Fakt, że widzimy barwy różnych przedmiotów wynika z działania fotonówfotonfotonów na nasze oczy. Ich źródłem jest promieniowanie elektromagnetyczne, pochodzące na przykład ze Słońca lub żarówki. Fotony posiadają tę właściwość, że mogą odbijać się od powierzchni lub być przez nią pochłaniane.

Wiązka fotonów może ulegać załamaniu, gdy przechodzi przez przepuszczalny dla światła rodzaj materii. Załamanie powstaje podczas zderzenia fotonów z elektronami atomów, z których wykonany jest materiał. Fotony są wówczas absorbowaneabsorpcjaabsorbowane, a następnie (bardzo krótko po tym) ponownie emitowane, gdy przemieszczają się przez materię. Sytuację tę bardzo dobrze obrazuje oszlifowany diament, który błyszczy, ponieważ światło, które przez niego przechodzi, jest wielokrotnie załamywane.

Parametrem charakteryzującym dany materiał jest tzw. współczynnik odbicia ($R$), który definiuje się jako skuteczność metalu w odbijaniu padającego światła. Metale posiadają wysoki współczynnik odbicia światła. Badanie współczynnika odbicia światła dla metalu pozwala wyjaśnić kolor, jaki posiada dany metal.

W przypadku większości metali, emitowane fotony mają szeroki zakres długości fal, co powoduje, że metaliczna powierzchnia jest srebrzysta. Dla przykładu, srebro posiada najjaśniejszą barwę i największy współczynnik odbicia światła wśród metali. W przeciwieństwie do miedzi i złota, energia wymagana do wzbudzenia elektronu jest na tyle duża (około $385 \frac{\text{kJ}}{\text{mol}}$), że nie odpowiada już absorpcji w widzialnym obszarze, ale raczej w ultrafiolecie, stąd srebro nie jest metalem kolorowym. Z kolei złoto absorbuje silnie światło niebieskie i fioletowe, a odbija żółte, co nadaje złotu charakterystyczną złotą barwę. Na zdjęciach poniżej widoczny jest efekt odbicia światła dla złota i srebra.