uczeń klasy trzeciej. Z grupy uczniów składającej się z 10 uczniów klasy pierwszej, 10 uczniów klasy drugiej i 10 uczniów klasy trzeciej wybrano jedną osobę.

Obliczymy prawdopodobieństwo, że wybrana osoba lubi matematykę.

Jakie jest prawdopodobieństwo, że był to uczeń klasy drugiej, jeżeli wiadomo, że wybrana osoba lubi matematykę?

Oznaczmy:
A – zdarzenie polegające na tym, że wybrany uczeń jest z klasy pierwszej,
B – zdarzenia polegające na tym, że wybrany uczeń jest z klasy drugiej,
C – zdarzenie polegające na tym, że wybrany uczeń jest klasy trzeciej,
M – zdarzenie polegające na tym, że wybrany uczeń lubi matematykę.

Zauważmy, że zdarzenia A, B, C tworzą zupełny układ zdarzeń oraz ABC=Ω. Możemy więc zastosować twierdzenie o prawdopodobieństwie całkowitym.

PM=PA·PMA+PB·PMB+PC·PMC

PM=13·15+13·14+13·12=1960

Ponieważ PM>0, to możemy zastosować twierdzenie Bayesa.

PBM=PB·PMBPA·PMA+PB·PMB+PC·PMC

PBM=13·1413·15+13·14+13·12=519

Odpowiedź:

Prawdopodobieństwo, że wybrana osoba lubi matematykę jest równe 1960. Prawdopodobieństwo, że wybrana osoba była uczniem klasy drugiej, jeżeli wiadomo, że wybrana osoba lubi matematykę jest równe 519.

Przykład 3

W biegach przełajowych startują zawodnicy tylko z dwóch klubów. Zawodnicy z klubu Niezwyciężeni stanowią 30% wszystkich zawodników, a pozostali zawodnicy są z klubu Niepokonani. Wśród Niezwyciężonych jest połowa kobiet, a wśród Niepokonanych tylko 10% to kobiety. W sposób losowy ze wszystkich zawodników wybrano jedną osobę, okazało się, że jest to kobieta. Obliczymy prawdopodobieństwo, że jest ona zawodniczką z klubu Niezwyciężeni.

Oznaczmy:
A – wybrana osoba to kobieta,
B1 – wybrana osoba jest z klubu Niezwyciężeni,
B2 – wybrana osoba jest z klubu Niepokonani.

Na podstawie treści zadania możemy zapisać:

PB1=0,3

PB2=1-0,3=0,7

PAB1=0,5

PAB2=0,1

Korzystamy ze wzoru Bayesa.

PB1A=PB1·PAB1PAB1·PB1+PAB2·PB2

PB1A=0,3·0,50,5·0,3+0,1·0,7=0,150,220,68

Odpowiedź:

Prawdopodobieństwo tego, że wylosowana kobieta jest zawodniczką z klubu Niezwyciężeni jest równe około 0,68.

Przykład 4

Na pierwszym klombie rośnie 99 bratków i jedna stokrotka. Na drugim klombie rośnie 99 stokrotek i jeden bratek. Rzucamy kostką do gry. Jeśli wypadnie trójka, Anka zrywa kwiat z pierwszego klombu. W pozostałych przypadkach zrywa kwiat z drugiego klombu. Nie znamy wyniku rzutu kostką, ale wiemy, że Anka zerwała bratek. Wyznaczymy prawdopodobieństwo tego, że Anka zerwała kwiat z pierwszego klombu.

Oznaczmy:
B – zdarzenie polegające na tym, że Anka zerwała bratek,
A – zdarzenie polegające na zerwaniu kwiatu z pierwszego klombu,
C – zdarzenie polegające na zerwaniu kwiatu z drugiego klombu.

Wtedy:

PA=16, PC=56 – wybór klombu

PBA=99100, PBC=1100 – wybór bratka

Chcemy obliczyć PAB.

Korzystamy ze wzoru Bayesa.

PAB=PBA·PAPBA·PA+PBC·PC

PAB=99100·1699100·16+1100·56=33200104600=99104

Odpowiedź:

Prawdopodobieństwo tego, że Anka zerwała kwiat z pierwszego klombu jest równe 99104.

Przykład 5

Test na obecność pewnego wirusa daje wynik pozytywny z prawdopodobieństwem 0,84, a negatywny z prawdopodobieństwem 0,16, jeśli wirus jest w organizmie.

Jeśli wirusa w organizmie nie ma, prawdopodobieństwo wyniku pozytywnego jest równe 0,04. Zakłada się, że 1% populacji zarażonych jest tym wirusem. Obliczymy prawdopodobieństwo, że losowo wybrana osoba jest istotnie zarażona wirusem, jeżeli wiadomo, że test dał wynik pozytywny.

Oznaczmy:
A – zdarzenie polegające na tym, że test dał wynik pozytywny,
B1 – zdarzenie polegające na tym, że wirus jest w organizmie,
B2 – zdarzenie polegające na tym, że wirusa nie ma w organizmie,

Korzystając z treści zadania, zapisujemy odpowiednie prawdopodobieństwa.

PB1=0,01

PB2=0,99

PAB1=0,84

PAB2=0,04

Wyznaczone liczby podstawiamy do wzoru Bayesa.

PB1A=PAB1·PB1PAB1·PB1+PAB2·PB2

PB1A=0,84·0,010,84·0,01+0,99·0,04=0,175

Odpowiedź:

Prawdopodobieństwo tego, że losowo wybrana osoba jest istotnie zarażona wirusem, jeżeli test dał wynik pozytywny, jest równe 0,175.

Słownik

wzór Bayesa
wzór Bayesa

niech Ω będzie zbiorem wszystkich wyników pewnego doświadczenia, a B1Ω, B2Ω zdarzeniami o dodatnich prawdopodobieństwach, takimi że B1B2=Ω oraz B1B2=; wówczas dla dowolnego zdarzenia AΩ o dodatnim prawdopodobieństwie, prawdziwy jest wzór:

PB1A=PB1·PAB1PAB1·PB1+PAB2·PB2